Chapter 28 We're Over

626 25 9
                                    


May's P.O.V

Bigla niya kong hinila sabay yakap.

"I miss you."sabi niya.Diyos ko ang sarap yumakap pabalik pero di ko magawa.Dahil naisip ko na naman na baka niloloko na naman niya ko.

Unti unti ko siyang linayo.Tumingin ako sa mga mata niya na ngayon ay umiiyak.Bakit ganito gusto ko siyang i comfort?Ang sarap yakapin siya ng mahigpit,lalo na't andito siya sa harap ko.Mahal pa nga kita Xyle.

"Aalis nako.Long time no see.Paalam."sabi ko sabay wave ng kamay at ngiti sa kanya isang pilit na ngiti.Aalis nako pero hinawakan niya ang magkabilang balikat ko.Agad nanlaki ang mata ko sa gulat.

"Mahal mo pa ba ko?"tanong niya na agad kong ikinagulat.Ngumiti ako sa kanya ng tipid."Lasing ka ba Mr. Xyle?Bakit kayo nagtatanong ng mga ganyang bagay?"tanong ko.Biglang tumulo ang mga luha niya sa mata na agad ikinasakit ng puso ko.Please wag kang umiyak di ko kaya makita kang ganito.

"Mahal mo pa ba ko?"tanong niya ulit. Oo mahal kita sobra.Di nagbago yun simula nung umalis ako.Ang sarap sabihin sa kanya ang mga katagang yun,pero di ko kaya. Tumingin lang ako sa mga mata niya na patuloy parin ang pagtulo ng luha niya.Anong isasagot ko?

"Maha-"di na niya natapos ang tanong niya ng mag salita ako. "Sa tingin mo mahal pa ba kita?Pinalayo mo na ko diba?at sinabi mong itigil na yung pagmamahal na binibigay ko sayo.So sabihin mo nga sakin Mr.Xyle.Do I still love you?"tanong ko in a calm voice.

Puro lungkot ang nakikita ko sa mga mata niya.Ang sakit mag sinungaling lalo na't mahal mo pa siya. "Ngayong nakuha mo na ang sagot mo.Can I leave now?"tanong ko.Kaialngan ko ng umalis dahil gusto ko ng umiyak.

Unti unting natanggal ang mga kamay niya,please xyle wag kang maniwala sa sinasabi ko dinggin mo ang puso ko na sumisigaw na mahal parin kita.Tatalikod na sana ako ng. "Ako........I still love you."sabi niya.Agad akong napahinto.

Gusto kong matuwa pero di ko magawa.Tumingin ako sa mga mata niya na puno ng lungkot. "You're joking.Right?Wag ka ngang mag joke di nakakatawa. Bakit mo ko mahal eh pinalayo mo nga ako diba at pinatagil magmahal sayo?Diba?"tanong ko sabay ngiti.

"Kahit ano pang paniwalaan mo.Pero ang puso ko sinasabing mahal kita."sabi niya. "Iniwan mo na ko diba?Ayy mali hindi pala ikaw ang nang ewan ako pala dahil pinalayo mo ko.Ako na naman mag sasabi nito ha.Itigil mo na yang pagmamahal na yan,cause WE'RE OVER."sabi ko sabay talikod sa kanya at pihit ng door knob.

"Wag kang magsinungaling.Kilala kita sa mata pa lang.Mahal mo pa ko diba?"tanong niya.Agad tumulo ang mga luha ko sabay labas.Lahat ng luha ko lumabas.Agad akong tumakbo sa malayong lugar upang umiyak.

Takbo lang ako ng takbo.Ng biglang may humila sakin sa may tagong lugar at niyakap ako. Agad akong nagulat. "Umiyak ka lang, andito lang ako."sabi niya. Umiyak ako ng napakalakas halos mabasa na ang tuxedo niya. "Bakit May? Lumipas na ang dalawang taon bakit siya parin laman ng puso mo?"tanong niya.

Di ako nakasagot umiyak na lang ako.Hinagod niya ang likod.

Makalipas ang comfort moments namin ni luke.Agad kaming bumalik sa event.Agad akong umupo sa upuan ko kanina.Bakit wala si xyle dito?Umuwi na bah siya?Nasaktan ba siya?

"And now all couple can dance a sweet dance at the center.Happy Valentines Day."sabi ni shin unnie. Sa di kalayuan nakita ko si xyle sa center pero ka sayaw ni vanessa.Agad akong umiwas ng tingin at kumuha ng wine.

"Sayaw tayo?May?"tanong ni luke.Agad akong tumayo at hinawakan ang kamay niya.Sa totoo lang di ako marunong sumayaw.Na alala ko noon nung mga bata pa kami ni xyle noong grade 7 may sayawan noon inaya ako noon ni xyle mag sayaw kaya wala akong magawa.

When Ms.Nerd Meets Two Idiots Gangster(Completed)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon