Mistaken Love (SBH Series#1) [COMPLETED]

chapter thirty eight

Chapter thirty eight

"Thank you so much Toni,this means so much to me....you're my home." Niyakap nya ako na para bang wala ng bukas. I hugged him back because I miss him so much. I really love this man, if it is a dream sana mahaba pa ang gabi upang makasama ko pa sya ng matagal. Ayokong umasa na naman at masaktan pero paano kung totoo na ito, I won't risked it. Pagsisisihan ko ito habang buhay kung tatangihan ko sya, I really love him kahit na obligasyon at responsibilidad lang ang dahilan ng kanyang pananatili ay tatanggapin ko, kahit limus lang ito.

Hindi ko mapigil ang aking luha sa tuwa.

"Hey stop crying, ayokong makita pa yan simula ngayon. Pupunan ko lahat ng mga pagkukulang ko Toni. I'm really happy that you take me back." He wiped my tears.

"This is for Theanna, ayokong lumaki sya na may kulang sa kanya. Lumaki akong hindi kilala ang tunay kong mga magulang, kahit nandyan sila Dad hindi naman nila yun napunan kaya masakit, feeling ko may mali sa akin kaya ayaw nila akong makasama. Hindi naman ako galit sa kanila talagang nangungulila lang ako." Patuloy parin ako sa pag iyak.

Theo kissed my tears.

"Sshh. Walang mali sayo, kami ang nagkamali sa pag iwan sayo at ang tanga ko...from now on you will not cry for sadness and pain but joy and happiness. Hindi ka namin iiwan ni Thea...pangako." He kissed my forehead.

I looked into his eyes and all I could see were sincerity, at ang saya ko sa nakikita ko. All my life ngayon ko lang ito nadama na hindi nag aalinlangan.

"I have to call my siblings, panahon na para makilala mo sila at makilala ka nila." Excited nyang sabi at dali daling kinuha ang cellphone nya sa bulsa at nag dial doon.

Is he serious? Ipapakilala na nya ako?

"Hi sweetie, I want you to come here at St.Thomas hospitals with Topher as soon as you can......no no....nothing's happen to me. I just want you two to meet someone... Yeah here....ahhhm something's happen... okay we'll wait for you...be safe." At tinapos na niya ang tawag.

O my God, Im going to meet his siblings at ganito ang itsura ko? Ano ba tong taong ito walang konsiderasyon.

"Hoy, bakit ngayon pa? At sa ganito talagang kalagayan ko?" Hinampas ko sya.

Sinalag naman nito ang kamay ko.

"Hey..you look good always beautiful even if you have that." Tukoy nya sa benda na nasa noo ko. "Don't worry its just my siblings, they won't mind it you're still beautiful as always." He grinned.

I just pout, nakakainis naman oh. E kapatid nya yun kaya kampante sya e ako? Ibang tao ako sa kanila. At paano nya ako ipaakilala Ina ng anak nya? ganon?

"And I'm so sorry na ngayon mo lang sila makikilala at sana nakilala ka rin ni Dad." Malungkot nyang saad.

Kinuha ko ang kamay nya at pinisil ito.

"Its never too late Theo, we've only just began." I give him a weaked smile.

"Thank you Toni, hindi ako magsasawang hihingi ng tawad sayo because I'm still guilty for what had happened to you." He put my hand in his lips and kissed it. I felt so adored and cared. Napapikit ako upang damhin yun.

Tumango nalang ako at ngumiti ng bahagya. Bigla may naisip ako.

"Wait pupunta ang mga kapatid mo...I have to prepare at least to look decent."

He chuckled. "Why you girls are so conscious?"

I glared at him.

"Look, you don't have to, believe me you're fine." Pang aliw niya.

"Hindi mo kami maintindihan mga babae Theo...of course we want to be pleasant always." I insisted.

Huminga ito ng malalim.

"Okay fine..." He sounds defeated. "What do you want?"

"I want to change and put some light colors on my face...you see? I look like dead."

He looks ridiculous.

"What? Did you see yourself? You're all alive and sound." Hindi makapaniwalang sabi nito.

"Okay, I will help you change." He said.

My eyes widened.

"Hey....as if I never saw you naked?" He winked at me.

"Pervert!!" Matalim ko siyang tiningnan at namula na parang kamatis ang mukha ko.

"Oh you don't have to put colors on your face because its reddish already, I'll make you blushed always."

Hinampas ko na talaga sya. Ang halay. And he just laughed at me.

May damit naman ako na dala ni Aliyah kaya yun nalang ang isusuot ko, hindi na siguro kailangan masyadong arte nasa Hospital naman ako kaya maintindihan nila yun. Tutulungan nga ako ni Theo, he help me up and prepare my dress.

"Dahandahan masakit pa yung likod ko."

He nodded. Dinahandahan naman nya ang pag alis ng hospital gown na suot ko kasi may IV parin na nakakabit sa akin and now I'm only wearing bra and panty in front of him, bahagya ako tumalikod upang di masyadong awkward. Nakakahiya parin no, at ang lakas ng kabog ng dibdib ko. Pinagpawisan yata ako kahit malamig naman.

"Shit!" I heard him cursed.

"What?" I wonder. Kinabahan ako.

"Namamaga ang likod mo, its violet...oh God." Hindi maipinta ang mukha nito sa pag alala.

"Natural e nabundol nga diba? Alangan naman wala lang?"

"I'm so sorry Toni." I can see his tears blocking his vision.

Ngumiti naman ako. "Stop it, nangyari na yun let's move on. Hindi naman ikaw bumundol sa akin e." Mahinahon kong sabi. Kahit may suminding galit sa puso ko ay pinigilan ko yun, ayoko ko ng ma stuck pa sa pangyayaring iyun. Masaklap man pero kailangan ko iyung bitawan para sa kanya.

"But its all because of me." Yumuko ito.

"Tama na sabi e." Naiinis kong sabi. Kaka badtrip din ang isang to. Bigla syang napatingin sa akin.

"Nilalamig na ako, gusto mo bang magkapulmunya pa ako?" Inis ko paring sabi pero may bahid na biro yun.

"Oh, I'm sorry... Here." Dahandahan nyang isinoot ang lose flow dress na kulay puti. Napangiti naman ako.

''Stop the sorry, OK? Naiinis na ako dyan. Gusto ko ng mag move on, OK na naman kami ni Thea...yun ang importante." Hinaplos ko ang pisngi nya.

Lumambot naman ang mukha nya. "You're so kind Toni, how did you do that?"

"Its just me. Ayoko kong magkimkim, nakakapangit yun. Kaya move on." I smile. Tinitigan nya ako ng may pagkamagha at biglang nagliwanag ang mga mata nito.

And to my surprise he kissed me gently.

And I just shut my eyes, oh i miss his kisses.

❤