Mistaken Love (SBH Series#1) [COMPLETED]

chapter seven

Chapter seven

We're heading to Bora today.

Akala ko pa naman ay bakasyon itong pupuntahan namin may conference pala siyang dadaluhan at may e me-meet na client. Gusto lang pala nyang may kasama at sure ako pagdating doon iiwan niya ako.

Naiimagine ko na mabobore lang ako doon,but wait mag bo.boy hunting ako doon. Akala mo ha, para naman kapag naisipan niyang makipaghiwalay sa akin at least  baka may makita akong husband replacement.

"You're smiling." Napansin niya na nag eemo ako.

"Excited lang, maganda kasi doon nag research ako sa Google." Gigil kong sabi.

He smiles eventually.

We arrived at Bora exactly 11:30, ang aga kasi namin kanina. Kumain muna kami bago tumungo sa hotel na pinareserba niya kagabi.

"Mr.&Mrs. Monticlaro? Room 217 ma'am,sir here is your keys. Enjoy your stay." Nakangiting turan ng receptionist.

Wow ha Mr.&Mrs. Pala kami dito, sana dito nalang kami yung walang Audrey.

Kinapa ko yung damdamin ko para natatamaan na talaga ako sa kanya sobra. Hindi imposibli ito lalo pa at palage na kaming magkasama. Gumagawa na kami ng mga memories namin, sa pagkakaalam ko. Good memories naman yung okay ang turingan namin, sabay sa pagkain at sabay matulog. Kahit papaano mas okay kami ngayon kaysa dati.

Pero kahit asawa ko  siya hindi parin siya akin? Masama bang angkinin Ko siya? kasi iniisip ko pa lang si Audrey parang sinasakal na ako.

"Hey your spacing out, any problem?"
Napansin ni Theo ang pananahimik ko.

"No, I'm fine. Napagod lang sa byahe siguro." Pagdadahilan ko.

Kahit asawa ko sya ultimo yakap diko magawa. Nagdadalawang isip din akong alagaan siya at baka iiwas lang. Ang dami kong gustong gawin para sa kanya, para sa amin. Wife duty kung baga, ngunit para akong walang karapatang gawin iyun.

"You can take a nap. I'll be attending a conference this 1:30 pm and maybe it will last 'til dinner. Ngayon palang  I apologize na hindi kita masasamahan sa dinner." He explains.

Sabi ko na nga ba, iiwan niya ako. I pouted.

"Hey don't pout,it makes you look like kid." He chuckles.

Sapilitan akong ngumiti upang tantanan na nya ako. Hindi ko alam pero kinikilig ako. Uminit yung mukha ko sa gesture niya.

"You can stroll the place  after your nap." He added. While heading to the door.

"Yeah, no worries. I can take care of myself." I replied bitterly.

When we reach the room its very relaxing, huge windows, white curtains and a very neat stuffs. There was a king size bed in the center. Ang laki naman pwede na kaming magpagulong gulong.

He prepare his self for the conference. I arched my brow upon looking at him. Ang gwapo naman nya, naka baby blue na polo at puting slacks. Ang bango niya na kahit nakadistansiya ako'y naaamoy parin siya.

"Am I fine with this clothes?" He asked as he look at me doubting.

"Oh yeah. You look gorgeous." I smiled. Totoo, wala na yatang ibang gwapo sa paningin ko kundi siya lang.

"Thanks, I'll go ahead. Take a rest, see you later." At umalis na nga sya. Wala man lang good bye kiss?

Ngumiwi ako.

Hindi ako pumunta dito upang mag mokmok. Pahinga muna ako at mag suswiming ako mamaya at mag bo-boy hunting ako. In my teenage years I never had a chance to have a boyfriend, may mga nanliligaw ngunit mas fucos ako sa pag aaral at sa mga friends ko. Naging sapat na sila sa akin noon, but now wala sila at mag isa ako why not try one. Hindi naman siguro ako ganoon kapangit.

Nagising ako around 4pm. Ang haba pala ng tulog ko. I change in a pair of bikini. Pinatungan ko ito ng manipis na white summer dress at lumabas na nga para makapaglibot nga.

I scanned the place and it's beautiful, ang ganda pala talaga dito. Maganda sa mga picture ngunit mas maganda sa personal. Maraming tao, kanya-kanyang mga paglibang ang ginawa. May nagsurfing, may nag getski, at nag su-swimming. Ang iba ay gumagawa Ng sand castle at and iba naman ay nakahiga lang sa puting buhanging may sarong.

Nagpatuloy ako sa paglalakad, nakakagaan sa pakiramdam kahit mag isa lang ako. Karamihan ang naroon ay mga dayuhan. Pang world class talaga ang Bora.

I saw a stall that sells buko, I feel thirsty upon seeing the drink so i rushed in and buy myself one.

Naglakadlakad muna ako sa buong lugar, nagselfie din at pinost ko sa instgram at Facebook. Naeenjoy ko talaga ang view kahit ako lang mag isa. Nakakaaliw ang mga tanawin.

"Hi" a mans voice caught my attention. Umikot ako at tinangnan ang pinagmulan ng boses and there a handsome creature standing right in front of me.

"Kanina pa kita na papansin, mind if I join you? I'm Brett."

Natulala naman ako sa nilalang na ito, ang gwapo. May lahing banyaga dahil nagtagalog naman siya kahit amerikano talaga ang itsura niya.

"Hi, ahm....I'm.... Ahh...call me Toni." I raised my hand for a handshakes.

"I bet you're all alone, kanina pa kasi Kita nakikita at mukhang wala ka naman hinihintay. " he smiles.

What a perfect pairs of teeth.

" Oo e. Pero hindi naman ako nag iisa sa pagpunta dito, my agenda lang yung kasama ko." Nakangiti kong sabi. He is so nice at ang gaan niyang kausap, mukhang hindi naman siya scammer.

Our conversation went on and on while walking on the seashore. We watched also the sunset. Okay naman siya kausap may sense at hindi boring, he sometimes cracked a joke and we both laughed at it. Sana lang si Theo ang kasama ko sa pagtawang ito.

"Ahm can I asked you for a dinner?" Nabuhayan ako sa tanong niya. At least di ako mag iisa sa dinner. Hindi na masama, pang husband material naman siya. I smirked at the thought.

"Su--"

"Toni!!" That baritone voice stop me.
Lumingon ako sa kanya at nakitang nagmamadali syang tumungo sa amin.

"I've been looking for you." Hingal nyang saad. Pinagmasdan ko siya sa aking harapan, hindi ko inakala na hinanap niya ako. Ang sabi niya baka hindi kami magsabay ng dinner kaya kampanti akong sumama Kay Brett.

"Excuse me?" Brett interrupt.

"Oh,hi!" Theo greeted Brett.

"Hello you must be her---"

"husband! " mariin niyang sabi na nagpakabog ng dibdib ko. Nanlaki ang mga mata ko sa turan niya. Sinabi niya yun?

❤ LibRanz01