Keyifli okumalar ❤
____
" Abi iyi misin sen? Bir şey mi oldu?"
Kafamdaki düşünceler Ayşe' nin sorusuna yanıt vermeme bile engel oluyordu. Paniklemiştim.
" Yok canım iyiyim." dedim. Eliyle kahvaltı masasını işaret etti. Hiç iştahım falan yoktu. Direkt reddettim.
" Benim önemli bir işim var. Size afiyet olsun." deyip Ayşe' nin ve diğerlerinin bir şey demesine fırsat bırakmadan, salondan çıktım.
Evden çıkmak için koridorda yürürken, mutfaktan bir sesler duydum. Hediye abla ve Nazan konuşuyordu.
" Ay Nazan, ellerim çok fena ya hep yara oldu. Ne yapacağım bilmiyorum."
O an Zehra' nın bir iki gün önce Hediye abla için merhem hazırladığını hatırladım. Mutfağa girip bunu Hediye ablaya anlatmak istedim. Çok sevdiğin bir kız var, benim eşim, sana güzel merhemler hazırlıyor, çaylar yapıyor Hediye abla demek istedim. Ama diyemedim. Kimsenin bir şeyden haberi yoktu.
Bahçeye çıktım. Arabama bindim. Zehra' yı nasıl bulacağımı düşünmeye başladım. Hiç umudum yoktu ama telefonumda ki rehbere göz gezdirdim. Elbette, Zehra' nın numarası falan yoktu.
" Nerdesin Zehra nerde?"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Adını Sen Koy
FanfictionAdını Sen Koy, içerisinde az da olsa masumiyet olduğunu düşündüğümüz karanlıkların, cok büyük yıkımlara sebebiyet veren savaşların, hiç görülmemiş bedeller ödeten fedakarlıkların, birbirleri için yaratılmış iki insanın, Zehra ve Ömer in, kalpleri de...
