UNTIL THAT DAY

#44: Run Away.

Author's Note:

Happy April Fools! Kahit na April Fools ngayon, hindi ko kayo lolokohin kasi hindi ako paasa! JOKE! Enjoy this chapter!

Maxine's PoV

Natapos na amg recognition at limang awards ang nakuha ko. With Honors, Volleyball Participant, SSG Officer at iba pa. Namangha ako sa pagbabago ng medalyang natanggap ko ngayong taon kumpara last year. Maliit lang ang medal last year at ngayon ay nanibago ako sa nilako nito. Natuwa naman ako kasi atleast! May award ako at bongga ang itsura ng medal!

Pagkatapos ng recognition ay dumiretso na ako ng bahay ni Dad. Nagbihis ako ng itim na tshirt at maong pants. Hays, kawawa naman si DJ.. Nawala ang Dad niya na hindi sila nagkaroon ng maayos na pakikitungo sa isa't isa. Naawa ako sakanya, kung pwede lang ibalik ang past.. ginawa ko na.. para sakanya.

Pagkatapos kong magbihis ay umupo muna ako sa tabi ni Tita Naomi. Hanggang ngayon ay nabubulabog pa rin ako sa rason kung bakit magpapakasal si Dad at Tita Naomi. Kasi hindi naman iiyak si Tita Naomi ng ganito sa funeral ni Tito.

Hindi ako nakapagpigil at nagtanong ako. ULIT

"Tita.. bakit po ba kailan magpakasal kayo ni Dad?" tumigil siya sa kaiiyak at bumaling ang tingin niya sa akin.

"Maxine.. I'm so sorry.." lalong umiyak si Tita noong tinanong ko si Tita. Naguilty ako dahil feeling ko ako ang may kasalanan nito lahat.

"Tita.. hindi mo po kailangan mag-sorry.. Tita ano po ba talagang rason?" umikot ng tingin si Tita at sinenyasan niya akong sumama sa kanya. Pumunta kami sa garden ni Dad at umupo kami sa bench doon.

"Maxine..H-hindi ko n-naman talaga g-gustong pakasalanan ang Daddy mo.." umiyak lalo si Tita.

"E-eh ano nga p-po yung rason?" pinunasan niya ang mga luhang tumutulo sa kanyang pisngi.

"H-hindi ito ang tamang oras para sabihin ko ito sayo, Maxine.. But always remember.. Mahal na mahal kita sa lagi mong tatandaan.. Never akong tumutol sainyo ni Daniel.." lumaki ang mata ko sa sinabi niya. I don't understand! Anong ibigsabihin niya?

"Tita.. What are you trying to say?" this time kinabahan ako dahil nagbuntong hininga si Tita. I don't know if it is a good na nagbuntong hininga siya.

"Ask your Mom.. Sakaniya dapat manggaling ang explanation na ito." tinapik niya ang likod ko at sabay kaming tumayo ni Tita.

Pumunta na kami sa cementery kung saan ililibing si Tito. I saw DJ na nasa tabi ni Tita. Nakashades ito at blanko lamang ang expression. Mukhang nabigla talaga siya sa nangyari. Kahit naman ako, hindi ako makapaniwalang ganoon nalang kabilis namatay si Tito.

Nang matapos ang ceremony ay nagsiuwian na ang mga relatives. Natira ako doon dahil gusto ko lang ng katahimikan sa paligid. I know this is not the best place para magisip pero wala nang iba eh.. kung sa bahay naman.. nandoon si Kath.. Maingay! Tapos kapag sa bahay ni Dad nakakabagot! Kaya nagstay nalang ako dito.

"Why are you still here?" nagulat ako sa biglang pagtatanong sa akin ni DJ.

"My Gosh, DJ! Ba't ka ba pasulpot sulpot?" natawa nalang si DJ sa reaksyon ko.

"You're so cute, Maxine.." kinurot niya ako sa ilong at hinawi ko naman agad.

"Tumigil ka nga! Mamaya mabuhay yang mga patay diyan at pigilan tayo sa pagiging sweet!" biro ko.

Habang nagkekwentuhan kami ay bigla kong naisulpot ang topic na magpapakasal si Dad at ang Mom niya.

"DJ.. May alam ka ba kung bakit sila magpapakasal?" tumahimik lang siya. Nanatiling blanko ang expression at saka tumingin sa akin.

"Wala. Wala akong alam." cold niya iyong sinabi. May period ba siya ngayon at kailangan niyang maging ganito kamoody.

Umupo kami sa damuhan ay pinagmasdan namin ang langit.

"Alam mo.. Hindi ko parin maintindihan kung bakit nagawa ni Dad iyon kay Mom.. Parang kailan lang ay nagkita kamimg tatlo then... hays.. I don't want to talk about it anymore.. Nakakainis lang.. Nadamay pa tayo." hinawakan ni DJ ang kamay ko at tumingin sa akin.

"Kahit pa pakasalan ng Dad mo ang lahat ng relatives mo. Tayo... at tayo parin.. No one can stop me breaking the rules for you.. Because I'm so inloved with you... so damn much.." my heary skipped a beat. Nakakainis! Yung mga paru-paro nanaman sa sikmura ko! Nagwawala nanaman! Aishhh!

Mayroong babae na paparating sa direksyon namin ni DJ.

Malayo palang alam kong si Tita Naomi iyong papalapit sa amin.

"Tita..."

"Mom.."

"I'm sorry to disturb you both pero.. I have to tell the answer to your question, Maxine." tila nagkatinginan sila ni DJ. What?

"Mom.. It's not the right time.." hinawakan ni Tita Naomi ang kamay ni DJ.

"Son.. Dapat nang malaman ni Maxine ang katotohanan.. behind our marriage." nagbuntong hininga sila pareho at I think.. sa ngayon.. Sasabihin na Tita ang sagot sa mga katanungang ito.

"Maxine, this marriage is because of you and my son. Una pa lamang nalaman na mayroong relasyon kayo ni Daniel ay nagalit agad ang Dad mo.. and.. Nagkaroon kami ng kasunduan na... maghiwalay kayo... Hindi ko iyon nagustuhan noong una because I want my son to be happy.. Makaranas ng pagmamahal from a girl.. Pero wala akong nagawa.. I'm sorry, Maxine for telling you this.. Kapag nalaman ng Dad mo na you both are still dating. Baka mawala sainyo ang lahat." tila nalungkot ang mukha ni Tita. Habang ako.. natulala. I can't believe!

"Mom, gusto mo pa ba akong sumaya?" nakita kong tumulo ang luha ni DJ sa gilid ng kaniyang mata.

"Of course, Daniel!"

"Then why do you have to do this?" hinawakan niya ang kamay ko. Haish.. Ang hirap naman nito!

"I want you both to have a perfect relationship. Gusto kong tulungan kayo.." tumingin siya sa aming dalawa ni DJ.

"A-ano pong tulong, Tita?" sambit ko.

"I want you both.. To run away after our wedding. Naisip ko na ito bago mangyari ang wedding plans. Kinausap ko na dito ang classmates niyo tungkol dito sa plan ko.." hindi ko maintindihan si Tita. Kaya't Nagtanong ako.

"What are you trying to say, Tita?"

"Ilalayo ko kayo sa Figueroas at Davies'"

"Don't worry about it.. Ako ang bahala sainyo.." ngumiti si Tita at niyakap niya kaming dalawa ni DJ.

Umalis na si Tita at iniwanan na kami dito ni DJ na may ngiti sa aming mga labi.

"Why do we have to do this.." sambit ko kay DJ.

"Baby, we'll run away to everything to achieve our wishes.. Diba ito ang gusto mo? Na maging masaya tayo nang walang gumugulo?" malambing niya itong sinabi na ikinalakas ng tibok ng puso ko.

"Yeah.. you're right."

"We'll escape the problems.. for now, I want us to be happy. I want us to run away.. from them..."

I guess.. I'll just trust him and her Mom for this.

Bahala na si Batman..