#37: One last meeting?

60 2 1
                                    

A/N:

I'm sorry for the sad and slow updates. May nagreklamo na kaklase ko na reader ko na masyado daw nakakaiyak yung update kahapon. I'm sorry bessy! That is how the story goes... Okay lang yan! Babawi ako! Sa next chapter ;) Maybe? Hihi. By the way, itong chapter na ito are DJ's Thoughts only! So wala munang PoV si Maxine sa chapter na ito :)

Don't forget to VOTE and LEAVE A NICE COMMENT about this chapter. LOVELOTS! MWA!

-MISH A-

***

DJ's PoV

Bahay.

Wala na siguro akong ibang ginagawa kundi umiyak. Oo, nakakabading para sa isang katulad ko pero wala akong pakialam sa ngayon. Gusto ko ilabas lahat ng nararamdaman ko. Siguro kung sino man ang mangingialam sa akin ngayon ay masusuntok ko sa sobrang galit. Oo,ganoon ang nararamdaman ko ngayon. Pait,lungkot at galit ang mga naghahalo-halong emosyon sa loob ng katawan ko ngayon. Hindi ko alam kung bakit nakakaya ko pa ito. Kakayanin ko,para sayo. Iyong apat na salita lamang iyon ang nagpapalakas sa akin pero sa tuwing naalala ko ang pag-tataksil sa amin ng Mommy. Hindi ko matanggap na sa tatay pa ng pinaka-mamahal kong babae dito sa lupa. Bakit kailan siya pa Mommy? Naguguluhan ako sa mga pangyayari. Para bang hindi ito planado nangyari na lamang ito. Ansakit, sarili kong nanay.. INIWAN AKO.. KAMI...

"Sir, kakain na po tayo ng hapunan.." sambit ni Yaya na pumasok sa kwarto ko.

"Wala po akong gana, ya.. Pagtira niyo nalang po ako. Salamat po." walang gana kong sagot kay yaya.

Now, I know how it feels to be broken..

Ganto pala yung pakiramdam ng iwan ng unang babaeng minahal mo..

Ganto pala yun pakiramdam ng iwan ka talaga..

Iba yung pakiramdam pag yung 'mahal' mo talaga yung nangiwan sayo..

I'm Mommy's Boy. Yea, bading na kung bading but my Mom is also my Dad.

Walang oras SA AKIN si Dad. I know, I know masakit yon para sa akin bilang inosenteng bata but I still manage to still love him as My Dad.

Time check: 12:35am

I'm hungry.

Lumabas ako ng kwarto ko ng tahimik dahil I'm sure na everyone's asleep na.

Pumunta akong kitchen and if I'm not mistaken may nakikita akong bowl na may sticky note na ang nakasulat ay 'Daniel's Food :) -Yaya'

"How caring Yaya is.." napangiti nalang ako ng kusa nang dahil sa sticky note na nakadikit sa bowl.

Carbonara ang nasa loob ng bowl. Kumuha na ako ng tinidor at umupo sa counter at kumain na.

*ding dong dantes*

What?

Gabing-gabi na may magdodoorbell? You gotta be kidding me..

"Who's that!?" bulong ko habang nakadikit ang tenga ko sa may gate.

"Just open the goddamn gate! Malamig dito, DJ! Open the gate! We need to talk!" unang salita palang na isinambit niya ay kilala ko na kung sino siya.

UNTIL THAT DAYTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon