OLİMBERA

Olimbera/6☆

Çok uzun bir bölüm oldu. 3331 kelime. En uzun yazdığım bölümdü. Bu bölüm hızlı oldu. Ama diğer bölümlerin daha güzel olacağına eminim. Lütfen bu bölüm hızlı ilerledi diye beğenmeyenler okumayı bırakmasın. Diğer bölümler güzel olacak. Vote + yorumları unutmayın. Sizi seviyorum 💜

Medya: Bulut Karaer

Gözlerimi açmaya korkuyordum. Açınca neyle karşılaşacağımı bilmediğim için gözlerimi açmak beni tedirgin ediyordu.

Daha yeni bilincim yerine gelmişti ama olan herseyi saniyesi saniyesine hatırlıyorum.

Şuan yanımda Bulut'un olma fikri bile tüylerimi diken diken ediyordu.

Korkarak gözlerimi açınca beklediğimin aksine bir odadaydım ama garip tarafı şu ki ben bu odayı hiç hatırlamıyorum. Yani beynimi biraz zorlayınca buranın Bulut'un evi olabileceği aklıma geldi.

Hızlıca yerimde doğrulurken aniden gözlerimin kararması ile yerimde bikaç dakika durdum. Kendimden emin olunca aynada Şalımı düzeltip feracemi de biraz elimle düzeltip çantamı da alıp odadan sessiz adımlarla çıktım.

Ay pis herif beni de eve ayakkabı ile sokmuş. Rabbim affet.

Odadan başarı ile çıkıp koskoca evi inceleyememenin verdiği üzüntü ile dış kapıya doğru yaklaştım. Tam kapının kulbunu indirdim tam içimden sevinç çığlıkları atıyordum ki o sesi duydum.

"Dediklerimi hatırlamıyorsun sanırım?" Dediğinde yavaşça ona döndüm.

"Hatırlamak istemediğim bir gerçek." Dedim imayla. Bana bakıp yaslandığı kapıdan doğrulup yanıma geldi.

Her adımında beni daha tedirgin ederken bana yaklaşmaktan çekinmiyordu. Bende gözlerimi sıkıca kapatıp kendimi sıktım. Sakin ol Azra...

Yüzümde nefesini hissederken gözlerimi açıp ne yaptığına baktım. Hala kapının kolunda olan elimin üzerine elini koyup kapıyı kapattı.

Daha sonra elimi eline hapsedip bana eğilirken,

"Lü-lütfen yapma. Dokunma bana." Dedim. Sesim acizlik kokuyordu.

"Neden? Etkileniyor musun? Kapılmaktan mı korkuyorsun?" Dedi. Sesi resmen sapıklık kokuyordu. Elimle tüm gücümle itip. Gözümden akan tek damla yaşı silip bağırdım.

"Hayır. Allah yasakladı. Kadın ve erkek bir arada olamaz. Hele temas kesinlikle haram. Sen. Sen beni kendi ateşine çekemezsin. Buna izin vermeyeceğim." Dedim.

"Tamam istediğin gibi olsun. Senin kurallarına göre oynayalım. Ama şunu da bil ben seni senden almak için bile kimseden izin almayacağım. Evleniyoruz." Deyince elimle ağzımı kapattım. Nasıl olurda onunla evleneceğimi düşündü.

"Seninle evleneceğimi nasıl düşünürsün kesinlikle böyle birşey olmayacak." Dedim. Bana bakıp alayla güldü.

"Dağın başındayız Azra. Şuan istesem benim olursun. Sana seçenek sunmuyorum. İstediğini söyle ama ben seni yanımda istiyorum." Dedi. Bundan da anlaşılıyor ki sevdiği için değil saplantı yaptığı için istiyordu.

"Senin isteklerin de beni ilgilendirmiyor. Zorla mı? Değil. Eninde sonunda kurtulurum senden." Dedim hırsla. Daha çok yaklaştı.

"Şöyle düşün. Seni ailende Aras'dan başka kimse sevmiyor. Yani onlara şuan desem elini kolunu bağlayıp seni bana verirler. Ki benim buna ihtiyacım bile yok. Seni bu evden dışarı bile çıkarmayabilirim." Dedi.