Yatakları birleştirdik.Aslında daha çok ben birleştirdim çünkü bu iki tembel, kıçlarını kaldırana kadar ben fazla olan gücümü kullanarak yatakları birleştirmiştim bile.Bu ikisi anca fikir üretsin zaten...
Gece birbirimize sarılarak uyuduk.Ama bu gece rüya-pardon kabus- görmemi engelleyemedi.
Yine bir ormandaydım fakat bu sefer gece değildi.Ağaçların yüksekliğinden güneşin ancak ışıklarını görebiliyordum.Etraf cıvıl cıvıl kuş sesleriyle doluydu.Üzerimde uzun,eski zamanlarda köylü kızların giydiği boz rengi bir elbise vardı.Etek uçları yere değdiği için elimle eteğimi biraz yukarıya çektim.Sarı saçlarım açıktı,kabarık bukleler halinde omzuma dökülmüştü.Elbisemin açık bıraktığı omuzlarımda dövmem parlıyordu.
Sonra her şey bir anda oldu.Hava karardı,ağaçlar soldu,ölü bir karanlık çöktü.Her şey sessizleşti.Sonra onu hissettim.Buradaydı.Arkamı dönünce onu gördüm.Cris bembeyaz ve solgun teni,gözlerinin altındaki mor halkalarla birlikte karşımda dikilmişti.Çok ürkütücüydü.
Çünkü aynı bir ölü gibi görünüyordu.
Elimi tuttu.Çekmeye çalıştım ama soğuk teni elimi geri çekmemi engelliyor,ayrıca gücümü de aşıyordu.
-Beni kurtar,dedi boğuk sesiyle.
Kelimeleri anlamam uzun sürdü.Yutkundum.
-Sen ölüsün,artık kurtulamazsın.,demeyi başarabildim.
Başını olumsuz bir şekilde salladı.
Gözleri omzuma kayınca ben de omzuma döndüm.Hala parlıyordu ama sanki omzumdan çıkmak istiyormuş gibiydi.Işığı gözlerimi yakınca yüzümü Cris 'e döndüm.
Bana daha da yaklaşmıştı.Nefesinin ölü kokusunu alınca öğürmemek için kendimi zor tuttum.
Sonra elimi bırakıp bir anda üstündeki T-shirt'ü çıkardı.Kaslarının mükemmelliği aklıma Tex'i getirdi.
Yanıma daha da sokulunca geri çekildim.
-Beni kurtarmak istiyor musun?,diye gözlerimin içine bakarak sordu.
Elbette istiyordum ama korkuyordum.Ayrıca bu bir saçmalıktı.O bir ölü.
-E..evet,dedim kekeleyerek.Beni kendine çekti .
-Arkanı dön,dedi sakince.Nefesi kulağımı delip geçiyordu.Arkamı döndüm.Sonra onun soğuk tenini hissettim.Ardından dövmenin olduğu yer yanmaya başladı.Başımı çevirip bakmak istedim ama yapamadım.Cris kollarımı tutmuştu.Kımıldayamadım.
-Sadece beni yaşatmayı düşün,mutluluğu düşün...,dedi fısıldar gibi bir sesle.
Bende dediğini yaptım..
Ardından gelen mutluluğu hissedince omzumdaki acı yerini ferahlığa bıraktı.
Kollarımda elini hissetmesinde arkamı döndüm.Gitmişti.
-Cris! ,diye bağırdım.
-Cris!
Eteklerimi toplayarak ormanda ilerledim.Sonra kalbimde ve omzumda bir ağrı hissedince gözlerim karardı,en son gördüğüm bulanık bir insandı.
Kalktığımda kalbimi tutuyordum.Her şeyi bu kadar gerçekçi hissetmem normal miydi ?Lexi ve Mia da benimle birlikte kalktılar.
-Iyi misin?,dedi Mia.İkisi de endişeli ve uykulu gözlerle bakıyorlardı.
Her zaman iyiyim deyip yalan söylüyordum.Bu sefer doğrular olucaktı.
-Kalbim ve omzum ağrıyor.Ayrıca titriyorum.,dedim.
Mia buz almaya gitti.Ben de o sürede Lexi'ye rüyamı anlattım.Mia geldiğinde önceki rüyamı anlatıyordum.Bitirdiğimde;
-Aman tanrım!,Diye çığrındı.
Sonra bir de Mia'ya anlattım.Onun tepkisi farklı değildi.Anlatırken ağladığımı farketmemiştim.
-Kızlar,dedi Mia.
Garip ses tonu söyleyeceği şeyin normal olmadığını gösteriyordu.
-Cris'e bir baksak mı?
İşte bunu beklemiyordum.Ama haklıydı.
-Tamam,ben açarım,dedim.Ayağa kalktım ve dolabın önüne gittim.Derin bir nefes aldım.Vücudumdaki bütün hücreler titriyordu.Karşılaşacağım şeye hazır mıydım?Peki neyle karşılaşacaktım?İşte bu düşünceler beni korkutuyordu.
Sonunda kolumu kaldırdım ve gözümü kapatıp bir anda kapıyı açtım.
Hiçbir şey yoktu.
Çığlık attım.Mia da çığlık attı.Bir Lexi sakindi ki ona sakin denilirse.Sadece kocaman gözleri daha da açılmıştı ve tüyleri diken dikendi.
-Nereye gitti?!,diye bağıran Lexi'yi duydum.Sonrası karanlık...
********************************
Uyandığımda yatağımdaydım ve Mia ile Lexi tepeme dikilmişlerdi.
Gözlerimi açınca Mia heyecanla kımıldandı.
-Iyi misin?!,diye sordu Lexi endişeyle.
Oflaya ahlaya yerimde doğruldum.Başım ağrıyordu.Kalbimdeki acı hala duruyordu.
-Pek sayılmaz,diye mırıldandım ve elimi alnıma koydum.Her tarafım sızlıyordu,bayılmıştım.Nedrn bayıldığım aklıma gelince ürperdim.
-Ne yapıcaz?! Nerde bu çocuk?!diye bağırdım.İkisi de üzgün ve korkmuştu.
-Bilmiyoruz,diye mırıldandı ikiside.
Elimi alnımdan kaldırıp saçlarımın arasından geçirdim.
- Bunun rüyanla bir alakası olmalı.Sonuçta çok gerçekçi diyordun.Belki de ailenden gelen bir gen ölüyü diriltiyordu.!...Bir dakika!,dedi Lexi.Son dediğinden sonra heyecanlanmıştı.
"Belki de ailendeki tek vampirin gücü buydu.Vampir konseyi de tehlikeli olduğunu düşünüp onu sürmüş ya da o sana bahsettiğimiz yere götürmüş olabilirler.!"
Bu mantıklıydı.Fakat onu sürmeleri veya işkence etmeleri neyi değiştirirdi.Ayrıca bu ölüyü diriltme gücü onda varsa,bu gücü yok etmek yerine neden olumlu kullanmak istemesinlerdi?
-Ama...,diye söze başladım.Fakat bu arada Mia söze girdi.
-Bence konsey bu gücü kullanmak isterdi,diye benim sorularımın yanıtını verdi.
Bir şey belirlenmişti.Eğer ailemdeki vampiri bulmak istiyorsam yolum konseyden geçicekti.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Vampir Okulu
FantasíaKatie,güzel bir Lise de 3.sınıf öğrencisidir.Popüler bir çocukla çıkıyordur ve çok iyi arkadaşları da vardır.Ama bu hayatı ,vampir olunca tamamen değişir.Çünkü Vampir Okulu'na gitmeli ve herkesi arkasında bırakmalıdır.
