When Ms.Nerd Meets Two Idiots Gangster(Completed)

Chapter 37 Tell me that you love me

"Doc si Xyle.Buhay!!"sigaw ko.Agad silang lahat napatingin sakin. Agad tumakbo ang mga nurse at doctor papunta sa loob. Agad napatingin ang ina ni Xyle sa akin. "Ikaw ba si May?"tanong niya. "O-opo."tugon ko.Bakit niya ko kilala?

Ngumiti siya sakin . "Pwedi ba kitang kausapin?Tayong dalawa lang?"tanong niya.Tumango na lang ako.Lumakad siya sumunod nalang ako. "Luke hintayin mo na lang ako dito ha?"sabi ko sabay hinto saglit.

"Saan ka?"tanong niya. "May pag-uusapan lang kami ."sabi ko. "Ahh sige."sabi niya agad akong sumunod sa mama ni Xyle. Huminto siya malayo na sakanila.Agad siyang humarap sakin. "Ako pala si Eliza Kris Woon mother of Xyle."sabi niya. "Nice to meet you po."sabi ko sabay lahad ng kamay ko pero di niya ito inabot.

Tinanggal ko na lang kamay ko. "Di na ko mag pa ligoy ligoy pa ikaw ba ang dahilan bakit na saksak si Xyle?"tanong niya na nakakatakot. "O-opo,kung di dahil sakin di siya sana nasaksak."sabi ko sabay duko.

"I have favor to ask May."sabi niya agad akong napatingin sakanya. "Please,wag ka ng magpakita sa kanya ever.Pag lumapit siya sayo lumayo ka please wag ka ng lumapit sa kanya dahil sayo napapahamak siya."sabi niya sabay alis sa harap ko.

Pero sa di ko maintindihan naiiyak ako.May tama naman ang mama niya diba? Eh ano pang iniiyak mo? Di mo na naman siya mahal diba? Dahil sayo May napapahamak siya kaya tama mama niya lumayo ka na sakanya.Sabi ko sa sarili ko.

Palakad-lakad lang ako na nakatulala dito sa hallway ng hospital na umiiyak di ko alam anong nangyayari sakin.Bakit labag sa loob ko na layuan si Xyle pag lumalapit siya? May ano bang nangyayari sayo? Mahal mo na si Luke di ba? Maging masaya ka na May dahil lalayuan mo na siya at naka move on ka na.

Please May wag ka ng magdalawang isip tungkol sa nararamdaman mo kay Xyle. Wag mo ring sabihin sinagot mo si Luke dahil nag iisa ka at panakip butas mo lang siya sa mga panahong nasasaktan ka,please May wag mo yun isipin dahil di kita mapapatwad wag mong sayangin ang kabaitan ni Luke please.

Sa paglalakad kung nakatulala may nabangga ako.Iniangat ko ang ulo ko at napatingin sa lalaki na nasa harapan ko agad akong napaiyak ng makita ko siya. "Luke."sabi ko sabay yakap sa kanya. "Anong nangyari sayo babe? Kanina pakita hinihintay doon kaya hinanap na lang kita ang layo mo na kaya."sabi niya sabay hagod sa likod ko.

Napaiyak ako ng malakas. "Luke kinausap ako ng mama ni Xyle."sabi ko. "Oh anong nangyari?Pinagalitan ka ba niya? Sabihin mo sakin."sabi niya. Lumayo ako kaunti sa kanya at tumingin sa kanya. "Sinabihan niya kong lumayo kay Xyle. Pag tuwing lumalapit siya ako na daw ang lalayo."sabi ko sabay iyak.

Hinawakan niya ang mukha ko gamit ang dalawang kamay niya. "Yun ba ang dahilan kung bakit ka umiiyak?Ayaw mong lumayo sa kanya?"tanong niya. Agad akong natigilan sa pagiyak. "Hi-hindi ewan ko bakit ako umiiyak."sabi ko. May bakit ka nga ba umiiyak?

Ngumiti siya ng mapakla. "Mahal mo ba talaga ako o panakip butas mo lang ako?"tanong niya na may lungkot. Agad akong napaduko. Agad niyang itinaas ang mukha ko. "May sabihin mo sakin ang totoo tumingin ka naman sa mga mata ko oh!,please sabihin mo ang totoo mahal mo ba talaga ako?"tanong niya agad akong tumingin sa mga mata niya.

"Oo mahal kita di kita naging panakip butas kahit kailan Luke di ako ganoong klaseng tao."sabi ko. Ngumiti siya ng tipid. "Salamat dahil mahal mo ko.Pero sa nakikita ko mas mahal mo si Xyle diba?"tanong niya. "Hindi Luke,di ko na siya mahal noon pa yun,ngayon mahal kita maniwala ka naman oh."sabi ko.