Κλείσε τα μάτια σου

Κεφάλαιο 30

"Η ΒΑΣΊΛΙΣΣΑ ΤΩΩΩΝ ΩΚΕΑΝΩΩΩΝ! ΔΕΣ ΤΗ ΜΕΣ ΤΑ ΚΎΜΑΤΑ ΠΩΣ ΚΟΛΥΜΠΑΑΑ!"

"ΕΛΠΊΔΑ ΣΚΆΣΕ ΔΙΑΒΆΖΩ!" Φωναξα από το δωμάτιο μου στην μικρή μου αδερφή που έβλεπε Μπάρμπι για 26372647463η φορά στη ζωη της.

Εχει δύο μήνες που έχω βγει από το νοσοκομείο και ήρθε ο καιρός των εξετάσεων. Πλέον δεν εχω επαφές με τον έξω κόσμο διότι διαβάζω όλη μέρα. Βλεπω τις φίλες μου μόνο οταν παμε στο σχολείο για να γράψουμε εξετάσεις σε κάποιο μάθημα. Με τον Άλεξ ανταλλάσσουμε μηνύματα μέσα στη μέρα αλλά δεν συναντιόμαστε γιατί φέτος δίνει πανελλήνιες και δεν θέλω να του αποσπω την προσοχή.
Και μου εχει λείψει τόσο πολύ!!

Αύριο δίνουμε ιστορία και έχω λιώσει πάνω από το βιβλίο μου. Και το εξής περίεργο είναι ότι ο Λουκάς διαβάζει!! Περναω αρκετές ώρες στο δωμάτιο του για να κρατάω το βιβλίο του και να τον βοηθάω να αποστηθίσει όλα τα κείμενα που του εχουν δωθει. Σε μην ξεχνάμε ότι ο Λουκάς είναι στην ίδια ταξη με τον Άλεξ και δίνει και εκείνος πανελλήνιες φέτος.

Anyway, σε περίπου μία βδομάδα τελειώνουν οι εξετάσεις και έρχεται το πολυπόθητο καλοκαίρι!! Αυτή η χρονια ήταν τεράστια τώρα που το σκέφτομαι. Εχει περάσει σχεδόν ένας χρόνος από τότε που ήρθα στη Σίφνο και όλα όσα έγιναν στο μυαλό μου φαντάζουν άπειρα. Η γνωριμία μου με τον Άλεξ, η γνωριμία μου με τις φίλες μου, το καινούριο σχολείο, ο Σωτήρης, το πρώτο μας φιλί με τον Άλεξ, η σχέση μας, ο απαίσιος χωρισμός, η Ηλιάνα, η Βαλια, ο Τεο......

Ηταν μια δύσκολη χρονια. Μια χρονια με πολλές δύσκολες καταστάσεις αλλά και πολλες χαρές.
Ο Λουκάς μπουκαρει στο δωμάτιο μου και επανέρχομαι στην πραγματικότητα.

"Διαβάζεις?" Με ρώτησε αγχωμένος.

"Ναι ναι..." ειπα ψέματα. "Από πότε αγχώνεσαι για τα μαθήματα?"

"Αρχισα που άρχισα να διαβάζω ας πάρω κανα βαθμό της προκοπης τουλάχιστον. Δεν θυσίασα εγω της ώρες από το άραγμα με τους φίλους μου για να μην γράψω καλα!" Απάντησε ολο νευρο.

"Ντάξει ντάξει έλα να κρατάω βιβλίο!" Ειπα και μου έδωσε το βιβλίο. Η υπόλοιπη μισή ώρα περασε με το ίδιο μοτίβο. Ο Λουκάς να μιλάει και εγω να κοιτάω το βιβλίο. Ωσπου καπο ια στιγμή οταν σταμάτησε με ρώτησε

"Εσύ που έχεις μείνει?"

"Εγώ έχω μείνει....." ειπα κοιτώντας το δικό μου βιβλίο. "ΕΓΏ ΈΧΩ ΜΕΊΝΕΙ ΜΌΝΟ ΣΥΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ 9! ΔΕΝ ΕΧΩ ΤΕΛΕΙΏΣΕΙ ΟΎΤΕ ΤΗ ΜΙΣΉ ΎΛΗ! ΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙ ΒΓΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ΔΩΜΆΤΙΟ!" Τσιριξα σαν να είχαν πάρει φωτιά τα μαλλιά μου και έσπρωξα τον Λουκά έξω απο το δωμάτιο ενώ άκουγα το τρανταχτό γέλιο του από την άλλη πλευρά της πόρτας. Άνοιξα τη πόρτα και του πέταξα ένα τυχαίο βιβλίο που βρήκα. Μετά απο αυτο έσκασε.