Mistaken Love (SBH Series#1) [COMPLETED]

chapter twenty one

Chapter twenty one

"Sissy! Tumawag sa akin si Theo, nawawala ka daw! Ang bahay niyo parang nilooban yata at may mga dugo, Totoo ba yun? Anong nangyari sayo? May mga police na sa bahay nyo." Nag alala ang boses niya at nangumot yung noo. She breath hard as she delivered those words.

Umiwas ako ng tingin. I know what really happened and its all because of my anger. Hindi ko naman inakala na ganoon na pala ang nangyari sa bahay.

"Hindi kami nilooban, winasak ko yun." I said in nowhere.

Tumingin sila lahat sa akin. Awa, katanungan at panghihinayang ang makikita sa mga mukha nila.

"May problema ba sissy? " Mahina at maingat na sabi ni Osang.

Hindi ako sumagot at yumuko na lamang. It's all still fresh for me, bumabalik lang yung sakit at galit.

Nang hindi ako samagot ay naintindihan din nila kaya hindi na nila ako kinulit. But I know deep inside of them they want to confront me so they could give me a sympathy.

"Normal lang sa mag asawa ang away pero ang brutal mo naman yata at talagang winasak mo ang loob ng bahay, nakakatakot ka palang galitin Toni." Ani ni Dwight na bahagyang tumawa. Tumingin ako sa kanya na walang emosyon.

Siniko naman sya ni Amber.

"Sorry " Muli akong umiwas. The pain is still unbearable pero pinipilit ko ba din kontrolin. God knows how I really wanted to be waisted.

Naupo kaming lahat at nagpakiramdaman. Damang-dama ko ang bigat ng tingin nila at bawat hiningang binubuga nila.

"Matulog ka muna sissy, super haggard na yang mukha mo namumugto pa yang mata mo oh." Sabi ni Lian at giniya niya ako sa kanyang hita upang ihiga ang ulo ko.

Hindi na ako nagprotesta at gusto ko na talaga ring magpahinga. Mabilis naman akong nakatulog. Siguro dahil narin bumibigay ang katawan ko.

I SAW dad sitting his favorite chair while playing chess alone, dahan dahan akong lumapit sa kanya.

"Dad!"

Nag angat ito ng tingin sa akin.

"Toni, ija. Buti dumating ka. Halika at labanan mo ako nitong chess." Masaya nyang sabi.

"Sige dad." Pumwesto ako sa tapat niya.

"Kapag nanalo ka, iiwan ko sayo ang kapatid mo at kapag natalo ka aalagaan mo ako."

Natigil ako sa pag arrange ng mga bato.

"What do you mean dad?"kunot noo kong tanong sa kanya, bahagya akong kinabahan.

"Matanda na ako Toni at gusto ko ng makasam ang mommy mo kaso wala akong mapag iwanan sa kapatid mo, busy ka masyado sa negosyo nyo." May pagtatampo sa boses nya.

"No dad! I will have time for you guys. Just ask me, hindi naman ako madamot kapag kayo na ang pinag uusapan. Syempre priority ko kayo ni Aliyah. I can take care of you and Aliyah, dad."

"Paano na yan may asawa kana?" Paglalambing nya.

Umiwas ako ng tingin. Syempre wala na kami ngunit naduduwag akong sabihin sa kanya ang totoo sa pagitan namin ni Theo.

"Anak hindi ka ba masaya sa asawa mo? Pasensya na at nakialam ako sa inyo, gusto ko lang naman na ma secure ka bago ako mawala. Alam kong may pagkukulang kami sayo at humihungi ako ng patawad."

Pinutol ko siya sa kanyang pagsasalita

"You don't have to dad. Having your name is too much, binihisan at pinaaral nyo ako kahit hindi naman kayo dapat gumgawa noon. Thankful ako sa pagdating ninyo sa buhay ko dad."

Ngumiti sya." Salamat anak."

Maglaro kami dad at masasabi kong hindi nya ito ginalingan dahil matatalo na sya.

" Dad galingan mo naman!" Reklamo ko.

Tumawa ito ng bahagya."ayaw mo noon ikaw ang mananalo."

"Dad, ayoko sa price nyo, mas mabuting itigil na natin ito." Reklamo ko sa kanya. But the idea that arises inside my head is chocking me.

"Oops no need, you win baby." Tiningnan ko ang chess at hindi man lang namalayan na natalo ko na pala si dad.

"No dad. Sinadya mo to." Naiiyak kong sabi. Lumukob na sa akin ang takot.

"Its time for you to be a big sister to Aliyah. Pinagkakatiwala ko sya sayo Toni,sana alagaan mo ng mabuti ang kapatid mo." Siryoso nyang sabi.

"Wag ganito dad, please!" Pagmamakaawa ko. Nag uunahan na ang mga luha ko kahit hindi ko naman sinadya. Yung pagmamahal at takot ko sa kanya ay nag-aagaw. I'm just started,Dad!

"Take care honey, we'll watch over you two."

Nawala syang bigla sa harapan ko.

"Dad!!!" Napabalikwas ako ng bangon at hinihingal. Sinuri ko ang sarili ko, maayos na akong nakahiga sa sofa at may kumot pa. Napahawak ako sa aking dibdib sa kaba at takot. Namamawis na rin ang noo ko.

"Toni!"

Napatingin ako sa pinanggalingan ng boses. There I saw Theo standing near the door. Nagdilim ang paningin ko ng makita siya. Poot at galit bumalik sa akin. I wanna crashed his face over and over.

I clenched my jaw

"What are you doing here?" I gritted my teeth.

"I'm just worried about you." May pag alala nga sa boses nya.

"Seeing the house in mess... and the blood...fuck! Its scares the hell out me!...akala ko napahamak kana...im so scared Toni." Worries are visible in his face. At makalapit na ito sa akin at hinawakan niya ang pisngi ko.

Kay sarap pakinggan ng mga sinasabi mo Theo pero wag mo na akong paasahin sa wala kasi masakit.

Tinampal ko ang kamay.

"Hindi ko kailangan ang pag alala mo, umalis kana!" Tinigasan ko ang boses ko upang hindi pumuyok. Nilublub ko sa kung saan ang damdaming nagmamahal parin sa kanya, this is just a burden.

"Toni--" he tries to reach me but I look away.

"Umalis kana!!" Madiin kong sabi. And I glared at him.

Biglang may nag ingay sa unit ni dad. Napalingon kami doon at nagmamadali akong tumayo at pumasok sa unit. I saw dad shaking, He's having a convulsions.

"Tumawag ka nang doctor!! " Taranta kong sigaw Kay Theo na nakasunod sa akin. Tumalima naman agad siya. Nilapitan ko si dad na umiiyak na.

"Dad please not now, maawa ka! No dad. Hold on." Hindi ko na talaga napigil ang aking hagolhol. My heart is crashing down.

Maya maya ay dumating din ang doctor at mga nurses.

"Excuse me" ani ng doctor.

Hinawakan ako ni Theo sa magkabilang balikat at inilayo Kay Dad. Nilabas nya ako sa kwarto at nakatanaw nalang kami sa glass door. Nanginig ang buong pagkatao ko ng nakikita si dad sa ganoong sitwasyon. Ang sakit.

Biglang bumukas ang pinto at pumasok doon si Aliyah.

"Ate! Anong nangyari?" Sinalubong ko sya ng yakap. Sobrang higpit na yakap.

And for the first time, I cried on the arms of my sister. Wala e, durog-durog na ako.

"Si dad" umiiyak kong sabi.

Hinaplos nya ang likod ko.

Yung panaginip ko sign ba iyun? Papakawalan naba namin siya?

Dad kung gusto mong makasama si mom, aalagaan ko si Aliyah at mamahalin pa lalo. Sabi ko sa isip.

Mayamaya ay bumukas ang pinto ng unit ni dad at lumabas ang doctor.

"I'm sorry, ginawa na namin ang lahat."

Para akong binagsakan ng langit sa narinig ko at si Aliyah ay tumakbo papuntang silid. Hindi ako makahinga kaya napahawak ako sa braso ni Theo na siyang pinaka malapit sakin.

❤