ŞEHİR EFSANESİ #Wattsy2020

Bölüm 22: BAHAR ANNE!

Gecenin zifiri karanlığı gözümü ağrıtınca kapıya doğru ilerleyip zile bastım. Çok sürmeden Safiye Teyze kapıyı açtı. Karşısında beni görünce şok olup;

-"A! Aa! Asır?" dedi.

-"İyi akşamlar safiye teyze."

-"İyi akşamlar güzel kızım. Gir içeri gir." Dedi. Hemen içeri girip ayakkabılarımı çıkardım ve koridorda beni yönlendirmesi için safiye teyzenin kapıyı kapatmasını bekledim. Eliyle solu gösterip;

-"Geç kızım. Amcan da odada" dedi. Süleyman Amca beni görür görmez elindeki kumandayı bırakıp hayretle ayağa kalktı ve;

-"Ooo kimler gelmiş." Dedi. Eğilip elini öptüm. Koltuklara oturduğumuz da ikisi de karşıdan bana bakıp şüpheli bakışlarla cevap istediler.

-"Gece gece sizi rahatsız ettiğimi biliyorum." Dedim mahcubiyetle.

-"Estağfurullah kızım. O nasıl söz" dedi Süleyman Amca.

Safiye Teyze;

-"Bizim kerata nerelerde?" dedi.

Tepkilerini hesap ederek yavaşça;

-"Safiye Teyze ben kaçırıldım." Dedim. İkisinin de kaşları çatılınca sözlerime devam edip;

-"Ardıç burada olduğumu bilmiyor. Telefonum yanımda değil. Buraya da taksiyle geldim." Dedim.

Süleyman Amca;

-"Kızım kim seni niye kaçırdı?" dedi telaşla.

-"Süleyman Amca. İşler çok karışık. Ben bile tam olarak bilmiyorum. Ama Ardıç'ı aramamız lazım. Burada olduğumu bilmiyor ve büyük ihtimal beni arıyor hala."

-"Tamam kızım arayalım hemen" dedi ve cebinden telefonu çıkartıp bana uzattı.

Telefon çalıyordu. Ama açmadı. Tekrar aradığımda tam kapatmak üzereyken telefonu açtı;

-"Süleyman Amca seni sonra arasa.."

-"Ardıç benim." Dedim.

-"Asır!" dedi inanamayarak.

-"Evet benim. Süleyman Amcalardayım" dediğimde telefonu hemen yüzüme kapattı. Şuan çoktan yola çıktığını biliyordum. Telefon kapanır kapanmaz Safiye Teyze yanıma oturup elini bacağıma koydu ve;

-"Anlat bakim güzel kızım. Neler oluyor. Kaçırılmakta ne demek?"

-"Safiye Teyze sana ailem yok demiştim hatırlıyor musun"

-"Evet kızım."

-" Onlar hayattalar. Ve geçmişte neler yaşandı bilmiyorum ama ucu bana dokunuyor sanırım. Peşimde annemin bir belalısı var."

Süleyman Amca dudaklarını şaşkınlıkla sarkıtıp öylece dinledi.

-"Peki senden ne istiyor ki kızım?"

-"Çalıştığım şirketteki müdürle arası bozuk bu adamın. Benimde onun kızı olduğumu iddia ediyor."

-"Peki bu doğru mu?"

-"Bilmiyorum" dedim.

Kapı çalıyordu o ara. Gelen Ardıç olmalıydı.

-"Ben bakarım Safiye Teyze" deyip ilerledim.

Kapıyı aralar aralamaz Ardıç hemen içeri girdi ve sarılıp saçlarıma kafasını gömdü.

-"Allahım buradasın." Dedi ve geri çekilip üstüme başıma baktı.

-"Bir şey yaptı mı sana?" dedi korkuyla;

-"Hayır. Hayır yapmadı." Dedim.

Safiye Teyze kapıya gelip Ardıç'a;