Maxine's PoV
These past few days
DJ is acting so so so weird. Para bang iniiwasan n'ya ako?
Did I did something wrong?
Nakakash*t bwisit.
Hindi ako sanay, nakakastress.
Where's the OLD DJ?!
Sh*t.
I'm getting ready for school and I didn't get any texts from DJ na susunduin n'ya ako. It's Friday today at Last Monday n'ya akong huling sinundo.
Waddapak?!
Meeting lang ng team colors namin ngayon.
I'm Blue Eagles Team while DJ is Yellow Tamaraws.
I'm with Ria this time kami ngayon ang mag ka team. Green Archers si Kath.
While walking in the side walk ng university, nakita ko si Tyrone binusinahan ako.
"Hey, Max! Ba't di mo kasama si Daniel? I thought boyfriend mo s'ya?" maligayang wika sa akin ni Tyrone. I just smiled. Ayoko pa na mag salita pa. Baka kung ano pa ang masabi ko. Pinaandar nalang ni Tyrone muli ang kanyang sasakyan at pinatuloy ko na ang aking paglalakad.
Nandito na ako sa building namin.
Room 227 raw ang Blue Team. Pumunta ako doon kasama si Ria. Naglalakad lang kami ng tahimik at bigla n'yang binasag ang katahimikan.
"Are you okay lang ba,Max?" concern na pagtatanong n'ya saakin.
"Uh-uhhh Ye-yeah! An-ano medyo naguguluhan lang sa mga- Uhhh!" magulo kong wika kay Ria. What's happening to me?
"I think you're bothered sa mga nangyayari. Naguguluhan ka pa siguro. Think wise, Max." nakangiting sabi sa akin ni Ria. She's very smart talaga inside and out. I really love Ria so damn much huhu.
Habang nagsasalita ang nakaassign na teacher sa team namin ay nakatulala lang ako at nakatingin sa kawalan.
"Ma'am excuse me, May I go out for a while?" pagpapaalam ko ng maayos kay Ma'am. Tumango nalang s'ya bilang sagot sa akin. Naglakad-lakad lang ako sa buong campus at napadpad ako sa paborito kong lugar...
Ang garden.
Dito ang pinakamagandang lugar sa school na ito para sa akin. Napaka-tahimik..
Naririnig ko ang cheer ng team namin pero hindi ko na ito pinansin.
What if.. may nagawa akong mali kay DJ?
Ano kaya yon?
Maari bang...
No! Hindi Max! No!
Umupo ang sa may puno at napagisip-isip ang mga ginagawa ko.
Lahat ng ito ay isang kalokohan lamang.
Lahat ay lokohan lamang.
Isa lang akong babaeng nabangga ni DJ sa hallway ng hindi sinasadya.
At dahil sa pagiging "amazona" ay napatulan ko s'ya.
What would happen if hindi ko s'ya nabangga?
Would this huge madness will happen to me?
Mangyayari ba nang lahat ng ito kung wala s'ya?
No.
I'm so damn confused!
Dapat iniiwasan ko na ang katulad n'ya!
But why?
I can't.
I can't be without him
anymore...
Tumayo na ako sa kinauupuan ko at pumunta sa college building.
Walang masyadong tao dahil halos lahat ay may klase.
Naglalakad-lakad lang ako hanggang napadaan ako sa canteen ng college.
Bumili akong Ice crean at syempre cookies 'n cream ang flavor nun. My fave <3
Pag ka labas ko ng canteen ay dumiretso akong Music Room.
Habang papunta ako doon ay lutang parin ang isipan ko.
Marami akong nabangga at nagalit sila sa akin pero hindi ko na ito pinansin pa.
Nang makarating ako sa music room at pinithit ko ang doorknob ng dahan dahan for some reason.
Naka-patay ang ilaw rito.
Bubuhayin ko na sana ngunit may narinig akong boses na pamilyar.
"I met you in the dark
You lit me up
You made me feel as though
I was enough
We danced the night away
We drank too much
I held your hair back when you were throwing up
And you smiled over your shoulder
For a minute I was stoned-cold sober
I pulled you closer to my chest
And you asked me to stay over
I said, I already told you
I think that you should get some rest.
I knew I loved you then
But you never know
'Coz I played it cool when I was scared of letting go
I knew I needed you
But I never showed
I wanna stay with you
Until we're grey and old
Just say you won't let go
Just say you won't let go, oh.."
Himig na narinig ko pagkatapos ko buksan ang doorknob sa Music Room.
Boses iyon ni DJ. I never know na magaling pala 'to kumanta.
Nanatili akong tahimik dahil may narinig akong ibang boses bukod sa boses ni DJ.
"You're so talented, Daniel." malambing na sambit ng "babaeng boses" na narinig ng dalawa kong tenga.
"I know right. Haha." pabirong wika ni DJ.
"I love you so much..." sambit ng babae.
"I can't" seryosong wika ni DJ.
Binuksan ko na ang ilaw at yes. It's DJ and Samantha.
"Why can't you? Diba mahal mo s'ya?" pagtatanong ko. Nagulat man sila pero that's what's right thing to do.
"Yeah, Maxine is right! Ako ang mahal mo!" pag-gagatong sa sinabi ko ni Sam.
"Hindi na kasi kita mahal, Sam!" inis na sambit ni DJ. Napanganga nalang ako sa sinabi n'ya.
"I like someone else! No. I love someone else! At hindi ko alam kung bakit kita napagpalit sakanya, Sam!" inis na sambit muli ni DJ.
"Then who's that girl!?" iritang wika ni Sam. Hindi na maipinta ang mukha n'ya sa sinabi ni DJ.
"I also can't tell who's that." mahinahon n'ya itong sinabi sa ngayon.
Nanatili lamang akong tahimik.
Should I rejoice?
Or what?
"Why can't you love Sam?! Diba sabi mo noon-"
"Noon yon, Max! I was wrong! Nagkamali ako! Akala ko kasi hindi na magbabago pa ang feelings ko kay Sam but I'M FUCKING WRONG AND I HATE IT!" inis na sambit ni DJ. Umalis na s'ya ng Music room at kaming dalawa nalang ni Sam ang natira dito.
Hinabol ko si DJ because I'm concern at naguguluhan ako.
"DJ! Am I useless to you? Am I not enough to comfort you? Am I that worthless! Bakit hindi mo ako masabihan ng mga problema mo? Bakit sinasarili mo? I'm your FRIEND!" sambit ko kay DJ.
"Because you don't deserve to be JUST A FRIEND!" irita n'yang sabi sa akin at iniwanan n'ya lamang akong tulala.
What does he mean?!
***
A/N:
Rekuwested itong chapter na to ni Krstl_Grq25 huehue. Here you go sana na enjoy mo.
mwuapppsss~
BINABASA MO ANG
UNTIL THAT DAY
Fiksi RemajaSimple. Astig. Maangas. Matalino. Maganda. Ayan si Maxine Davies. Nasa kanya na lahat ang traits ng hanap ng isang lalaki. Pero dahil bitter at walang alam tungkol sa love. Wala syang crush at mas lalo na ang boyfriend. Pero isang araw nag bago ang...
