Montefalco Brothers Series #1: Selfish Desire Completed

Chapter 23: Buntis!

Chap 23: Buntis!

VERONICA'S POV

Pagkatapos akong tingnan at tanungin ni Dok ng kung anu-ano may binigay siya sakin. Napaawang ang bibig ko sa bagay na binigay niya at nagtatakang napatingin sa kanya. "Dok? Pregnancy Test po to diba?" tumango siya. "Pero bakit po?"

Ngumiti siya at sinagot ako. Wala akong nagawa kundi gamitin ang PT.
At ang resulta?
Two lines..
Napatulala ako.
Alam ko ang ibig sabihin ng two lines sa PT. Oh my god!

Nakaalis na ang Doktor pero tulala pa din ako sa nalaman ko. Shock talaga ako. Hindi ako makapaniwala.
Narinig kong bumukas ang pinto ng kwarto pero di ako lumingon kasi alam ko naman na kong sino yun. Nakaupo kasi ako sa gilid ng kama patalikod sa pinto.
Naramdaman ko ang tahimik na paglapit niya. Tumigil siya sa harapan ko kaya dahan-dahan akong nagtaas ng tingin at nagsalubong ang mga mata naming dalawa. Di ako makapagsalita dahil hindi ko alam ang sasabihin ngayon.

"We'll get married as soon as possible."

Napabuntong-hininga ako at umiling. "Hindi. Hindi naman ikaw ang ama ng dinadala ko kaya di mo dapat gawin yan."

Ngumisi siya. "lie harder,  beauty."

Sinimangutan ko siya at inirapan. "Ayst!" humiga ako sa kama at nagtalukbong ng kumot.

"what do you think you're doing?"

"matutulog yata." sarcastic na sagot ko. Bigla niyang hinila yung kumot kaya napasigaw ako sa gulat. "Ayy! Ano ba!"

"you're not sleeping." ngumisi siya. A wicked one. "well, not yet." then bigla siyang umupo sa gilid ng kama at yung kalahati ng katawan niya pumatong sakin. "t-teka.."

"I miss you you know that?" nakatitig sa mga mata kong sabi niya at di ako makasagot sa sinabi niya. Gusto ko siyang sagutin ng 'I miss you too' pero nahihiya ako. Bumaba ang mukha niya sakin hanggang sa gailang-hibla na lang ang pagitan namin. "you don't know what I've been through when you leave me. It surprised me that for a very short time you've been with me you already made a big part in my life." di ko maintindihan ang ibig niyang sabihin. Akmang bubuksan ko ang bibig ko para magsalita pero tuluyan ng lumapat ang mga labi niya sakin. Napapikit ako ng mga mata. Sa muli, naramdaman ko na naman ang mga labi niya sakin. Di maitatangging namiss ko to. Namiss ko siya.
Nagkatitigan kami after ng mahaba at mainit na halik na pinagsaluhan namin. Walang nagsasalita. Bastang nagtititigan lang kami. Then naisip ko bigla ang sinabi niya kanena bago niya ako halikan.

'you don't know what I've been through when you leave me. It surprised me that for a very short time you've been with me you already made a big part in my life.'

Tsaka lang nagsink-in sa utak ko ang ibig niyang sabihin.
Nanlaki ang mga mata kong nakatitig sa kanya.

Biglang kumunot ang noo niyang nakatingin ng maigi sakin. "Why? What are you thinking again this time?" may pagkamasungit na tanong niya.

Di ko siya pinansin. "Ohemgee!" Napangisi ako ng malapad. Yung sinabi niya sakin. Ibig bang sabihin nun mahal na rin niya ako?
Napabuntong-hininga ako bigla.
Naiisip ko na naman ang parents ko at di ko na naman maiwasang makaramdam ng guilt para sa kanela. Tapos ngayon, buntis pa pala ako kay Marick. Oo. Ako na. Ako na buntis! Patawarin sana ako ng mga magulang ko pero naiisip ko pa lang na may baby na sa sinapupunan ko mahal na mahal ko na siya agad at pinapangako ko di ko lang siya pakamamahalin kundi aalagaan ko din siya ng buong puso. Maaaring nabigla ako sa pagdating ni baby pero tanggap ko siya. Pati Daddy niya. Kahit mali. Kahit di tama. Pero kailan ba kasi naging hindi tama ang magmahal? Ang hindi lang naman tama dun ay ang taong minahal ko. Napabuntong-hininga uli ako at pinagmasdan ang mukha ni Marick. Nakatitig lang siya sakin ngayon. Pero dahil sa emotionless niyang mga mata di ko mahulaan kong ano kayang nilalaman ngayon ng isipan niya.

"Tapatin mo ako. Ano bang dahilan at nandito ako ngayon kasama ka?"

"you're mine."

Napailing ako sa walang kagatul-gatol na pagsagot niya. "Paano ako naging sayo?"

"you attempt to kill me. Your punishment is to be mine."

ganun pala yun. "until when?"

"who knows."

Can it be forever? "I hate you." di na siya uli sumagot sa sinabi ko.