Tüm buluşmalarımı iptal ettim. Kimseyle konuşmak istemiyordum. Kravatımı hızla çekip çıkardım boynumdan. Beni gün boyu boğmaktan başka işveli bulunmayan bu gereksiz kumaş parçasından bütün hıncımı çıkaracaktım. Onsuzluk çok zordu. Her zaman benim yanımda olan kadını yanımda istiyordum ama yoktu.
Aptal herif, her şeyi mahvettin...!
Arabama atlayıp mahallede bulunan bara gittim. Her gün gittiğim gibi saat yine dokuz. Beni uyuşturacak viskim tamda karşımdaydı. İçiyordum hemen bitiyordu ama ben bitmesini istemiyordum.! Bitince aklıma yine o geliyordu. Gözlerimi kapatıyorum ama bir şey değişmiyor yine onu görüyor ve ilk gördüğüm günü hatırlıyordum.
Kapıdan içeri girdiği an dikkatimi çekiyor, şaşkın gözlerle etrafı süzüyor. Garsonlardan biri önümü kesip bana içki uzatınca, onu kaybediyorum. Kafamı kaldırıp etrafa bakıyorum ama yine yok. Şöminenin yanında duran köşeli koltuklardan birine geçiyorum yine onu görüyorum, işte orada...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
YILLAR SONRA
RomanceNeden zor bu kadar seni sevmek ve bulamamak, Dokunmak istedikçe uzaklaşmak,düşündükçe unutmak, Neden bu kadar zor seni sevdiği halde söyleyememek, Hep bir şeyler gizlemek,sana sahip olacağım yerde seni KAYBETMEK. Sonunu merakla bekleyeceğiniz bir aş...
