ŞEHİR EFSANESİ #Wattsy2020

BÖLÜM 30: FİNAL!

1 HAFTA SONRA....

İskender'i yakalamak için Araf Müdür'ün titiz çalışmasını bekledik bir hafta ve ardından Sinek'in izini sürüp bir fabrikaya baskına gittik. Hepimiz heyecanla bekliyorduk. Ama benim daha çok nefretim ağır basıyordu. Çünkü babamı benden alan adamın canını yakmak ve yaptıklarını yanına bırakmamak istiyordum.

-"Neyi bekliyoruz?" dedim sabırsızlıkla...

-"Şimdi değil" dedi Araf Müdür pusuya yatmış tenha yerinde fısıltıyla konuşurken.

Herkes buradaydı. Arabaları karanlık-kuytu bir bölgeye çekip arkalarında gizlenerek bekliyorduk. Neyi beklediğimizi inanın bende bilmiyordum. Tek sabırsızlanan da ben değildim.

-"Sahiden neyi bekliyoruz." dedi Ardıç. Kemal Araf Müdür'e bakıp cevap bekledi. Müdür tepkisiz ve aniden;

-"Şimdi"dedi.

Hepimiz afallayıp fabrikaya doğru koşmaya başladık. Tam o sıra içerden silah sesleri yükseldi ve olduğumuz yerde kala kaldık.

-"Bu neydi şimdi?" dedi Kemal.

-"Bilmiyorum" dedi Araf Müdür.

Geri çekilmeyip fabrikaya girdik.

Gördüğümüz şey hepimizi şok etmişti.

1 HAFTA ÖNCE!

-"Baba! Baba ne olur aç gözünü!" diye bağırırken sedyeyi ameliyathaneye çekiştirmeye devam etti hemşireler. Onu son kez gördüğümde sedyeden elleri boşluğa düşmüş, herşeyden bihaber yatıyordu.

-"Ah! Maria!"

-"Anne!" dememle beraber kendimi Carlandia'nın kollarina attım. Hıçkırıklarıma annemin, Araf'in ve Ardıç'ın gözyaşları da karışıyordu.
Çünkü babamin ambulansta kalbi durmuştu. Son durumunu öğrenemeden de ameliyathaneye aldılar. Araf Müdür babam vurulduktan hemen sonra İskender'in peşine düşse de pek bir faydası olmamıştı.

Aklıma uçaktaki konuşmamız geldi.

######

-"Ünal'la tanışmanı istiyorum artik."

-"Şey! Bilemiyorum. Bunu oda istiyor mu peki?"

-"Elbette!"

-"Kendimi bu soruyu sormaktan alıkoyamıyorum. Neden bizimle gelmedi ve ayrıca neden bu kadar olay varken ortalıkta görünmüyor?"

-"Çünkü haberi yok."

-"Nasıl yok?"

-"Carlandia'yı ölü biliyor. Ve senide"

-"Ona benden bahsetmedin mi?"

-"Bahsettim ama sadece senden!"

-"Peki annemi bulduktan sonra?"

-"Evet, işte o zaman herseyi öğrenmiş olacak."

-"Neden ona hiçbirşeyden bahsetmiyorsun ki"

-" Çünkü..."

-"Çünkü ne?"

-"Annenizin hala geçmişini benim kadar kötü biliyor ve ölmesini yaşamasına tercih ediyor. Sanirim ışıl zehrini Ünal'a birazda olsa geçirmiş."

-"Işıl'ın neler yaptığını göremeyecek kadar kör olamaz öyle değil mi?"

-"Ah Maria! Ünal sandığın kadar yufka yürekli değil."

-"Bu! bu ne demek şimdi?"

-"Isıl'a benziyor demek!"

-"Üzüm üzüme baka baka misali. Anlıyorum. Ama her ne olursa olsun. O benim ikizim ve Carlandia onun annesi. Bu gerçeği değiştiremez."