Together we'll make it!

Gaat Jack het redden?

allereerst: sorry sorry dat het zo lang geduurd heeft met updaten. Ik heb het onwijs druk op school want de grootste hobby van mijn leraren is blijkbaar huiswerk opgeven.. maarja, eindelijk weer nieuw stukje! ik hoop dat jullie het leuk vinden :)) xx

Huilend ren ik naar beneden, Jack ligt op de grond, met stenen over hem heen en op hem. Uit zijn hoofd stroomt bloed, en hij is vreselijk wit. Cat zit al naast hem en kijkt met tranen toe. Ik ga naast haar zitten en strijk de haren uit het gezicht van Jack. Mijn handen zitten meteen helemaal onder het bloed. "Cat, wat moeten we doen?". De tranen stromen over mijn wangen, ik voel me duizelig worden, ik kan niks doen. Het enige wat door mijn hoofd gonst is: het is jouw schuld, het is jouw schuld, door jou gaat Jack dood. Ik veeg over mijn wang wat een paar vieze bloedstrepen achterlaat. Ik kijk in trance toe hoe Cat Jacks shirt in repen scheurt en het bloeden probeert te stoppen. Hoe haar smalle handjes onder het bloed komen te zitten. Ik volg haar korte bevelen op, terwijl ik het gevoel heb alsof ik elk moment kan flauwvallen. Cat haalt alle stenen weg. Ik kijk naar Jacks buik, die vol paarse bloeduitstortingen zit, die steeds groter lijken te worden. Waarom moest dit gebeuren. Kan ik dan nooit iets goed doen. Ik word door Cat wakker geschud uit mijn gedachten. "Aubrey, kom helpen! We moeten hem naar een grot toe dragen, het liefst in de buurt van water"I. 

We tillen Jack op, Cat pakt zn benen, en ik pak hem bij zijn armen. Ik zie hoe zijn hoofd tegen mijn shirt aanleunt en vieze vlekken achterlaat. Na een tijdje hebben we een geschikte plek gevonden en we proberen het Jack zo gemakkelijk mogelijk te maken. Dan gaat Cat op zoek naar water, en ik krijg de opdracht het bloeden zoveel mogelijk tegen te houden, en niet weg te gaan. Ik blijf naast Jack zitten, met zijn hoofd op mijn knieën. Ik aai hem over zijn voorhoofd, terwijl ik zijn shirt tegen de wond aan druk. Hij is bewusteloos, al een hele tijd. Zijn gezicht lijkt steeds witter te worden..Ik ga naast hem liggen en duw mijn betraande gezicht tegen dat van hem. "Word alsjeblieft wakker", fluister ik, maar er gebeurt niks. Het voelt alsof iemand een mes in mijn hart heeft gestoken. Ik had nooit gedacht om zo gehecht aan een jongen te raken.

Cat komt de grot binnen, ze heeft een fles gevuld met water, en maakt zijn wond schoon. Ik moet bijna overgeven als ik het rafelige rode vlees zie. Ik draai mijn hoofd weg. In de rugzak zit nog wat verband wat Jack gelukkig had meegenomen uit de kelder waar we Cat vonden. Maar het is niet veel. Cat tikt met een wit gezicht op mijn schouder en zegt dat ze klaar is, dan loopt ze naar buiten, en gaat daar voor de grot zitten. Ik blijf bij Jack en ga dicht tegen hem aanliggen om hem warm te houden, aangezien zijn shirt helemaal onder het bloed zit. De uren daarna zijn een marteling. Jack bleef bewusteloos, en het enige wat ik kon doen was af en toe zijn lippen nat maken met water. Cat kwam af en toe even kijken, en ging daarna op mijn raad in een hoekje van de grot liggen slapen. Ik blijf bij Jack, hopen en bidden dat hij eindelijk wakker mag worden om me uit deze marteling te verlossen. Maar de uren gaan voorbij en ik heb steeds minder hoop...

Ik lig net te denken, hoe het verder moet als Jack het niet overleeft, als ik naast me gekuch hoor, en Jack voel bewegen. Het is al donker in de grot, en ik knijp mijn ogen tot spleetjes om Jack te kunnen zien. Ik hoor Jack stammelen, en grijp om me heen om de zaklamp te zoeken. Ik stoot mijn hoofd tegen een rots maar dat maakt niet uit. Als ik de zaklamp heb gevonden, knip ik hem aan en schijn om me heen. "Jack!", roep ik blij uit, en ik kruip naar hem toe. "Waarom doet mijn hoofd zo pijn", kreunt hij met een zielig stemmetje. Cat is ook wakker geworden van het lawaai en komt ook naar Jack to gekropen. "Je bent gevallen, en je bent een hele dag bewusteloos geweest". Jack kijkt ons met een vreemde blik aan, "Het belangrijkste is dat je weer wakker bent", zegt Cat en ze kijkt hem blij aan. Met een vreemde blik in zijn ogen kijkt Jack om zich heen, dan zegt hij iets wat Cat en ik doet verstijfen. "Wie zijn jullie?".....