Tutulma 17.Bölüm/ Ceza

613 127 373
                                    

Trabzon' dan, güzel bir yaz gününden, yepyeni bir bölümden herkese merhaba ✋😘

Valla bölümü daha geç atacaktım ama dayanamadım. Dedim zaten yeterince zalimim bari bekletmeyeyim sizleri 😏

Keyifli okumalar olsun ❤

Bölüm şarkısı;
Barış Akarsu - Allah' ım Güç Ver Bana

Kimler kimlerin kalbinde müebbet hapis cezasına çarptırıldı?

___♥♥♥___

Artık kararımdan emindim.

Ömer' in portresini yapacaktım.
Güneşin portresini.
Ömer' imin portresini...

Kendimi yatağa atıp, onunla ilgili güzel hayaller kurmaya başladım...

" Benim kalbimin anahtarı sende Ömer. Gel artık nolur. Çal kapımı yine..." diye dua ettim fısıldayarak.

Yastığıma sarılıp, ağlamaya başladım.

___♥♥♥___

"Dava: Bir Aşk Hikayesi
Davacı: Yalnızlık
Davalı: Ayrılık
Şahit: Yeminler
Suçlu: Sevgilim
Ceza: Sonsuza dek seveceğim..."

...

" Ömer?"

Hayır, Kayra değildi bu sefer. Demir de değildi, Mert hiç değildi, Ayşe gelmiş olabilir miydi?

İmkânsızdı.

Tanıdığı hiç kimsenin, onun sahip olduğu kadar güzel bir sesi olamazdı.

Evet, bu ses onun sesiydi.

Bir yerlerden sesleniyordu
Zehra Ömer' e.

Ayak sesleri, pencereden vuran ışık, cıvıldayan kuşlar, huzur, mutluluk,
ve aşk...

Zehra' nın ona aşkla bakan güzel gözlerine uyandı Ömer. Bülbülü kıskandıran sesine, gülleri aratmayan kokusuna...

Buram buram aşkla doğuyordu yeni
bir gün...

" Zehram?" diye karşılık verdi Ömer şaşkınlık içinde. Panikle doğruldu. Gözlerini bir saniye bile kırpmadan, merakla onu izleyen Zehra' ya baktı.

" Günaydın, hadi kalk artık..."

Zehra zarif elleriyle Ömer' in şaşkın, bir o kadar da mutlu yüzünü avuçlarının arasına aldı. Sonra sarıldı. Ömer' in nutku tutulmuştu, ne tepki vereceğini şaşırmıştı...

" Zehra sen...Sen burdasın" diye fısıldadı Ömer. Hemen kollarıyla sardı Zehra' yı...

O arada odaya davetsiz bir misafir girdi.

Küçük küçük adımlar atarak, yatağın kıyısına kadar geldi.

Ömer Zehra' nın kokusunu içine çekerken, gelen ayak seslerine kulak verdi ve başını Zehra' nın omzundan kaldırdı. Yatağın kenarında ki küçük kıza baktı. Elinde küçük bir demet papatya vardı.

Küçük kız ise, gülümseyen yüz ifadesiyle, masum masum, kahramanını süzdü.

Bir süre sessizlik oldu, Ömer bu misafirin kim olduğunu çözmeye çalıştı.
Upuzun, siyah saçları, kehribara çalan renkteki gözleri, pürüzsüz yüzü...

Bu kız kendisine ve Zehra' ya o kadar çok benziyordu ki...

" Baba," dedi küçük kız sevecen bir sesle. Sonra elindeki papatya demetini Ömer' e uzattı.

Adını Sen KoyHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin