ŞEHİR EFSANESİ #Wattsy2020

Bölüm 3: SVK'da mı çalışıyorsun sen? İnanmam!

Şuan dibimde duran ve ilk öpücüğümü benden alan şu adamı neden ittirmediğimi merak ediyorsunuz. Beynim işlevini yitirdi de ondan.Resmen bir anda öptü beni. Hareketsiz ve şok halindeyim. Evet zampara diyordum ama seri bir sapık olduğunu bilmiyordum. Aman tamam şimdi siz o sapık değil katildi diceksiniz ama. Bu adam bildiğin sapıktı ve her yerden sevgilileri çıkıyordu. Seri bir Sapık olmuyorsa ne oluyor. Zampara mı? Zampara galiba! Hayır birde tipsiz. Buna nasıl bakıyorlar!

Dudakları dudaklarımın üstünde sadece formalite gereği duruyordu o kadarını anlayabiliyordum. İki elim havada gözlerim irice açılmışken onun dibimde olan kafası yavaş yavaş sağa dönüyor, yanımızdan geçen kızın gidişini izliyordu. Kız uzaklaşır uzaklaşmaz kendini geri çekip;

-"OH! kurtuld.."

diyemedi çünkü yüzüne yediği tokatla kafasını sola çevirip çenesini sanki yamulmuş gibi düzeltmeye çalıştı.

Yamulsaydı keşke!

-"Tamam bunu hak etm..."

yine lafını bitiremeden karnına yediği tekme ve sırtına geçirdiğim dirseğimle acıdan inlemeye başladı.

-"ahh...."

Bir tekme daha;

-"Sen..Sen nasıl beni öpersin lan" dedim. Evet dedim çünkü hala idrak edemiyorum. Resmen ahtapot gibi yapıştı ırz düşmanı;

-"ah... ah..."

-"Sen nasıl dokunursun lan bana"

-"Kızım tamam dur. Kemiklerimi kırdın" diyip elleriyle yerde durmamı isteyen hareketler yapıyordu. Öfkem 'yap kızım asır hak etti' diyordu ve bende aynı fikirdeydim.

-"Öldürücem seni allahın belası! Öldürücem." diye tehditler savururken. Yerde kendini korumaya çalışan ufak çaplı bir çaba sarf etti ve becerdi de. Beni iki elimden kenetleyip sırtımı çevirdi ve yere serde. Acısına rağmen aldırmayıp kollarımı daha da kuvvetli tutmak için üstüme çıktı. Kenetlenmiş ellerimi kurtarmaya çalışsam da gücüm gücüne yetmedi.

-"Bırak beni.." deyip ayak dirseğimi sırtına geçirmeye çalıştım ama yetişmedi.

-"Rahat durursan bırakırım" deyip sözüne onay bekledi. Ama ben tabiki de;

-"Beni bıraktığın gibi kafanı koparıcam. Canını okicam senin." diye tehdit ettim. Korkmuyordu hatta aksine kahkaha atmaya başlamıştı. Şu çocuğun gülmelerine iyice ayar olmaya başladım. Yerli yersiz gülüyor gerizekalı.

-"Bak ya! Bi de gülüyor." deyip suratına öfkeyle baktım.

-"İn üstümden bak avazım çıktığı kadar bağırırım." dediğimde kahkahası daha da artınca ellerini gevşetip yanıma düştü. Yerden doğrulur doğrulmaz ellerimi yine kullanıma açıp denk gelen her yerine vurmaya başladım. Omzuna geldiğinde eliyle omzunu sıvazlayıp kahkahayla karışık acı dolu inlemeye devam etti. Ayağa kalktığım gibi sırtımı sirkeledim yine onu dövmeye devam etmek için hazırladım kendimi. Benimle beraber ayağa kalktığında gözümün içine sırıtarak bakıyordu. Elimi vurmak için tekrar kaldırdığım da hava da kapıp engelledi.

-"Dur be kızım. Dur!" deyip durdurmaya çalıştı.

-"Ne dur ya! Öptün beni gerizekalı farkındasın deme!" dediğimde elimi bırakıp geri çekildi ve ellerini ceplerine koyarak beni süzmeye başladı. Ne yaptığını anlayamaya çalışarak ona dik dik baktığım da iki omzunun kaldırıp;

-"Ne var bunda?" dedi. Dedi. Ne var mı dedi? Ne mi dedi?

-"Ama ben seni gebertirim" deyip rahatlığına sinir olmuş bir vaziyette üzerine yürümeye başladım. Dibine girdiğimde tekrar kaldırdığım elimi bir anda sırtıma çevirip kendine çekti. Omzum omzuna sırtım göğsüne denk gelicek şekilde ters tuttu beni. Boşta kalan diğer elini de boğazıma dayayıp;