Why Can't It Be? (Bachelorette Series 5)

Chapter 2

Chapter Two

"How do I look?" She grinned at Therine as she look in the mirror.

"Beautiful." She smiled demurely.

"I know you don't have any idea so this look of mine." Iminuwestra niya ang sarili. "Is the character of Haruhi from the anime The Melancholy of Haruhi Suzumiya. My outfit is the gothic lolita version though." She shrugged.

Tumango ang dalaga habang pinagmamasdan siya.

"Anyways, may bago akong sketch ng gusto kong costume for a cosplay event na pupuntahan ko sa Japan. Madali lang naman siya so I know you can help me with the major stitching." She grinned widely. Siya na rin kasi ang gumagawa ng mga sarili niyang cosplay outfit pero iyong mga major stitching ay ipanapagawa niya kay Therine dahil ito ang designer. Siya na lang ang nagdadagdag ng mga details.

Tumango ito. "Sure. You can come here at my botique anytime."

She look at herself in the mirror again. Kaya gustong-gusto niya dito sa workroom ng Crescent eh, may floor to ceiling mirror.
"O siya, I'll go ahead." Ngiti niya.

"Where are you going?"

Huminto siya at tumingin sa kaibigan. "Saving the man of my dreams." She wink at her and walk out.

Pagbaba niya ay napapatingin sa kanya ang mga staff ni Therine maging ang mga customers ng botique.

"Sayounara." She bowed her head and waved everyone goodbye like she know all of them. Wala silang magagawa, friendly siya eh.

Dumiretso siya sa kanyang Lexus at excited na bumalik sa Villaflor Medical Hospital. Sayang nga lang at nakalabas na si Leian ng hospital at wala na siyang dadalawin. Magpapagala-gala na lang siya sa buong hospital para makita si Chord.

Chord. Napangiti siya sa naisip at mabilis na pinaharurot ang kanyang kotse.

Unlike last time ay mabilis siyang nakahanap ng parking space. She grinned happily as she pick the paper bag containing of sushi.
The moment she step foot on the hospital, she got the attention again. What's new? Pinasadahan niya ng kamay ang suot na wig.

"Ichi... ni... san..." She counted one to three in japanese. "You can do this Key." Hinigpitan niya ang hawak sa paperbag at dire-diretsong naglakad papunta sa assistance desk.

"Ohayo gozaimasu." She greeted smiling showing her pearl white teeth.

Napatanga lang ang nurse sa kanya.

"Gomennasai." She bowed her head a little to say sorry. Still napatanga parin ang nurse sa kanya. She cleared her throat. "I mean, good morning and i'm sorry for... talking in japanese." She smiled looking very cute as she do the peace sign.

Tumango ang nurse, tila nahihiwagaan sa kanya.

"I was wondering if Dr. Chord Villaflor is around?" She asked.

Tumango ang nurse. "Yes, he's in the operating room."

"Arigato! Uh I mean thank you!" She bowed her head a little.

"Y-you're welcome." Tango ng nurse, tila hindi parin makapaniwala sa nasa harap nito.

Nakangiti siyang umalis doon pero agad din siyang natigilan. "Now where the hell is that operating room?" She asked herself looking around.

"Aish!" Marahan niyang sinapo ang pisngi. It's one of her manerism when she did something stupid. "Dapat tinanong ko na sa nurse kanina eh."

Naghanap siya ng map ng hospital sa paligid. Siguro naman ay merong nakakalat kahit papaano. Nagpalakad-lakad siya sa pasilyo ng hospital, hindi alintana ang mga nurses at doctor na napapatingin sa kanya. She looks out of place.