ŞEHİR EFSANESİ #Wattsy2020

Bölüm 5: ARDIÇ FATIH'i KISKANIRSA!!

Aşık olucakmışım?

Hah!

Hangi rüyadasın acaba?

Gerçi ona aşık olmam olsa olsa kabus olur!

Bu çocuğun bu hayalperest haliyle rüyada olduğu kesin!

-"Sen benim tipim değilsin bir kere" deyip olayı dalgaya aldım.

Sırtımı yere sert vurduğu için ağrıyordu evet ama bu kesinlikle şuan onunla uğraşmayacagim anlamına gelmiyordu.

Kahkaha atıp;

-"Nasılmış senin tipin." dedi alayla;

-"Sen gibi olmayan herkes." deyip sırıttım.

Hala yerde oturur vaziyetteyken bir dizini kırıp önüme oturdu ve kırdığı dizinin üstüne kolunu koyarak ;

-"Ama ne yazık ki benim dışımda kimseye aşık olamicaksın" dedi.

Sabır!

Hayır bu çocuğa kim yakışıklısın dedi!

Niye diyorsunuz da şunun egolariyla beni uğraştıyorsunuz.

Kim dediyse yalan söylemiş.

Neresi yakışıklı !

Tamam gözleri güzel eyvallah!

Tamam kaşları da yakışıyor yüzüne ona da eyvallah!

Göz rengi de fena değil tamam!

Ay aman tamam burnu filan da düzgün evet!

Aman tamam be yakışıklı işte!

Yakışıklı?

Yakışıklı mı?

Yakışıklı mı dedim ben!

Dedim.
Dedim deme.
Hay ağzıma!

-"Sarhoş musun sen?" deyip 'evet'demesini bekledim.

-"Seni gördüğüm ilk günden beri sarhoş gibiyim." deyip ciddi ciddi yüzüme baktı.

Ses tonu niye bu kadar etkiledi ki beni?

Hayır kızım kendine gel!

Etkilenmiyorsun.
Etkilenmiyorsun.
Etkilenmiceksin.

Sırıtan yüzüm bir an şaşkın bir surat ifadesine dönünce kahkaha atıp yanıma oturdu. Yüzü yüzüme yakın bir mesafedeydi.
Yutkunup hafif geri çekildim.

-"Birde tipim değilsin diyorsun. Baksana tek lafım da eridin" deyip pis pis güldü.

Açık olan ağzımı kapatıp gözlerimi kaçırdım.

Tekrar yutkunduktan sonra;

-"Ne ericem be. Zamparalığına hayran kaldım sadece" deyip beni bozduğunu belli etmeyerek hemen güldüm ve;

-"Kızları da böyle mi etkiliyorsun." dedim şirince gülmeye devam ederek.

Cevap vermeyip yüzüme gülerek baktı.

-"Çok çirkin güldüğünü söylemiş miydim?" dedi.

Hayır suç bende ne diye şunun yanında gülüyorsam.

Sıktığım dişlerimin arasından tam sinirle birsey dicektim ki spor salonunun kapısı açıldı ve içeri bir sürü kişi girdi. Aralarında Ardıç'a Ardo diyen çocukta vardı. Ikimizinde yerde olduğunu fark eder etmez. Hızla koşup;

-"Kardo hayırdır?" dedi. Imayla söylemişti çünkü pis pis sırıtıyordu. Ardıç ayağa kalkıp;

-"Ne hayırdır lan?" dedi ters ters.
-"Böyle ikiniz yerde filan?" deyip yine pis pis sırıttı.