Merhabaaaa 😂✋
Hepiniz yeni bölüme hoşgeldiniz...😊😍
Multimedya benim çok
hoşuma gitti bu arada😊😍
Bu arada, Yasemin sevmeyenler,
bu bölüm ayrıca sizindir😉😉
İyi okumalar ❤😊😊
__♥♥♥__
Tutulma kelimesini duyunca ürperdim. Elimle saçımı düzelttim. Merakla bir sonraki cümleyi söylemesini bekledim.
" İşte," dedi ve derin bir nefes aldı. Kollarını çözüp öne doğru eğildi.
Heyecanla dinlemeye devam ettim.
" Askıda kalma, bir gerçeklik alıp sırtına geçirinceye kadar tarifi mümkün olmayan ve savunmasız halde kalakalmak
olsa olsa, tutulmadır"
__♥♥♥__
"Müptela: birine ya da bir şeye bağımlı, aşık olma, vurgun.
Senin dışında düşünememek
hastalığına müptelâyım..."
...
Zehra' dan
Hakan Amca ağır hareketlere yerinden kalktı ve kendine bir fincan kahve aldı. Benim ki daha bitmemişti, masanın üstünde duruyordu. Çünkü içebilecek durumda değildim.
" Ha tabi, müptelasıda olmuş olabilirsin" dedi Hakan Amca gülerek.
Kaşlarımı çattım ve elimdeki kitapları masanın üstüne bıraktım.
" Ama Ay Yüzlü Kadın' ın Güneş Adama tutulması, kulağa daha hoş geliyor tabi" deyip göz kırptı.
Bir şey söyleyemiyordum.
İçim bir tuhaftı.
Sürekli olarak bir duygu değişimi içerisindeydim ve artık sağlıklı düşünemiyordum.
Soğumuş kahvemden bir yudum aldıktan sonra yüzümü pencereye çevirdim ve dışarısını izledim. Kendimi bir çıkmaza girmiş gibi hissediyordum. Her ne kadar Ömer'e karşı hissettiğim yoğun duygular, çok güzel olsa da, beni yoruyordu.
Çünkü canımı acıtıyordu.
Hakan Amca bir süre sonra kitapları karıştırmayı bıraktı. Bir süre sessizlik oldu. Pencereden dışarısını izlerken türlü türlü düşüncelere daldım.
Ağladığımı da fark edemedim.
" Çaresizliğini çok iyi anlıyorum..." dedi Hakan Amca birden.
İrkildim. Elimle çabucak gözyaşlarımı sildim.
Ama o benim iyiymiş gibi rol yapmama fırsat vermeden, konuşmaya devam etti.
" Çok acı çekiyorsun biliyorum ve acın artık bir şekilde dinsin istiyorsun"
Başımı salladım. Gözyaşlarım damla damla yüzümden akıp gidiyordu.
" Doğru," dedim.
" Kötü bir şey mi istiyorum?" diye ekledim.
Hakan Amca kenardan bir paket aldı ve mendil çıkartıp bana uzattı.
" Hayır kötü değil, ama yanlış.
Bazı yaraları sadece onları açanlar dindirebilir" dedi.
Verdiği peçeteyi alıp yüzümü sildim ama ağlamaya devam ediyordum.
" Ama o gelmiyor" dedim sızlanarak.
" Ama bir gün gelecek." dedi hemen.
Peçeteyle yüzümü silmeye devam ettim. Hakan Amca da paketten bir mendil alıp alnındaki teri sildi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Adını Sen Koy
FanficAdını Sen Koy, içerisinde az da olsa masumiyet olduğunu düşündüğümüz karanlıkların, cok büyük yıkımlara sebebiyet veren savaşların, hiç görülmemiş bedeller ödeten fedakarlıkların, birbirleri için yaratılmış iki insanın, Zehra ve Ömer in, kalpleri de...
