Mijn Soulmate is een menselijke lerares maar ik hou van haar.

Hoofdstuk 9

Vrijdag.

Bella p.o.v.
De hele dag ben ik afwezig in de les en iedereen merkt het. Ik probeer te denken hoe ik Edward kan helpen. Zijn toetsen waren slecht. Het enige wat ik kon doen was hem het verhaal te laten vertellen aan mij en ik aan hem. Ik lees het eerst wel met hem samen.

Als het laatste uur is heb ik echt geen concentratie meer.

'Jullie mogen verder lezen en ik wil niemand horen.' zeg ik en ze pakken allemaal hun boeken. Ik begin de toetsen na te kijken van de 3de klas. Emmet en Rosalie hebben natuurlijk een 10. De rest doet het goed. Een paar onvoldoendes maar de meeste voldoendes. Dan gaat de bel. Iedereen staat op en loopt weg. Ik begin de cijfers in te voeren als er een klop op mijn deur is.
'Binnen.' zeg ik en Edward loopt naar binnen.

'Hallo Edward,' zeg ik.

'Hallo mevrouw Swan.'

Ik knik.

"Hoe kan ik je helpen?'

"Ik vroeg me af of ik naar uw huis toe moet of dat u bij ons thuis komt.'

"ik dacht bij mij thuis.' leg ik uit. Hij knikt. Een kleine glimlach vormt op zijn lippen. Ik doe me best om mijn gezicht neutraal te houden.

'Waar woont u?'

Snel vertel ik hem mijn adres en hij knikt.

'Dan zie ik u om 8 uur.'

Snel loopt hij weg. Ik kijk hem na. Edward was zo beleefd. Hij leek soms wel uit de romans te komen waar ik zo verliefd op was. Met een zucht voer ik de cijfers in op de computer.

Om 5 uur stap ik de auto in en rij naar huis. Ik begin te koken voor mezelf omdat Charlie nu altijd bij Sue is en soms hier is. Hij vind het goed dat ik op mezelf leer leven ook al kan ik het wel. Charlie is altijd bezorgd en nu ik dicht bij hem woon is het blij. Ik eet mijn eigen lasange op en stop de restjes in de koelkast. Dan pak ik mijn aan elkaar getapete bundel van Jane Austen en begin te lezen.

Als het blijkbaar tijd is gaat de bel. Ik sta op en open de deur en kijk op. Daar staat Edward met zijn schooltas en een jas aan.

'Kom binnen Edward,' hij loopt naar binnen en ik wijs aan waar hij zijn jas op kan hangen. Dan lopen we de woonkamer in. Ik zie Edward rond kijken. Ik ga zitten op de bank. Edward gaat langzaam aan de andere kant van de bank zitten.

Edward p.o.v....

Ik leg me schooltas op de grond en staar dan naar mevrouw Swan. Ze was zo mooi. Misschien had Jasper gelijk en voel ik wat voor haar. Alleen kan het niet. Ze is me leraar. Misschien voel ik wat voor haar maar dan hoeft ze nog niets voor mij te voelen. Ik zou niet kunnen durven om te hopen dat zijn mijn mate is.. Ze zou me überhaupt niet willen. Ik ben een monster.

Ik zie dat Isabella begint met blozen en kan niet anders dan de kleine Isabella op de foto's vergelijken met haar. Daar bloosde ze ook en was ze echt schattig. Maar nu maakte de rode blos haar mooier. En de lekkere geur van haar bloed op mijn mond wou proeven nog erger.

Daar kon ze niks aan doen natuurlijk maar ik wist wel dat ze het zelf niet door had. Ik zie haar prachtige natuur rode lippen bewegen. Ik wil die zijn graag proeven.

'Edward.' hoor ik opeens. Ik schrik op.

'Ja?' vraag ik.

'Gaat het goed met je?' vroeg ze.

Ik knik.

'Zullen we beginnen?' vroeg ze.

Ik knik.

'Zal ik beginnen met het hoofdstuk voorlezen van deze week?'

Ik knik. Dat lijkt me een goed ideee en dan kan ik nog meer naar haar prachtige stem luisteren.

Ze knikt en opent het boek. Haar haren zitten in een knotje vandaag maar een paar plukken van haar haren vallen langs haar gezicht. Ik hoor haar prachtige stem en ik hoor de woorden. Haar stem zit vol emotie waardoor het lijkt alsof ik de teksten veel beter begrijpt.

Ik weet het zeker. Ik heb gevoelens voor mijn leraar.

======

En?