ŞEHİR EFSANESİ #Wattsy2020

Bölüm 20: YAPIŞIK SEVGİLİLER!

Büyük itirafımın ardından dudaklarıma eğildi ve fısıltıyla;

-"Sayın Turist. İzninizle dudaklarınıza erişmek istiyorum." Dedi.

Yumuşak bir gülümsemenin ardından eğilip ben öpmeye başladım. Tepkisizdi. Çünkü benim ilk karşılığı vermem onu baya şaşırtmıştı. Tepkisiz durması çok uzun sürmemişti. Dudakları kımıldayıp dudaklarımda gezinmeye başladı. Yavaşca hızlanan öpücükler ikimizin de dünyayla olan bağlantısını kesiyordu. Sırtım hafif hafif koltuğa serilince oda üzerime doğru eğilip eliyle belimi kavradı. Aramızdaki yakınlık durdurulamaz konuma geldiğinde koltuktan telaşla doğrulup onu köşeye ittim. Ayağa bir hışımla kalmıştım. Elimi dudaklarıma götürdüm. O ise karşımda durmuş bu telaşlı halime gülerek bakıyordu.

-"Ne?" dedim utanarak.

-"Niye kaçtın?"

Gözlerimi kısarak alaylı bir uslupla;

-"Fazla hızlısınız bay zampara. Ondan olabilir mi acaba?" dedim.

-"Her zaman ki halim" diye böbürlenip sırtını koltuğa yasladı.

Lafını duymamazlıktan gelip;

-"Ben eve geçiyorum." Dedim.

Rahat halinden eser kalmıştı çünkü hızla ayağa kalkıp;

-"Olmaz" dedi.

-"Sebep?"

-"Bu gece benimsin" dedi ve dibime girdi. Bu cümlesini gülerek söylemişti ki buda beni tedirgin ediyordu. O an yüzüne attığım şüpheli bakışlarımla beraber elini belime attı ve beni kendine yakınlaştırdı. Gözleri dudaklarımdayken;

-"Bu anı o kadar uzun zaman beklerken, seni hemen eve göndereceğimi mi sanıyorsun." Dedi.

-"Neyiz ki biz şimdi?" dedim.

-"Ne miyiz?" dedi anlamayarak;

-"Evet neyiz?"

Yanaklarını şişirip ofladı.

-"Siz kadınlar neden bu kadar detaya takılıyorsunuz ki. İlla isim mi konulmalı?"

-"Evet. Bu bize." Deyip imayla "Yani kadınlara değer verdiğini gösterir." Dedim.

-"Ha yani isim konulmayınca değerli olunmuyor" dedi elleri hala belimdeyken.

-"Yani bir nevi öyle." Dedim.

-"En başından beri zordun. Şaşırmıyorum" dedi ve gülümsedi.

-"Zor olan ben değil sendin. Kaba saba bir adamsın kabul et."

-"Oturup bunu mu tartışıcaz şimdi de?"

-"Peki tamam ben eve geçiyorum." Deyip belimdeki eline elimi attım. Ellerinden kurtulmak için ufak bir çaba sarfettim ama başarılı olamadım. Beni daha sıkı kavrayıp tekrar kendine çekti ve;

-"Tamam bu gece burada uyu. Söz yarın gece evinde uyumana izin vericem."

Bu şartı hoşuma gitmişti aslında. Gözlerimi kısıp dudağımı büktüm. Biraz düşündükten sonra;

-"Söz mü?" dedim.

Elini havaya kaldırıp yumruk yaptı ve ;

-"Erkek sözü" dedi.

-"İyi tamam"

Gülümseyip odasına ilerledi. Bende koltuğa oturup onun dönmesini bekledim. Odadan çıkıp yanıma geldi. Geçen seferki kadar kısa olmayan bir şort ve tişört getirmişti giymem için. Elinden alıp odaya geçtim ve üstümü değiştirdim. Salondan ikide bir seslenip nerde kaldığımı sorup duruyordu.