BENİM PSİKOPAT MAFYAM(DÜZENLENİYOR)

SENİ BENDEN KİM AYIRABİLİR Kİ SEVDİĞİM

Gözlerimi güneşin parıldayışina açtım ilk  gözlerimi kıstım sonra gözlerimi ovusturarak açtım  etrafa bakındım sevgilimin huzur dolu omzunda uyumuşum ilk önce esnedim hava o kadar sıcaktı ki soğuk bir duş almak en iyisi diye düşündüm ama ilk önce eve gitmemiz lazım üstüme bakılırsa Fırat 'ın elbiseleri vardı esneyerek kahverengi deri koltuktan kalktım temiz doğa kokusunu içime çektim Arkamdan birisinin sarıldığını farkettim

"Günaydın sevgilim."

"Günaydın bitanem."
Boyun boşluğuma çenesini koymuş ellerinide belimde kenetlemisti ikimizde manzarayı seyrediyorduk bu anın hiç bitmesini istemiyorum ama malesef bu anımızı sonlandıran Fırat 'ın telefon sesiydi Fırat ellerini belimden çekip telefonunu masadan aldı ve açtı ne konuştuklarını anlamadım sadece Fırat 'ın sesini duyordum
'Hemen geliyoruz'
Karşı taraf ne dediğini duymadım Fırat telefonunu kapatmış yanıma gelmişti ilk önce eliyle ensesini kaşıdı erkeklerin böyle yapmasına karşı zaafım var ya elini çek yoksa dayanamicam elini ensesinden sonunda çekip konuşmaya başladı

"Aşkım sakin olucaksin tamam mı?."

"İnsanı çatlamasana Fırat söyle noldu amcama yengeme bişeymi oldu."

"Hayır onlar gayet iyi Mey-." Sözünü kesip ben konuştum

"Noldu ona Fırat noldu ona diyorum."
Gözlerimden yaşlar boşalmaya başlamıştı bile çok garip şeyler oluyordu bana kalbim durucakmis gibi atıyordu kan akışım durmuş akmiyordu sanki daha dayanamadım ve yere çöktüm dizlerimi kendime çektim kafamı dizlerime koydum ve hıçkıra hıçkıra ağladım ona bişey olursa ben naparim en önemlisi Buğra napar kesin ona bişey oldu yanıma bi bedenin oturduğunu anladım kafamı kaldırdı çenemden tuttu Fırat ve kendine çevirdi

"Ağlamayı kes ve beni dinle Meyra şuanda hastahanede ve durumu iyimi değil mi bilmiyoruz  araba çarpmış."

"Hemen hastaneye gidelim."
Fırat benim elimden tutup kaldırdı üstümüz ne kadar kötü olsa bile umursamamistim terastan indik ve evden çıktık Fırat 'ın arabasına bindik yol boyunca hiç konuşmadık sessizlik etrafı bürümüştu benim ise gözyaşlarım durmamistı kalbim sanki sıkışıyormus gibi aciyordu keşke onu orda yanliz birakmasaydim hastaneye gelmiştik emniyet kemerini hızla açıp arabadan indim hemen hastaneye koştum ona bişey olmasın allahım yardım et ona bişey olmasın resepsiyona Geçtim ne dicegimi bilmiyordum Meyra 'nın soyadını bile bilmiyordum acaba soyadı neydi uysal amcayı görmem büyük şanstı hemen yanlarına gittim

"Uysal amca Meyra nerde ne oldu ona."
Uysal amca bişey demedi Buğra yere çökmüş öylece duruyordu kıpırdamadan Sibel teyzenin yanına geçtim kollarından tuttum elleriyle yüzümü tuttu ağlıyordu