Hızla bornozuma iliştim ve kapıya yöneldim, acaba gelen kimdi. Aslında o kadar da umurumda değildi. Kapıyı açtım ve karşımda kanlı canlı o duruyor. İlk önce inanamadım, gözlerimi ovuşturdum tekrar baktım. Evet, gerçekti.
Birden suratımda mutlu bir ifade belirdi. Kaç gündür onu görmüyordum ve artık hayalini düşünmekten bıkmıştım ama bu sefer hayal değil, gerçek karşımdaydı. Elim ayağım birbirine dolandı. Ne diyeceğimi bilemeden heyecanla içeri girmesi için rica ettim. Oysa neden geldiğini bilmiyordum ama buna mutlu olmuştum. İçeri girdi, salonda ki koltuklardan birine oturdu.
Hiç halimi, hatırımı sormadan bende kalan kıyafetlerini almaya geldiğini söyledi. Ne yapacağımı bilemedim. Üstüme birden onu tam anlamıyla kaybetmenin korkusu çökmüştü. Bir kaç saniye sustum, ne diyeceğimi cidden bilmiyordum ...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
YILLAR SONRA
RomansaNeden zor bu kadar seni sevmek ve bulamamak, Dokunmak istedikçe uzaklaşmak,düşündükçe unutmak, Neden bu kadar zor seni sevdiği halde söyleyememek, Hep bir şeyler gizlemek,sana sahip olacağım yerde seni KAYBETMEK. Sonunu merakla bekleyeceğiniz bir aş...
