Νέο ξεκίνημα

Part 1

Είμαι η Yura είμαι 15 χρόνων και ο πατέρας μου είναι Κορεάτης και η μητέρα μου Ελληνίδα. Γεννήθηκα στην Ελλάδα αλλά κάθε καλοκαίρι πήγαινα στην Κορέα γιατί εκεί μένουν η γονείς του πατέρα μου. Μια μέρα άκουσα τούς γονείς μου να μιλάνε και να λένε ότι ο πατέρας μου παίρνει μετάθεση από την δουλειά του και πρέπει να πάμε πίσω στην Κορέα. Όταν το άκουσα έχασα την γη κάτω από τα πόδια.Δεν ήθελα να τα παρατήσω όλα τους φίλους μου το σχολείο μου το σπίτι και και γενικά όλα όσα με κάνουν χαρούμενη.Έτσι πήγα και κληδωθικα στο δωμάτιο μου.Μετά από λίγο άκουσα την πόρτα να χτυπάει και είδα την μαμά να μπαίνει μέσα στο δωμάτιο μου.

Μ: Θέλω κάτι να σου πω.

Y: Αν είναι να μου πεις για την Κορέα τα άκουσα όλα. Εμένα με σκεφτηκατε καθόλου? Δεν κάνω εύκολα φίλους και το ξέρετε. Με ρούχα ζόρι βρήκα τους δύο που έχω εδώ. Εκεί θα είμαι μόνη μου.

Μ: Αγάπη μου μην είσαι έτσι θα βρεις φίλους.

Υ: Ρε μαμά τον μόνο φίλο που έχω και αυτό αμφιβάλω άμα με θυμάται είναι αυτό το παιδί που η γιαγιά του έκανε παρέα με την γιαγιά τον Τζίμιν. Αλλά λίγες φορές έχουμε παίξει μαζί στο παρελθόν.

Μ: Δεν θέλω να ακούω βλακιες. Ο πατέρας σου πήρε μετάθεση εκεί και τα λεφτά είναι καλύτερα από εδω. Θα πάμε εκεί και δεν ακούω κουβέντα.

Y: Μα μαμά?

Μ: Είπα δεν ακούω κουβέντα!

Μου είπε και έφυγε από το δωμάτιο. Ήθελα να βάλω τα κλάματα. Δεν ήθελα να φύγω. Πήρα το τηλέφωνο και άρχισα να πληκτρολογω τον αριθμό της φίλης μου. Χτύπησε δύο φορές και άκουσα να το σηκώνει.(Την φίλη της την λένε Κατερίνα)

Κ: Έλα Yuna τι γίνεται?

Y: Κατερίνα θέλω να συναντηθούμε. Μπορείς τώρα?

Κ: Ναι αλλά τι έγινε?

Y: Θα σου πω απο κοντά σε μισή ώρα στο πάρκο.

Και έτσι τερμάτισα την κλήση και άρχισα να ετοιμάζομαι. Όταν έφτασα ήταν είδη εκεί. Έτρεξα και την αγκαλιασα όσο σφυκτα μπορούσα.

Κ: Λεγε τι έγινε?

Τότε της τα είπα όλα και έβαλα για άλλη μια φορά τα κλάματα.

Κ: Και πότε φεύγεις?

Y: Δεν ξέρω. Δεν μου είπαν.

Κ: Μάλιστα. Μην στεναχωριεσαι δεν θα χαθουμε θα μιλάμε κάθε μέρα από Skype και θα βρεις καινούργιους φίλους εκεί.

Y: Δεν είμαι σίγουρη για αυτό.

Της είπα και αναστεναξα.

Κ: Έλα πάμε να διασκεδασουμε. Αυτές τις τελευταίες μέρες πρέπει να τις κάνουμε αξέχαστες.

Μου είπε και με άρπαξε από το χέρι. Στην αρχή πήγαμε και κάτσαμε σε μια καφετέρια και ύστερα πήγαμε στα ηλεκτρονικά. Η ώρες πέρασαν γρήγορα οσπου ήρθε η ώρα να γυρίσω σπίτι. Αφού την αποχερετησα μπήκα σπίτι και ανέβηκα στο δωμάτιο μου για να κοιμηθώ.