Dat bizarre moment

Hoofdstuk 1

Lotte's pov

Ohnee! het is al half 7. Ik moet echt opschieten anders kom ik te laat. 'Lotte ben je al wakker' hoor ik me moeder schreeuwen. 'Jaha ik kom zo!' Pfff wat kunnen ouders zeuren. Ik ren naar beneden en prop snel een boterham in mijn mond. Zonder doei te zeggen ren ik de deur uit. Als ik maar niet te laat voor de bus ben! Gelukkig hij staat er nog. Ik stap in en ga ergens alleen zitten. Ik doe me oortjes in en ben helemaal in gedachten verzonken. Tot ik wakker schrik omdat er omgeroepen word dat we al bijna bij het station zijn. Het was ook zo laat gisteren. Als ik de bus uitloop zie ik Tirza meteen al staan en begin enthousiast te vertellen hoe cool het feest van gisteren wel niet waar en hoe romantisch Romeo was we lopen de trap op en ik zie Harry en Wouter staan ik zwaai en loop snel door. Ze zijn wel aardig maar ik zie ze straks op school al de hele dag. Dat is al erg genoeg

Harry's pov

Wauw daar loopt ze. Lotte. Ze ziet er weer eens heel knap uit. Ik kijk naar Wouter. Ik snap echt niet dat hij haar niet leuk vind. al van toen ik haar voor het eerst zag was ik verkocht. Maar toen hoorde ik dat ze een vriendje had. Ik weet nog dat ik meteen me gitaar erbij pakte en een liedje schreef. Speciaal voor haar. En toen we moesten zingen voor muziek heb ik het gezongen. Alleen ze weet niet dat het voor haar was.

Lotte's pov

Terwijl ik en Tirza nog steeds aan het kletsen zijn komt de trein aanrijden. Ik stap in en Tirza en ik gaan in een 2-zits zitten. Me mobiel trilt en ik kijk. Het is van Romeo!

• Hey, Sgat

Was leuk gisteren. Moeten we vaker doen. Vooral toen we buiten waren wil ik nog een keer overdoen! <3

That was the perfect kiss

XXX Your Romeo•

Wat lief! De trein zet zich langzaam in beweging als ik een raar geluid hoor. Het klinkt als een ontploffing! Ik kijk paniekerig om me heen als de trein opeens oplicht ik kijk naar achter en zie aan het eind een enorme steekvlam. Tirza gilt en op een of andere manier blijf ik heel rustig.

*BOEM* is het laatste wat ik hoor.

Lotte's pov

Ik doe mijn ogen open en kijk recht in de bezorgde lieve maar ook de betraande ogen van Romeo. Ik kijk om me heen en zie allemaal slangetjes op me aangesloten. Ziet er best eng uit. Romeo pakt me hand en zegt dat het allemaal goed komt. 'w-wat is er gebeurt?' stotter ik. 'De trein was gesaboteerd. Hij is ontploft. Hier heb je een krant daar staat alles in en Romeo geeft me een krant.' Ik zie een kapotte trein. Boven staat er: 47 doden en 15 zwaar gewonden. Opeens denk ik aan Tirza, Harry en Wouter. En ik begin te snikken. Romeo pakt een zakdoek en veegt mijn tranen weg. 'waar zijn Tirza, Harry en Wouter? Zijn ze dood?' 'Ze zijn ook hier in het zieken huis' vertelt Romeo me om me gerust te stellen. Zal ik ze voor je halen? Graag verluister ik. Even later komt Romeo terug. En Tirza en Wouter rennen meteen naar binnen. Harry blijft twijfelend in de deur staan. Ik roep hem en hij lijkt te schrikken. Maar langzaam kom hij naar mijn bed gestrompeld. Tirza begint meteen te vertellen hoe bang ze was en dacht dat ik dood was. En dat de ambulance ons op kwam halen. En ze laat een selfie zien met een kale brandweerman. Ik lach. Ik vraag hoe het met hun gaat. Het blijft stil. 'Met ons wel maar..' stottert Tirza. Wouter geeft haar een stootje en zegt: 'maar we hebben nog wel een beetje pijn'. Tirza huilt en zegt zachtjes:'Maar zij moet het toch ook weten?!'. Wat moet ik weten? Ik zie een traan over Romeo's wang stromen en zegt:'Je gaat het niet halen verwachten de dokters. Je hart kan elk moment stoppen'. Ik schrik en zeg dat ze weg moeten gaan. Romeo sputtert tegen maar ik stuur hem weg. Wouter blijft zitten en zegt:'Jongens ik kom zo ik moet nog even iets vertellen'. Romeo knikt en loopt met Tirza en Wouter weg. Het is eerst stil tot Harry begint:'Lotte ik vind je al leuk sinds de eerste keer dat ik je zag'. wow dag zag ik niet aankomen. Als ik mijn ogen sluit voel ik warme lippen op de mijne. Ik heb nog nooit zo'n geweldige lippen geproefd. Zacht teder en lief! Maar jammer genoeg gaan ze weg ik kijk Harry aan terwijl hij langzaam wegloopt. Ik voel mijn ogen zwaar worden en ik weet dat ik mijn ogen nooit meer zou openen.

Harry's pov

Wow ik durfde het ik heb haar gezoend. Ik sta op en loop weg ik voel haar ogen in mijn rug prikken maar ik durf niet om te kijken. Als ik de hoek omloop hoor ik een harde piep. Ik loop terug en zie Lotte liggen met haar ogen dicht en 5 dokters om haar heen ik beginnen te rennen maar er komen dokters en ze sleuren me mee. Ik schreeuw en trap maar ze zijn sterker. 'Is ze dood?'schreeuw ik. Zeg dan! Maar ik krijg geen reactie. Terwijl ik weggesleurd word zie ik de dokters met Lotte wegrijden. Nu komt Romeo aangerend. 'Rustig Harry' schreeuwt hij. Het komt goed. Haar hart stopte maar ze gaan haar oplappen. Ik kalmeer. en ga zitten. Ik barst in tranen uit. Wouter komt aangelopen en komt naast me zitten en slaat een arm om me heen.

Een uur later mogen we naar haar toe. Romeo gaat eerst en 5 minuten later mogen wij er ook bij. Ze is nog heel duf maar als ze mij ziet lijkt ze blij. En vrolijk vertelt ze dat ze gewoon weer oud kan worden. Ik ben zo blij en ik glimlach. Romeo kijkt niet blij. Net als ik wil vragen waarom zegt hij tegen Lotte: 'fijn dat we vrienden blijven en ik snap het en ik laat je vrij'. Ik schrik is het uit stotter ik. Ja zegt Romeo. Zorg goed voor haar. Ik kijk Lotte aan en ze knikt ja. wow, Mijn eerste vriendin. Ik loop naar de gang en zie mijn gitaar staan en ik pak hem. Ik loop terug de kamer in en speel mijn nieuwste liedje: