Vampire City

Bölüm7: Geçmiş..

Miranda

2014 (Atlanta/America)

''Kalkın şu lanet yataklarınızdan! Okula geç kalıyoruz!'' diye bağırarak beni ve Deanı sıcak yataklarımızdan kaldırmayı başarmıştı ''Sevgili Kardeşim''. Zar zor kalkarak elime saatimi aldım.Saat 6.30 du. Dün uygun bir ev bulamamamızın burukuluğu ve hala bu batakhane gibi bir otele para ödüyor olmamızın siniri içimde birikmişti. Hemen banyoya gittim ve yüzümü yıkadım. O sırada yine bir şeyler düşünmeye başlamıştımki dalmışım. Alex kapıya tekmelercesine vuruyordu. ''ÇIK DIŞARI! GEÇ KALIYORUZ!'  

aslında Alexin bu okul merakı nerden çıkmıştı anlamış değilim. O hiçbirşeyi takmayan, aklına koyduğu şeyi yapan ve umursamaz biriydi. Odama girdim ve altıma siyah jean pantolon üzerime ise dün giydiğim beyaz atletim ve kahverengi ceketimi geçirdim. Ayakkabı olarak siyah ve şık bir bot tercih ettim. Sanırsam bir çantaya ihtiyacımız olucaktı. Neyseki Alex dün herşeyi halletmiş ve hepimize gerekenleri almıştı. Saçımı hafif dalgalı yaptım çünkü şehre yeni gelmiş arkadaşlar izlenimi vermek istiyordum.. Beş dakika içinde okulun kapısına vardık ve yavaş adımlarla merdivenleri çıktık. Sanırsam tenefüstü çünkü öğrenciler koridorlarda öpüşüyor ve ders notlarını alıyordu. Okuldan içeri girdiğimizde herkesin yüzü aynı bir noktaya döndü. BİZE! aralarından geçerken sırıtıyordum ve Dean kendine gel anlamında koluma vurdu. Gayet havalı görünüyorduk. Alex bizden bağımsız arkalardan sıvışıyordu. Müdürün kapısına geldiğimizde Dean la birbirimize baktık ve kapıyı tıklattık. O sırada zil çalmıştı ve öğrenciler sınıflarına giriyordu. Alex çoktan bir sınıfa girmişti bile. Müdürün kapısından ''Gelin'' diye bir bağırış yükselince odaya girdik. 

''Merhaba efendim. Ben şeyy.. Alexandria nın kardeşiyim. Kayıt işlemleri için gelmiştik.

''Siz bayım? Sizdemi kardeşisiniz?''

''Ha benmi? A hayır şey aslında ailelerimiz buraya taşındı ve bizde aynı okula gitmeye karar verdik. Ben arkadaşlarıyım.''

''Öylemi.. iyi. Belgelerinizi alabilirmiyim çocuklar? Ha birde unutmadan Kardeşiniz ödemenin sizin yapacağınızı söylemişti.. Haksızmıyım?''

''Ah tabi birdakika'' dedim ve belgelerle birlikte parayıda verdim.

''İnanmıyorum Bayan..''

''Miranda'' diye karşılık verdim

''Bayan miranda' Siz ve kardeşiniz birer dahi olmalısınız... Bu inanlımaz. Sadece Fizik dersiniz biraz düşükmüş ama kesinlikle toparlayacağınıza eminim. Sizleri, kardeşinizle aynı sınıfa gönderiyorum.. 14/A. Uygunmudur?''

''Ah tabi. Neden olmasın?'' dedim ve masumca sırıttım. O anda algılarım tekrar açıldı ve başıma şiddetli bir ağrı vurdu. Biri beni dinliyordu.. Geçen sefer bunun Dean olduğundan emindim ama şimdi kimdi.? Müdür bizi sınıfa soktu ve

''Merhaba Bayan Griffin. Günaydın çocuklar! Bu arkadaşlarınız okulumuza yeni geldi ve bu son senenizde iyi bir arkadaşlık kurmanızı diliyorum. Bu arada Kardeşi Alexandria olduğu kadar Arkadaşınız Miranda da çok zeki. Şu haylazı saymassak'' dedi ve Deanın kafasına bi şaplak atarak güldü. Oturun çocuklar. İyi dersler'' O sırada Gözüm Alexe takıldı. Bir çocuğun yanına oturmuş gizlice onu izliyordu. Ama bu sefer bakışları çok farklıydı.. Onu hiç bukadar çaresiz görmemiştim...

Bir çocuk ''Hey Miranda! Burası boş yanıma gelebilirsin'' diye atıldığı an yanına yerleştim.

''Ben Marco''

''Mia'' diye ekledim. Ders tarihti. İnanırmısınız 2. dünya savaşından bahsediyorlardı. O zamanlar orada çalışıyordum.. Gerçekten. Hemşireydim ama geçti bitti işte. Yani orda olan herşeyi çok iyi biliyordum ve her soruya cevap veriyordum ayrıca Dean da bana katılıyordu. Aslında hiçbirşey bilmiyorlar ama neyse.. 

1942 Aralık (Amerika Birleşik Devleti)

Günlük..

Savaş başlayalı üç yıl oldu. Aslında Dean ve Bradd yanımdalar ve iyiler.Yaralanan düşman askerlerini geceyarısı bir köşeye çekiyoruz. Ülkenin yarısı burada ve Bradd te çağırıldı. Kaçıcak bir yerimiz olmadığı için bende onunla geldim. Savaşıyor ama şükürler olsun şuana kadar yaralanmadı aslında onu korumaya çalışıyorum ama işe yaramıyor.. Vampir olamama rağmen korkuyorum. Açlığımızı yeni yatıştırdık ve şuan uyuyorlar. Bradd ve Dean a kaçmayı önerdim ama gelmiyorlar. Yakalanmaktan korkuyorlar.. Ne yapacağım bilmiyorum.. Mihver devletleri şu an güçsüz ama heran saldırabilirler.. Korkuyorum.. Bradd i kaybedemem ona bir şey olmasına dayanamam..  Alexandria dan bir mektup aldım. İyimiş ve sorun yokmuş. Burada birçok insan öldü ve gitme zamanı geldi. Bradd artık dayanamıyor. Açlık başımıza vurdu. Artık hepimiz müttefik taraflarına geçip gizlice onların kanını içmeye başladık. Biliyorum saçma ama Yapacak bir şeyimiz yok! Ya ölücez, Yada öldürücez.. Braddi çok seviyorum ve onu asla kaybedemem..

Onları hiç bırakmayacağıma söz veriyorum..                                                            Miranda L.