Montefalco Brothers Series #1: Selfish Desire Completed

Chapter 29: Their Motives

VERONICA'S POV

"Help! Willy! Open this door! Please open this door!" kinalampog ko ang pinto at pilit itong binubuksan pero talagang nakalock ito.

I don't know what's running in their mind now but I sense the danger for me and my child. Kanena lang may pilit na pinapipirmahan sila saking mga papeles pero dahil nangulit akong magtanong nakatanggap ako ng malupit na sampal kay Tiyo. He is acting strange now and he was treating me differently. At kinukulong pa nila ako dito sa walang lamang silid maliban sa isang silya.

Si Willy naman ay parang naging iba din. At nangingilabot sa takot ang buong katawan ko sa tuwing pinagmamasdan niya ako ng may halong pagnanasa. Hindi ko na alam ang nangyayari ngayon sa kanela at talagang natatakot na ako lalo pa't bukas na din daw ang kasal ko kay Willy. Ano bang nangyayari!

Biglang bumukas ang pinto at pumasok si Willy kaya napaatras ako palayo sa kanya.

"Hey. Why the face like that? Don't worry. I won't hurt you like your Tiyo Alex did."

Napaiyak ako at tumakbo kay Willy at yumakap. "Willy! Willy, please help me. Patakasin mo ko dito. Ayaw ko na kay Tiyo. Hindi na siya Tiyo ko. Please. Please."

"Hush." niyakap niya rin ako pabalik. "Don't cry."

"Willy, ano bang nangyayari? Bakit ako kinukulong dito? Bakit niya ako sinampal? Ano yung pinapapirmahan niyong mga papeles sakin?" umiiyak na sunod-sunod kong tanong pero inalo niya ako uli.

"Sweetheart, kung di lang kasi matigas ang ulo mo di ka na hahantong pa sa ganito."

Natigilan ako at napalayo sa kanya. "anong.. ibig mong sabihin?"

Lumapit siya at marahang hinaplos-haplos ang buhok ko na nasa kabilang pisngi ko. "That papers and your sign on it is what we need, Nica." binaba niya palapit sakin kalevel ng mukha ko ang mukha niya at nagsalita uli. "you see, Nica. You have something that we badly wanted."

"Willy." naguguluhang sabi ko.

He sighed. "I think kailangan mo ng malaman ang totoo." hinawakan niya ang isa kong balikat bago nagsalita uli. "your money, Nica. Your millions of money. That. That is what we need."

"a-ano?"

"your Dad, Nica. He stole the money that is supposed to be for me and my father. He stole it and I need to take it back. At makukuha ko lang yun sa pamamagitan mo."

"what? Money? Pero wala naman akong alam ng perang sinasabi mo? Tsaka, hindi magnanakaw ang Papa ko. Hindi siya magnanakaw." I defended my dead father for I know he won't do such as that. He would never stole anyones money. Di niya magagawa yun. "At di ba patay na ang Tatay mo? Patay na si Tay Ramon."

Umiling-iling siya.

"buhay si Tatay Ramon?" di makapaniwalang tanong ko.

Umiling uli siya. "That bastard old man is not my father, Nica. He is not. Because my father.. He is Daddy Alex. Your Tiyo. He is my father."

Hindi ako makapaniwala sa mga narinig ko at pakiramdam ko umikot ang mundo dahil sa di inaasahang isiniwalat niyang katotohanan sakin ngayon.

"a-ano? s-si-si.." napailing-iling akong di makapaniwala.

"All this time niloko niyo ko." nanghihinang napaatras ako palayo sa kanya at napatakip ng bibig ko. "Anak ka ng Tiyo ko.. Anak ka niya? Pa-papanong.. hindi maaari.." tiningnan ko siya. "Kung ganun magpinsan tayo? At matagal niyo na tong nililihim sakin?"

"Nica.."

"All this time pinakitaan niyo lang ako ng kabutihan para makuha ang pera. Pinaglaruan niyo ako.." nagpatakan ang mga luha sa mga mata ko. Buong buhay ko pinagkatiwalaan ko sila dahil ang akala ko sila na lang ang maaasahan ko dito sa mundo. At si Tiyo. Si Tiyo na minahal kong parang tunay ko ng ama.

"Nica, hey." hinawakan niya ako sa magkabilang balikat ko. "I'm sorry if we hide the truth from you but I want you to know that I still love kahit magpinsan pa tayo. I still want to marry you, Nica. Believe me."

Inis na pumakli ako para itaboy ang mga kamay niyang nasa magkabilang braso ko na at seryosong tinitigan siya. "Tell me the truth, Willy. Kayo ba? Kayo ba ang pumatay sa Papa ko? Ha? Kayo ba?" nagbagsakan ang mga luha ko sa galit. "Sabihin mo ang totoo!"

"Nica, o-ofcourse not. Nakita mo naman diba? Nandun ka ng mamatay ang Daddy mo. Nakita mong binaril siya ng Ama ng hayop na mga Montefalco na yun."

Umiling-iling ako. "Yes, I was there. But I just realized it now. Nakita ko lang na hawak ng Don ang baril but I'm never sure he killed them. Tumatak lang sa isip ko na siya ang pumatay sa parents ko dahil yun ang sinabi ni Tiyo sakin. Yun ang isiniksik niya sa kukote ko." napahagulhol ako ng iyak.