Księżniczka Gryffindoru

Rozdział #17

3/5
Czy moi przyjaciele nie nauczą się budzić mnie normalnie? No oczywiście, że nie dzisiaj wpadli na genialny pomysł użycia na mnie zaklęcia lewitującego. O tusz użyli właśnie tego zaklęcia i pofrunęłam w samej piżamie na śniadanie. A, że śpię w koszulce i dziś wyjątkowo w spodenkach które są bardzo, bardzo krótkie to nie obyło się bez komentarzy płci męskiej typu gwizdy, wzdychania i tym podobne. Ja ich zabije! Jest mi strasznie zimno. Ale czy ich to obchodzi? Nie. Zaczęłam trząść się z zimna i poczułam, że ktoś okrywa mnie bardzo ciepłym materiałem. Popatrzyłam w prawo i zobaczyłam Harry 'ego który dał mi swoją bluzę.
- Dziękuje - powiedziałam i pocałowałam go w policzek. A co zrobiło pół stołu Gryfonów? Zaczęło zdejmować bluzy i rzucać je do mnie. Oczywiście męskie pół stołu. Zaczęłam się śmiać i żeby ich wkurzyć pocałowałam Pottera w policzek. To znaczy chciałam dać mu całusa w policzek ale on odwrócił głowę i tak pocałowałam go w usta. Harry pogłębił pocałunek i położył ręce na moją talie a ja swoje na jego szyje. Po sali rozległo się ciche 'Uuuu' ale my nie zwracaliśmy na to uwagi. Oderwaliśmy się od siebie bo zabrakło nam powietrza. Harry oparł swoje czoło na moje i powiedział:
- Zostaniesz moją dziewczyną?
- No nie wiem nie wiem - chciałam się z nim podroczyć.
- EJ - powiedział rozbawiony chłopak.
- Tak - ledwo powiedziałam a on mnie znów pocałował. Wszyscy bili brawa nawet nauczyciele.
- Teraz jesteś tylko moja - powiedział między pocałunkami.
- A ty tylko mój - odpowiedziałam mu. Przerwało nam chrząknięcie, odwróciliśmy głowy i zobaczyłam rozbawione twarze naszych przyjaciół.
- Najwyższy czas no nie? - zapytała Ginny a wszyscy pokiwali głowami.
- Odwalcie się - powiedziałam, a Harry mnie przytulił. Po śniadaniu poszłam nareszcie się ubrać, ale bluzy mu nie oddam.

***
Krótki rozdział wiem, ale dodam jeszcze dwa dziś lub jutro. Harry i Rozalia są razem nareszcie! Hozalia może być?