TUTKU (Düzenleniyor)

🔸13. Bölüm 🔸

Yeni bölüm.
Keyifli okumalar:))

" Onu gerçekten çok sevdim sanırım oda bizi sevdi." Ayten Demire cevaben eşi;

" Ona oğlum demeyi öyle çok isterim ki sadece biraz zaman gerekli."

" İdil içinde öyle biliyorsun değil mi?"
" Biliyorum biliyorum." duyduklarımla yerimde tebessüm edip merdivenlerden inmeye başladım.

Gözler bana çevrilince,
"Sen hala uyumadınmı kızım." kafamı tebessüm edip salladım bize davranışları onlara kanımın daha çok ısınmasını sağlıyordu.

" Yok uyumadım." kupayı gösterip,
" Kahve için indim." Cihan Demir babacan bir tavırla beni övmek için karısına döndü,

" İdrislerin lokanta projesini İdil çiziyor hanım." Ayten Demir şaşkınca ağzını açıp bana baktı.

" Deniz kenarında bir balık restorantı hmmm güzel fikirler verebilirim." gülümseyip Ayten Demire kafamı salladım.

" Teşekkür ederim kahve isteyen varmı?" başlarını olumsuzca sallayınca gerileyip mutfağa girdim aynı şekilde kahve suyunu kuyup kupaya kahve boşaltım kaynayan suyuda kupaya koyup karıştırdım elime alıp mutfaktan çıkınca koltukta oturan çifte bakıp tebssüm ettim.

"İyi geceler." karşılık almayı beklemeden merdivenlerden çıkıp odama girdim. Masaya oturup projeye devam ettim.

Bu işi seviyordum oldukça zordu ama sonu güzel bitiyordu ve ben sonunda mutlu olduğum şeyleri yapmayı seviyordum.

Gözlerimi açamayacak duruma geldiğimde saate 04:23 belirlediğim saaten fazla çalışmıştım ama değmişti. Masadan kalkıp telefonumu şarja koydum her ihtimale karşı sabah 10'a alarm kurup yatağıma uzandım.

Gözlerimi yorgunlukla kapatım beni içine hızla çeken uykuya daldım.

Çalan alarmla yerimde sıçrayıp neler olduğunu anlamaya çalıştım, saat 10 olmuştu lanet olsun.

Hızla yataktan doğrulup banyoya girdim kısa süreliğine ılık sı yorgunluğumun birazını alsada fazla yorgundum ve kesinlikle bu uyku bana yetmemişti.

Saçlarımı kurutup açık bıraktığımda dolabımın karşısına geçip kıyafetlerime bakmaya başladım uygun olabileceğini düşünüp dizimin bir karış üstünde fileli bir etek alıp üstüne uydurabildiğim bikaç parça şey bulabilmiştim.

Aceleyle kıyafetlerimi üzerime geçirip ayakkabı olarak hafif topuklu bir şey bulduğumda çokta düşünmeden giyivermiştim, kapımın çalınıp açılmasıyla yüzüme bakıp gülümseyen tatlı kadına baktım.

"Kahvaltı hazır." başımı belli belirsiz sallayıp,
"Kahvaltı için geç değilmi?" kadın soruma dahada gülümsedi

" Cihan bey böyle istedi." deyince başımı sallayıp kadının çıkmasını izledim. Makyaj masama bir göz atıp dünki gibi bir ayliner çektim rimel ve hafif şeftali tonundaki rujumla olayı kapatıp hızla ayağa kalktım.

Çalışma masamda bulunan şeylere bir göz atıp alabileceğim bir şey varmı diye baktığımda çantamın içini boşaltıp siyah deri hafif sırt çantamın içine hepsini doldurdum.

Unuttuğum birşey varmı diye etrafıma bakınıp olmadığını anlayınca telefonumu alıp odadan çıktım.

Ders için yaklaşık 15 dakikam kalmıştı ve asla yetişemiyeceğimi düşünüp moralimi bozuyordum, merdivenlerden aşşağı hızla inip yemek masasında kahvaltılarına başlayan üç kişiye bakıp yanlarına gürüdüm.

" Günaydın." masaya ulaştığımda oturmadan nefes nefese bana bakan gözlere bakarken,
" Benim çıkmam lazım geç kaldım size afiyet olsun." Ayten Demir ani bir itiraz sesi çıkartıp,