Scorose: Geçmişe Yolculuk

Yirmi Beşinci Bölüm: Akşam Yemeği

Elimi tuttu ve bana bakti, "Bunu dusunmuyorum, Rose..."

"Yeter Scorpius, olmeyeceksin. Toparlanacaksin. O kadar kanser olup kurtulanlar var, sende bunu yapacaksin, cabalaman lazim... ve ben daima yaninda olacagim... beni seviyorsan, gelecekteki hayallerimizi dusunuyorsan bunu yapacaksin."

Kapi acildi ve annem iceri girdi. Scorpius'un yanina geldi, "Gecmis olsun Scorpius,"

"Tesekkurler, Bayan Weasley." Scorpius, annemden daha da samimiydi her zaman...

"Sunu unutmaki, herseyi yoluna sokabilirsiniz. Siz bize bile bakmadan iliskinizi surdurdunuz... inan bana bunu da atlatabilirsiniz, hepimiz bunu istiyoruz."

Anneme katildim, "Evet," dedim gulumseyerek ve dolmus gozlerimle ona baktim.

"Duydun mu, Scorpius Malfoy?" Dedim gulerek.

Bana gulumseyerek bakti, "Duydum Rose Weasley."

Annemde gulumsedi ve odadan cikti.

Hugo iceri girdi ve utanmis bir sekilde basini egdi, "Uzgunum Scorpius, ama ablam cok uzulmustu ve bizi inandirmayi becerdin gercekten."

Scorpius ona bakti, "Olecegimi-"

"Hayir," diyerek lafa karistim, "Oyle saniyordu, Hugo. Ama duzelecek. Bana borclu," dedim ona bakarak.

Hugo, Scorpius'a bakti, "Ablamin elinden kurtulamazsin, bunu coktan biliyorsundur!" Gulumsedi ve yanimiza geldi ve ciddileserek bana bakti.

"Seni seviyor. Ve sende onu seviyorsun. Mucadele vermen gerek, Scorpius. Bunu yapmalisin."

"Yapacagim." Hugo'ya ciddi bir yuz ifadesiyle bakti, "Soz veriyorum."

Hugo gulumsedi ve Scorpius'un omzuna -saka amacli- hafif bir yumruk atti, "Boyle demeni bekliyordum!" Dedi ve gulumsedi.

Ikimize bakti ve odadan cikti.

Elimi yanaginin uzerinde nazikce gecirdim ve yanagina ufak bir opucuk kondurdum. Gulumsedi ve elimi sıktı.

"Aslinda... Bayan Weasley boyle dediyse, biraz toparlanmaya ihtiyaci vardir... eglendirici aktiviteler yapmali ve daima saglikli, duzenli beslenmeli. Haftada 1 kez de kontrole gelmeli. Bu kadari yeterlidir, inanin bana Bay Malfoy."

Doktorun sozlerinden sonra ona baktim ve doktorun yanindan uzaklasip yanina gittim.

"Gidiyoruz, Scorpius. Hadi, hazirlanmaliyiz!"

Gulumsedi ve ustundeki ortuyu uzerinden atti.

Mesajlasmak, radyasyon yaydigi icin bunu yapamiyorduk. Fakat evimizde kalacakti bugun! Bu cok daha iyiydi!

Bayan Malfoy ve Bay Malfoy gittikten sonrada yatagimdaki nevresimlerin hepsini cikarmaya basladim. Onun tertemiz nevresimlerle yatmasini istiyordum. Bana uzulerek bakti.

"Senin yaninda yatamayacak miyim?"

"Ah, uzgunum Scorpius Malfoy. Ama olmaz."

Sen bir kahkaha atti ve omzuma dayanan bir bas hissedince irkildim. Arkamdaydi.

"Odumu kopardin!" Dedim korkuyla gozlerimi acarak.

"Sana yardim etmek istiyorum!" Dedi ve elimden benim nevresimlerimi almadan once bana dondu, "Sen nerede yatacaksin Rose?"

"Yer yataginda."

Gulumsedi ve tek kasini kaldirdi, "Genellikle erkekler yer yataginda yatmazlar mi, hani su dizilerde falan olan... seyden..?"

"Kadinlar o kadarda acimasiz degillerdir Bay Malfoy." Gulmeye basladi benimle birlikte.

"Su nevresimleri ben hallederim," pencere kenarindaki koltugu gosterdim, "Sende su koltuga oturabilirsin."

Istese de basini sallayip gosterdigim koltuga oturdu. Aklindan gecenleri okuyabiliyordum; Bana bakmak zorunda kalacak, ona fazla gelecegim... Scorpius hep boyle dusunurdu zaten, ama ben asla boyle dusunmemistim.

"Ah, hayir. Ne dusundugunu biliyorum Scorpius, ama ben boyle dusunmuyorum..." elimdeki nevresimleri yatagima biraktim ve yanina gittim. Ellerimle yuzunu tuttum ve gozlerinin icine gulumseyerek baktim.

"Seni seviyorum," dedi o da bana bakarak.

Aksam yemegine kuzenlerim, halam ve enistemler gelecekti. Sofra hazirdi ve simdi de onlari bekliyorduk. Scorpius ile asagiya indik ve babamin yanindaki kanepeye oturduk.

Babam kacamak bir bakis firlatti Scorpius'a... "Lanet olasica herif! Kizimin pesini birak!" dercesine...

Scirpius ise cok gergin hissediyordu. Babamin ne dusundugunu o da benim gibi biliyordu.

Annem de bunu gordu ve babamin eline uzanip elini oksadi, "Yapma Ronald" dercesine de bir bakis firlatti.

Odada televizyondan baska bir ses cikmazken Hugo merdivenlerden ucarcasina indi ve yanimiza oturdu.

"Simdi biraz daha iyi misin, Scorpius?" Diye sordu samimi bir sekilde.

"Tesekkurler, Hugo. Iyiyim." O da samimi bir sekilde gulumsedi.

Sonunda kapi zili caldi ve annem hemen ayaga kalkarak kapiyi acmaya gitti.

Scorpius'un elini sikica tuttum ve guven verircesine gulumsedim. O da gulumsedi ve ayaga kalkarak onlarla selamlastik.

"Ah, Scorpius, bizi affet!" Diyerek basini onune egdi Lily.

"Neden Lily?" Diye sordugumda yanaklari bu seferde kipkirmizi kesildi.

"Sey... biz... ona cok kotu seyler soyledik..." dedi Lily bana zar zor bakarak.

"Onemli degil," dedi Scorpius hepsine goz kirparak, "Kim olsa ayni seyi yapardi."

Onlar yine de sustular utanctan.

"Evett!! Sofraya!!" Diye seslendi annem.

Yemege gitmeden once Scorpius ile el yuz yikama lavabosuna gittik. Kapiyi kapattim arkamdan ve ona dikkatlice baktim; zoraki bir sekilde gulumsedi, yutmadim.

"Hadi, elini yikamamiz lazim simdi." Dedim ve muslugu actim.

Ellerini musluga dogru goturdu ve elini biraz su ile yikadiktan sonra ona kalip sabunu verdim. Sivi sabun kanser yapiyordu (Oyle duymustum) zaten kanserdi.

Sabunu ellerinde gezdirdi ve ellerini  ovusturarak suyla duruladi.

Ellerini havluyla kurularken, bende ayni islemi yaptim ve sonrada asagiya indik.

Lily de geldikten sonra yemege basladik.

Harry enisteme ve Ginny halama minnettardim; Scorpius'a soru sormamislardi. Scorpius da rahatlamisti simdi.

Havadan sudan gecen sohbetimize o da katildiginda daha da keyiflendik.

Babamin onun esprisine guldugunu gorunce, babama gulumseyerek baktim. Babam yine eski suratina donmeye basladi. Babamda ondan hoslanmaya baslamisti iste, ama inatci keci gibiydi ve kiskancti... kim bilirdi; babamdan baska sevdigim bir erkek olacagini...

Kahvelerimizi de ictikten sonra halamlari gecirdik. Scorpius'u, ailemin yaninda ilk defa iyi goruyordum. Hatta cok cok cok iyiydi! Bu beni cok mutlu etti. Halam ve enistemde ondan hoslanmisti. Draco Malfoy'u sevmedikleri dogruydu, ama oglunu cok sevmislerdi...

Ah, baba... sen niye bu kadar inatciydin! Babam sabit fikirli biriydi ve bundan er yada gec vazgevecegini dusunuyordum. Cunku Scorpius, karsisindaki insani buyuleyen biriydi.

Hugo, ikimize de gulumseyerek bakti, "Cikolatali dondurma yiyip asagida biraz yurumeye ne dersiniz kumrular???"

"Evet deriz!" Dedi Scorpius benden once.

"Kesinlikle!" Diye katildim ikisine de. Sonrada annemin mutfagin esiginde duvara yaslanip bizi gulumseyerek izledigini gordum ve bende ona gulumsedim.