OLİMBERA

Olimbera/2☆

Medya: Azra

Çalan saat ile pikeyi üzerimden kaldırıp yatakta oturur pozisyona geldim. Her sabah hafta sonları hariç. Kesinlikle sekizde ayakta oluyorum.

Çok uykunun tembellik yaptığı bir gerçek ki. Ben bu tembelliği sadece haftasonuna saklıyorum. Zaten bir insanın günde sekiz saat uyuması yeterlidir. Herşeyin fazlası zarar.

Ellerimle gözlerimi ovup banyoya gittim. Hızlıca abdestimi alıp namazımı kıldım. Diğer odalardan ses gelince annemin de kalktığını anladım.

Seccademi toparlayıp yerine koydum. Ve dolabımdan kıyafet aldım. Üzerimi giyinip çantamı da kapıp evden çıktım. Aslında dersim yok. İşim de yok sadece evde durmak istemiyorum.

Kulaklıklarımı ararken telefonum çaldı. Hayırdır inşallah deyip elime aldım. Elime alınca şaşırmama engel olamadım. Seren teyze arıyordu.

Yaklaşık iki yıldır tanışıyoruz ve beni ilk defa arıyor. Tabi bende onu hiç aramadım. Bekletmeyip açtım.

"Seren teyze?"

"Azracım yardımına ihtiyacım var." Dediğinde biran panik yaptım. Ne olmuş olabilir ki.?

"Bir sorun mu var?"

"Evet canım. Evde yalnızım ve biraz korkuyorum yanıma gelebilir misin?" Dedi. Biraz mi? Seren teyzenin fobisi var kesinlikle tek başına duramıyor.

Eminim şuan eli ayağı titriyordur.

"Tamam sen bana adresi at ben hemen geliyorum." Deyip kapattım.

Kapattıktan sadece otuz saniye sonra telefonuma adres geldi. Bende hızlıca bir taksi çevirip yola çıktım.

Yarım saat sonra taksinin durduğu yer beni şaşırmadı. Seren teyzenin varlıklı biri olduğunu yani kocasının varlıklı olduğunu biliyordum.

Ücreti ödeyip hızlıca indim. Kim bilir şimdi nasıl korkmuştur. Kapıya gelince beklemeden çaldım. Sanki çalmamı bekliyormuş gibi hemen açıldı.

Kapıyı açtığında yüzü bembeyaz olmuştu. Göz altlarında halkalar olmuş. Onu öyle görünce korkup hızlıca sarıldım.

Kollarını hızlıca bedenime koydu. Titriyordu.

"Şşşş sakin ol. Geldim. Hadi içeri girelim üşüme." Deyip içeri soktum.

Eve girdiğimde içinin de dışı gibi güzel olduğunu farketmem uzun sürmedi.

İçeri girince Seren teyzeyi sakinlestirip sohbet etmeye başladık. Bugün fazlasıyla kendimi aştım ben ve sohbet. İlginç.

Gülmesem bile sohbet etmek iyi gelmişti.

Açılan kapı ile Seren teyzeye baktım. Oda bana bakıp ayağa kalktı.

Bende aldırmayıp önüme döndüm. İki dakika sonra ayak sesleri duydum. Biri Seren teyze. Peki ya diğeri kim?

Ayak sesleri yaklaşsa da arkami dönüp bakmıyorum inatla. Hayatımda bir kişiye daha bir sahteliģe daha yer yok. Ne kdar az insan okadar çok huzur. Benim hayatımda ne kadar olursa....

Biraz sonra ayak sesleri durdu. Ve o cümleyi duydum.

"Bulut bu sana behsettiğim Azra." Dedi Seren teyze. Artık bakmasam3 kabalık olacağı için ayağa kalkıp baktım.

Karşımda uzun boylu sert yüz hatlı çatık kaşlı ve o çatık kaşlara rağmen yakışıklılığı hala ortada olan bir çocuk vardı.

Başımla kısa bir selam verip Seren teyzeye döndüm.

"Artık yalnız değilsin ben gidiyorum." Deyip koltuktaki çantama uzandım.

"Hayır Azra kesinlikle. Beraber yemek yiyeceğiz. Birazdan masa hazır olur. Lütfen benim hatrım için." Dediğinde ne kadar hayır gidicem demek istesem de üzgünce onayladım.

Dediği gibi biraz sonra sofra hazır olmuştu. İyide bu kadın evde hani yalnızdı? Beni mi kandırdı? Abart Azra Abart daha ne kadar paronaya olacaksın.?

Kafamı sağa sola salladım. Ve karşımda oturan iki kişiye baktım. Seren teyze bana gülerek bakıyordu. Ben ise eminim kaşlarım çatıkdır.

Telefonumun çalması ile elime alıp bakma gereği duymadan açtım.

"Efendim Aras.?"

"Nerdesin? Bugün dersin yoktu. Nereye gittin saat akşam 7 Azra hava karardı evde yoksun.!" Diye bağırdı.

"Önce bir dinle. Bir arkadaşımın yanındayım. Bugün bana ihtiyacı vardı. Haklısın haber vermem gerekirdi. Birazdan gelirim." Deyip kapattım.

Seren teyzeye baktığımda bana endişe ile bakıyordu. Derin bir nefes alıp ses çıkarmadım. Bu kadını kırmak istemiyorum...

Yemeğimizi de yedikten sonra önce bir lavobaya gidip ellerimi yıkadım. Daha sonra salona dönüp çantami elime aldım. Önce Seren teyze yine bana sarıldı. Daha sonra da

"Bulut bırakacak seni." Dedi. Önce kaslarımi çattım ve o nedemek istediğimi anladı.

"Arkaya oturursun Azra." Dedi. Ah hayır anlamamış.

"Gerek yok taksiye binip gideceğim zaten." Dedim. Ama o beni dinlememis aksine.

"Hadi Bulut Azra daha fazla geç kalmasın." Demişti. Sinirlenmistim hemde çok. Birinin hayatıma müdahele etmesi. Ahhh bunu kaldıramıyorum.

Önce kapıdan ben çıktım daha sonra yüzüne tek bir defa baktığım çocuk. Dışarı çıkınca anahtar ile uzaktan arabayi açtı bende hızlıca arka tarafa bindim.

Binince kısa süre sadece durdu. En sonunda dayanamayıp baktım. Oda Aynadan bana bakıyordu. Gözlerimi gözlerinden çektim.

Biraz sonra arabayi çalıştırdı. Bende rahat bir nefes aldım. Ne o öyle öldürecek gibi bakmalar.

Öyle hızlı geldi ki nerdeyse yarım saatlik yolu yarı zamanda geldik. Üstelik ben adresi vermedim. Bunu Seren teyzeden öğrendiğini varsayarak üstünde durmadım. Kapının önüne gelince.

"Teşekkür ederim." Diye sessizce mırıldanıp aşağıya indim.

Hızlıca apartmana girip derin bir nefes aldım. Ben apartmana girince oda hızla evden ayrıldı.

♤♤♤

Güne keşke annesinin huzur kokan sesiyle başlayanlar kadar şanslı olsaydım. Ama ben genelde telefonumun sesiyle uyanıyorum. Onun haricinde ise ya kendim kalkıyorum ya da evdeki seslerden uyanıyorum.

Telefonumun alarmını kapatıp ayağa kalktım. Hemen banyoya gidip islerimi hallettim. Odaya dönüp dolaptan İspanyol paça koy pantolon üzerine beyaz bir kazak ve kahve bir şal takıp kahve kaşemi de giyip beyaz çantami alıp aşağıya indim.

Hızlıca kimseye görünmeden evden çıkıp otobüse bindim. Çoğu kişinin aksine ben otobüse binmeyi severim insanlarla haşır neşir olmak bana iyi geliyor.

Tabiki ayakta dikilince bende her insan gibi sinirleniyorum ama bu bana bir daha otobüse binmem dedirtmiyor.

Boş yer görünce gözlerim parladı resmen. Anında gidip oturdum ve kulaklığımı taktım.

Sevdiğim müzikleri dinlerken yakın olan okuluma zaten gelmiştim. Ayağa kalkıp aşağıya indim. Kampüse girince hiç arkadaşım olmaması beni artık üzmüyordu.

Bikaç tane konuştuğum var fakat fakat öyle kankam yok.

Dersliğe girip cantamdan ihtiyaç duyacağım şeyleri çıkardım.

Etraftan sesler gelince hocanın girdiğini anlayıp başımı kaldırdım. Başımı kaldırdığımda gözlerime kenetlenmiş gözler benim gözlerimin kocaman olmasına sebep olmuştu.

Be işi vardı bunun burdaaaa?!!!!!