Vampire City

Bölüm12:doğru kararı verdiğinden emin ol...

ALEXANDRİA...

Okul yine herzaman ki gibiydi.Tanrı'ya şükürler olsun Miranda'yla karşılaşmadan yatağa girebilmiştim.ve okulda da bir kez karşılaşıp genel bir sohpetle akşam ki parti hakkında konuşmuştuk.zaten herzaman yeni edindiği arkadaşıyla takılıyordu ki buda benim işime geliyordu.hep Erina ve Adrian'laydım.bu aralar Miranda'dan ne kadar uzak olsam ve dikkatini çekmesem iyiydi.hiçbişey bilmediğimi sandığı için daha rahat hareket edebiliyordum.malesef Adrian'ı evime davet etme planım suya düşmüştü çünkü parti'nin olucağı tamamen aklımdan çıkmıştı.okuldan sonra Adrian'da benimle gelmişti.ve çıkışta ikimizde Matt'in öldürücü bakışlarına maruz kalmıştık.hemen okulun yakınındaki bir kostümcüye gittik.Adrian katil bir doktor olurken bende onun hemşiresi olmuştum.çift olarak katılıcaktık.artık okulda herkes bizim çıktığımızı biliyordu.tabiki sahte olduğunu değil.bu durum bazen beni sinirlendiriyordu. çünkü herkes ne kadar tatlı olduğumuzu,çok yakıştığımızı falan söylüyordu.ve bundan çok fena sıkılmıştım.ama Adrian'la gerçekten eğleniyordum.her dakika birlikteydik.ona çok alışmıştım.kıyafet poşetlerimizi arka koltuğa fırlattıktan sonra otele eşyalarımı toplamaya gittik.gerekli eşyaları aldıktan sonra eve doğru  yola koyulduk.evi içindeki eşyalarla almıştım ve emlakçıya evi temizletmesi için para vermiştim.kesinlikle muhteşem bir evdi.pazarlık yeteneğim,birazda ikna gücüyle çok ucuza getirmiştim.üstelik deniz manzaralıydı.hep böyle bir evde oturmak istemiştim.geldiğimizde Adrian evi ve manzarayı süzdü.ancak bir dakika sonra konuşabildi.

-Vay canına...

-Evet muhteşem değilmi!!!

-Hey burada böyle bir evin varlığından haberim yoktu?!! bana satsana?

yüzüne en tatlı gülümsemesini yerleştirdi.başka kızlar olsa cidden bayılabilirlerdi ama bana sökmüyordu.

-Adrian...ımm...

dudaklarına yaklaştım.aramızda 2 santim vardı.nefesleri hızlanmıştı.

-Evett....

dudaklarına doğru gülümsedim ve hızla geri çekilerek bağırdım.

-Avucunu yala aptal!!

-Hey bu adil değil! bari yanına taşınmama izin ver!! ne olur?

-Olmaz seni göt beyinli!!

-Neden?! kocaman ev?!! 4 odalı evde ne yapıcaksın tek başına?!! hem birileri yanlız yaşadığını öğrenipte sana sarkıntılık yaparsa?şovalyen olabilirim? tatlı bir ev arkadaşı?ya da her ne diyorsan o işte...ne olur?!!

-Unuttuysan hatırlatayım ben bir vampirim!! emin ol kendimi koruyabilirim.

-Ama  dışı ve manzarası böyleyse kim bilir içi nasıldır?! bari bir düşün olurmu?

-Tamam.ama kabul ediceğime dair söz veremem?

-Kabul sevgilim!!.

gözlerimi devirdim.bazen kendini rolüne fazla kaptırıyordu.kapıyı açtığımda içeri geçtik.etrafı görünce ağızı açıldı.cidden şu anda benimde öyle göründüğümden fazlasıyla emindim onun için onu azarlayamadım.tavandan 4 dev avize sarkıyordu ve safire benzeyen mavi taşlarla bezenmişlerdi.giriş katta oturma odası,salon ve mutfak bulunuyordu.oturma odası çok büyük değildi.normal bir evin salonu kadardı!!ama eve göre küçük kalıyordu.mutfağa yöneldiğimizde  az önceki şaşkınlığımız azalmamış,aksine bir kat daha artmıştı.mutfak çok büyüktü.normal bir ev kadar neredeyse.ve son teknoloji eşyalarla dekore edilmişti.o kadar doluydu ki neredeyse geçmeye yer yoktu.tamam.evin fotoğraflarını görmüştüm ama bu başkaydı.resmen küçük bir saraydı.zaten mutfağı ve oturma odası böyle olan bir evin salonunun nasıl olacağını tahmin edersiniz.yukarı  kata çıkmak için asansör ve merdiven vardı.Adrian bavullarımı taşıdığı için asansörü tercih ettik.4 odadan ikisi daha sade dekore edilmişti ve diğerlerine göre daha küçüktü.tahminimce misafir odası olarak kullanılmışlardı.ama diğer iki oda...tanrım içeri bakmaya bile tahammülüm yoktu.resmen balayı odası gibiydi.yataklarında cibinlik bile vardı!!tavanlarından dev taşlı avizeler sarkıyordu ve yatağın yanlarında yakılmak için bekleyen benim boyumda mumlar vardı.ve her odanın kendine ait banyosu vardı.Adrian bavullarımı yatağın kenarına bıraktı.ne düşündüğünü anlamak için düşüncelerini okumaya gerek yoktu.bana baktığında benimle aynı şeyi düşündüğünü anlamıştım.dalgalı saçlarımın önüme düşmesine izin vererek kızarmış olduğundan şüphe duymadığım yüzümü örtmesi için dua ettim.evet vampirdim ama bazı şeyler değişmiyordu malesef!!!mesela şu aptal kızarma huyum.7 yaşımdan beri vardı.yinede kızardığımı görmüş olacak ki biraz gergin ve kekeleyerek konuştu.