Adını Sen Koy

Tutulma 9.Bölüm/ Ateş

Bu bölümü bütün okuyuculara ithaf ediyorum ❤
Herkese iyi bayramlar 😄

Bölüm şarkısı;
Model- Yalnızlık Senfonisi
Dinleyerek okumanızı şiddetle tavsiye ederim.

Ateş bacayı sardı...Yangın var!

__♥♥♥__

Artık bundan sonrası Ömer' i pek ilgilendirmiyordu tabi. Attığım çığlıklara dayanamayıp kulaklarını tıkadı. İğrenmiş bir ifade ile bizi izledi.

Polisler de sıkıldı artık, başta kibar davrandılar ama sonra...

" Ömeeer! Ömeeer! Ömer hayır!"

İşleri gereği, kelepçeyi bileğime taktılar.
Muhtemelen, sonsuza dek takılı olacağı yere...

___♥♥♥___

Mert' den

Bir günde hayatım alt üst olmuştu. Her şey bir anda, o kadar hızlı olmuştu ki...Yemin ederim şaftım kaydı.

Demir bana yol boyunca bir sürü şey anlattı. Bende sakin sakin dinledim. Ama hiçbirinden bir şey anlamadım. Ya da anlamak istemiyordum.

" Mert, sen beni takıyor musun şuan?"

Demir' in sorduğu soruya karşılık hayretle kaşlarımı kaldırdım.

" Valla ne yalan söyleyeyim, dediğinden hiçbir şey anlamadım."

Demir kafasını salladı. İki saatten beri tekmeleyerek sürüklediği taş yolun kenarındaki arabanın altına girince, başka bir taşı tekmelemeye başladı. Elleri cebindeydi. Sürekli yere bakıyordu.

" Mert, diyorum ki, Zehra ve Ömer boşanıyor." dedi ve yolun ortasında durdu.

" Hım." deyip bende durdum.

Boşanmak...
Ömer ve Zehra.

" Sanırım felaket gibi bir şey." dedim ciddi bir ses tonu ile.

" Mert şaka yapmıyorum. Ömer ve
Zehra' nın oyunu bitiyor. Daha da kötüsü biz Amerika' ya gidiyoruz. Anladın mı?"

Yine başımı salladım ve önüme dönüp yürümeye devam ettim. Ayaklarım ağrıyordu. Sağolsun araba üç sokak kala bozulduğu için konağa kadar yürümek zorunda kalmıştık. Her açıdan lanet bir gündü.

" Çok tuhaf şeyler dönüyor Demir. Zehra ve aldatmak, Ömer ve terk edip gitmek..."

" Hiç bağdaşmıyor değil mi?" dedi Demir.

" Aynen." diye yanıt verdim.

Biraz daha yürüdük.

" Ömer' in ne yaptığı belli değil. Bana Zehra beni aldattı dedi. Ama Zehra' ya terk etme sebebi olarak başka bir şey demiş. Ayşe' lerin ise hiçbir şeyden haberi yok. Ha birde Alev hapse girmiş."

Bu sefer ben yolun ortasında durdum.

" Ne ara oldu bu?!"

" Bu sabah. Büyük ihtimalle bir kaç yıl yatarmış. Sonrası meçhul."

Bir süre yolun ortasında durup öylece etrafı ve birbirimizi süzdük. Soğuk bir rüzgar esti ve tüylerim diken diken oldu.

" Neden? Alev neden hapiste?" diyebildim titrerken.

" Bilmiyorum. Bizim şirketle alakalı birtakım işler çevirmiş. Ömer aynen böyle söyledi."

Neden her bir işin altından Ömer çıkıyordu bugün?