Dat bizarre moment

Hoofdstuk 14

Lotte's pov

Ik zit in de trein op weg naar Marieke. Tirza komt morgen pas terug. Ik mis haar. De enige wie ik naast Tirza vertrouw is mijn grote zus. Dan maar maar haar. Ik ben zo jaloers op haar. Ze heeft mooi bruin haar en prachtige ogen. Haar kleding is echt super mooi. En ze is zo dun en lang. Het ideale meisje. Marieke weet dat ik kom en haalt me straks bij Amsterdam Centraal op. * Volgende station is Breukelen. Station Breukelen. * Grom. Waarom nam ik nou de sprinter. Ohja de intercity viel uit. Ik ben zo in de war en dat allemaal alleen omdat Harry me wou zoenen. Ik weet gewoon niet of ik er al klaar voor ben. Ik staar doelloos uit het raam. Hopelijk is Jemeko er niet. Begrijp me niet verkeerd. Hij is best tof maar op dit moment heb ik alleen Marieke nodig en niemand anders. * Volgende station is Amsterdam Centraal. Station Amsterdam Centraal. * Wacht nu al? Ik kijk er opeens heel erg tegen op. Ik raap mijn tas op. Net als mijn moed. Ik stap uit en kijk op me mobiel waarbij heen moest. Gelukkig zie ik Marieke al bij de lift staan. Ik had er anders nooit gevonden. Ik ren op haar af met tranen in mijn ogen en knuffel haar stevig. Volgens mij heeft ze al meteen door dat ik helemaal in de war ben. 'Jij, Ik Mac Donalds. nu!' Normaal zou ik om zo'n actie lachen maar er is nu niks grappigs. Ik knik wat afwezig en loop achter haar aan. Gelukkig weet zij de weg. Ik doe het haar niet na. Ze sleurt me door de menigte en al snel zie ik in neon letters Mac Donalds staan. We zijn er. De beste plek op aarde. We sluiten aan bij een kassa en ik kijk naar het bord zonder te zien wat er op staat. Als we aan de beurt zijn besteld Marieke. Ik ben niet in staat om iets te zeggen. 'Welkom, kan ik u helpen.' '2 Mac chicken menu's. Ik schrik. De vorige keer toen ik keek zag ik dat er wel 1000 calorieën in zaten. Boeiend ik heb wel wat beters aan mijn hoofd. Wat kunnen die calorieën schelen. We nemen een plaatsje bij het raam. De bestelling zal zo wel gebracht worden. 'Wat is er?' vraagt Marieke op een hele lieve toon. Ze weet dat ik daar niet tegen kan! 'Ik.' verder kom ik ni en barst in snikken uit. 'Meisje tog.' Ze komt naast me zitten en slaat een arm om me heen. 'We gaan eerst wel eten.' Ik knik droevig. Over eten gesproken. De serveerster komt er aan en ik begin aan mijn smakeloze cola. Er komen 2 jongens aan gelopen. Ik kijk naar Marieke en we wisselen wat blikken uit. Omw ze komen bij ons zitten. 'Hey mooie dames. Mogen wij jullie vergezellen?' zegt de een heel zwoel. Ik hoe nog net mijn lach binnen. Wat moet Harry hier wel niet van denken. Harry.... Ik word meteen weer droevig. 'Ik zou heel snel weg gaan of die lunch gaat over je hoofd heen.' sist Marieke. Ze speelt het duidelijk maar dat weten de jongens niet. Ze haasten zich weg. Dit is zo bizar. Er komt een kleine glimlach op mijn lippen. We eten langzaam onze menu's op. 'Ik trakteer op Mac Flurry's. Welke wil je Mar?' 'STROOPWAFEL!' gilt ze en ik lach. Marieke is precies wat ik nodig had. Ik bestel 2 Mac flurry's stroopwafel en krijg ze meteen mee. Als we ons ijsje op hebben probeer ik haar toch het verhaal te vertellen. Ik slik en begin. 'Mar?' 'Ja?' 'Ik moet je wat vertellen. Harry wou me zoenen. Daarom was ik zo van slag. Ik weet niet of ik er klaar voor ben.' Pff dat is eruit. 'Ik weet wat je bedoeld. Ik heb dat ook gehad. Het is echt niet eng of vies. Ik was ook zo onzeker. mar het komt allemaal goed. Promise.' Ik glimlach. Maar toch ben ik niet zeker van mijn zaak. Marieke sleurt me mee maar een juwelen zaak. Ze koop mooie oorlellen voor haar zelf en een ketting met een echt diamantje voor mij. Hoe lief. Ze doet hem bij me om. 'Hij staat je prachtig.'Ik bloos. 'Dankje. Maar ik heb een vraag.' 'Vertel meid.' 'Ik twijfel of ik het uit moet maken. Ik weet niet of in verder wil.' Marieke mompelt en denkt lang na. 'Tja dat kan ik niet voor je beslissen.' Ik knik. Ze brengt me terug naar de trein. In de trein denk ik nog lang na over onze woorden. Zou het beter zijn om het uit te maken? En Darcy dan? Wat is het beste?