BENİM PSİKOPAT MAFYAM(DÜZENLENİYOR)

İNTİKAMIM ACI OLACAK DEMİŞTİM?!

İyi okumalar;

Defne 'nin anlatımı;

Onu görünce eskiler aklımın ucuna birbir geldi. Fırat yanıma gelip beni kaldırdı. Pınar ise pis pis çaktırmadan gülüyordu. Meriç ile yengem de yanıma geldiler hemen. Meriç benim gözlerime ifadesiz sanki bişey dememi beklermiş gibi bakıyordu. Belli ki eskileri çoktan unutmuş. Peki ya ben, ben o eskileri unutabilir miyim. Canımın acısı hem düştüğüm için hemde pınar 'in gelişi için çok acıyordu.

Fırat;
"Defne kendine gel bitanem noldu."

Konuşmak istiyordum. Bu kızı burdan götürün demek istiyordum ama yapamıyordum. Konuşacak bir gücüm enerjim kalmamıştı. Pınar da yanıma gelip elini omzumda gezdirdi. Bana iğrenerek bakıyordu. Belli ki nefreti hala sürüyordu. Ellerimi hızla ondan çekip Fırat 'in boynuna kollarımı doladim.

Ben;
"Lütfen Fırat gidelim yalvarıyorum sana gidelim."

Fırat;
"Tamam doktorla konuşayım gideriz."

Kafamı göğsüne koyup ağlamaya başladım. Nerden gelmişti ki nasıl buldu beni. Eski günleri o iğrenç silah sesleri kulağıma geldikçe ağlamam siddetleniyordu.

Meriç;
"Defne sen pınar 'ı nerden tanıyorsun."

Ben;
"Tanımıyorum ki bana soru sorma lütfen Meriç sadece gitmek istiyorum."

Yengem Meriç 'e ters bir bakış atınca Meriç Pınar 'in kolundan tutup odadan çıktı. Bizde arkalarından çıktık. Doktorun odasına gelince Fırat beni sedye ' ye yatırdı. Doktor yanıma gelip bacağıma yavaşça vurdu.

"Hissediyor musun."

Ağlıyordum konuşacak gibi değildim. Sadece ağlıyordum. Kafamı sallamakla yetindim. Doktor yüzünü asıp yerine geçti. Ayağımın sonuçlarına baktı. Sonra ise Fırat ve yengeme bişey dedi. Kulaklarım sadece silah seslerini duyuyordur. Kulaklarımı kapatıp ağlamam siddetlenince Fırat yanıma gelip bana sarıldı. Yengemin birden yüzü düşmüştü. Nedenini bilmiyordum. Ama sorardım.

Doktor;
"Evet Defne tahlilerin emar sonuçların temiz çıktı. En kısa zamanda yürüyeceksin yarın yine bekliyorum. Geçmiş olsun."

Diyip odadan çıktı. İyi olamicaktim Pınar burdayken ben iyi falan olamicaktım. Fırat beni tekrardan kucağına aldı ve odadan çıktık. Çıkışa gelince yine aynı yüzü görmem ile ağlamam yine şiddetlendi. Meriç yanımıza gelip beni kucağına aldı.

Meriç;
"Sumuklerini sakın bana bulaştırayim deme güzelim yoksa fena olur."

Gülmek istesemde gülemiyordum. Sadece acı ile kıvranıyordum.

"Meriç bu kız kim nerden geldi."

Meriç;
"Eve gidince anlatırım güzelim."