Stay With Me (Dylmas)

XXVI

- Dylan...- westchnął dyrektor gdy mnie zobaczył - Gdybym wiedział, że tak bardzo chcesz zostać w tej szkole, że aż umrzesz to bym cię nie przenosił. - zażartował.

To wcale nie było śmieszne, ale uśmiechnąłem się sztucznie, żeby nie powiedzieć czegoś wrednego.

- Dobrze, że nie zdążyłem odesłać twoich papierów. Także jesteś nadal uczniem tej szkoły. Możesz iść na lekcję, chyba, że masz jakieś pytania. - dodał.

- Jak ktoś będzie uprawiał seks w łazience to będzie słychać? - spytałem.

- Emm..- dyrek zrobił zdziwioną minę - Raczej tak. - odpowiedział powoli.

- Kurdę. - posmutniałem - No dobra! - wstałem z krzesła i ruszyłem do wyjścia - Do zobaczenia! - rzuciłem w stronę dyrektora.

Wyszedłem na korytarz i wzrokiem przeczesałem teren by po chwili dostrzeć Tommiego na końcu z Minho i Jackobem.

Tommy wyglądał tak słodko. Miałem ochotę podbiec do niego i zacałować na śmierć, a skoro jest nieśmiertelny to trwało by to wieczność. Tak, zdecydowanie podoba mi się ten pomysł.

- Hej, Dyl! - zaczepił mnie Chuck.

- Hej! - przywitałem się wesoło.

- Więc jesteś teraz taki jak my. - stwierdził.

- Ta. Wpuść człowieka między wampiry i spójrz jak skończy. - wskazałem na siebie.

Chuck roześmiał się, jednocześnie kręcąc głową.

- Mimo wszystko, cieszę się, że tu jesteś, Dyl. Brakuje tylko Scotta. - oznajmił.

Spojrzałem na niego pytająco.

- Brenda cały czas o nim mówi. - wyjaśnił, przewracając oczami.

- Chyba się zakochała. - stwierdziłem.

- Apropo tego! Minho kręci z Sonyą! Widziałem ich dziś za szkołą jak się obściskiwali! - powiedział z szerokim uśmiechem.

Hmm...Odpłacę się za tego Dyla Badyla!

- Dzięki, stary! - rzuciłem w stronę Chucka i ruszyłem przed siebie.

Gdy doszedłem do Tommiego, Minho i Jackoba, postanowiłem, że zaatakuję od razu.

- Minho! - wykrzyczałem.

- Siema, Badylu! - przywitał się.

- Wiesz...słyszałem, że kręcisz z Sonyą...a nie...bo przecież jak to Jackob mi kiedyś powiedział "nie można jej podrywać, bo to siostra Newta i będziesz miał przejebane". - powiedziałem z lekkim, chytrym uśmieszkiem.

Tommy natychmiast spiorunował Minho wzrokiem.

- Zarywasz do mojej siostry? - spytał go.

- Możliwe? - odpowiedział niewinnie Minho.

- Czemu nic nie zauważyłem?! - wybuchł.

- Bo...- zaczęła Sonya, która chyba postanowiła ratować Minho i do nas podeszła - Świata nie widzisz poza Dylanem. - wyjaśniła.

- To jest racja. - przyznał Thomas, na co uśmiechnąłem się szeroko - Ale w mordę i tak dostaniesz. - zwrócił się do Minho.

- Jak ja was kocham! - zaśmiał się Jackob.

Zadzwonił dzwonek, więc każdy poszedł do swoich klas. Cieszyłem się, bo miałem pierwszą matematykę i oczywiście siedziałem na niej z Tommym.