Ο.
ΜΑΙ.
ΓΚΑΝΤ.
Δεν έχετε νιώσει ποτέ σαν να θέλετε να τσιρίξετε μπροστά σε όλους και να μην σαν νοιάζει καθολου το τι θα πουν για σας? Να αισθάνεστε πως είστε το πιο ευτυχισμενο άτομο που πάτησε ποτέ στον τρελαμένο πλανήτη γη? Ακομα και αν ξέρετε πως αυτό δεν είναι αλήθεια με τη καμία?
Ακριβως ετσι νιώθω εγω τώρα. Και εχθές. Και προχθές. Και μάλλον θα το νιωθω και αύριο. Χριστέ μου κάνε να το νιώθω για όλη την αξιολυπητη ζωούλα μου!!!
Λοιπόν απο τότε που παίχτηκε αυτο ανάμεσα σε εμένα και στον Άλεξ Εγώ ειμαι μέσα στην τρελή χαρά και συμπεριφέρονται σαν...
Καθυστερημένο.
Έχω αλλάξει μέχρι και τα σεντόνια μου. Από κόκκινα με άσπρες βουλές σε πορτοκαλί χαριτωμένα σεντονάκια με τις περιπετειες του Μπομπ Σφουγγαρακη και του Πάτρικ. Δεν ξέρω γιατί αλλά όταν ήμουν μικρή και ήμουν λυπημένη, ακόμα και ενα ολόκληρο κατοστάρικο να μου έδινες δεν θα ήταν τίποτα μπροστά στο να στρώσεις πάνω στο κρεβάτι μου εκείνα τα σεντόνια.
Και ναι. Ήμουν από τα παιδάκια που πίστευαν πως αν το μαξιλάρι σου είναι μονόχρωμο και άχαρο θα ξυπνήσεις το πρωί με καλή διάθεση ή θα πάνε ολα σκατα μέσα στη μερα.
Οπότε βούτηξα στα μουλωχτά από το δωμάτιο της Ελπίδας αυτά τα άκρως παιδικά σεντόνια και ένιωσα παρόλο που εχουν περάσει τόσα χρόνια, ομολογώ πως ένιωσα κάπως ολοκληρωμένη.
Έχω αλλάξει τελείως. Αλλά και μόνο που σκέφτομαι τα χείλη του πανω στα δικά μου νιώθω σαν να παιρνώ μια μικρή γεύση απο τη μαγεία του παραδεισου.
Κάθε μέρα εδω και μια εβδομάδα Αφού τελειώνω τα μαθήματα μου πηγαίνω στο κρυσφηγετο μου και συναντάω τον Άλεξ όπου παιρνώ απότομα ζωη για κάνα δυωρο.
Αυτή την τελευταία εβδομάδα είναι άλλος άνθρωπος. Τον αγαπάω!---------------
Οκευ. Νομίζω οτι βάρεσα το ξυπνητήρι με το πόδι μου.
Μονίμως αγαρμπη...
Ευχαριστω φωνουλα! Ενώ ξέρω πως η Ζωή μου είναι λιγοτερο περιπετειώδης από το να κοιτάς τον μεγάλο δεικτη του ρολογιού να κινείται, όταν είμαι μαζί του είναι σαν να βρίσκομαι στο ταψί του που να παρκ και να έχει τεχνικά προβλήματα και έτσι να κινείται σαν το τηγάνι της γιαγιάς μου που έχει Πάρκινσον όγδοου βαθμού και προσπαθεί με όλο της το είναι να μας ψήσει κρέπες.
YOU ARE READING
Κλείσε τα μάτια σου
Teen FictionΘα μπεις?" Των ρωτάω με μια σχετική ανυπομονησία. Τον βλέπω να πλησιάζει και απο μεσα μου λέω"ΓΙΟΥΠΙΙΙΙΙΙΙ" Βλέπω το σώμα του να βυθίζεται στο σκοτεινό νερό και σε λίγα λεπτά βρισκόμαστε σε απόσταση μικρότερη των δέκα εκατοστών. Για να σταματήσω αυτ...