Why Can't It Be? (Bachelorette Series 5)

Chapter 7

Chapter Seven

"Key! Ano ba!" Inis niyang saway sa sarili habang pinapahid ang mga luha sa kanyang pisngi.

Hindi niya alam kung bakit nasasaktan siya dahil lang naman sa simpleng mga larawan.

Maybe you're really falling for him hard.

Napailing siya sa naisip. How can she fell for him thisbhard when all he's done is to ignore her and be rude to her? Ganon na ba talaga kalakas ang impact sa kanya ng binata?

"Imposible." Bulong niya sa sarili.

But you're hurting with just mere pictures. If you don't love him, hindi ka masasaktan ng ganyan. She sighed at that thought.

"It can't be... right?" Nilingon niya si Chord, nakahiga ito sa couch at tulog na tulog.

Marahan siyang lumapit dito. He is sleeping peacefully. Hinubad niya ang suot na sapatos at umupo sa carpet paharap dito.

"Bakit ang gwapo gwapo mo parin?" She ran her fingers through his hair. "You look so peaceful when sleeping. Malayong malayo sa cold personality mo."

Pumangulumbaba siya sa couch habang tinititigan ang binata. She can stare at him all night.

"Hindi ko rin alam kung anong meron ka." Pagkausap niya sa tulog na si Chord. "I don't usually fall for boys like you but all it takes for me is just one look to fall for you. Tindi mo rin no?" She chuckled lightly.

Bahagya itong gumalaw pero mahimbing parin ang pagkakatulog.

"Mukang napadami talaga ang inom mo, you reek of alcohol." She started tracing his thick eyebrows down to his pointed nose and to his well defined jaw. "Chikushou! You look so perfect." She sighed dreamily.

Napangiti siya ng may maisip. First time na ganito siya kalapit kay Chord, she needs to seize the moment! She took out her phone and took a couple of shots of his sleeping face. "Okay na rin to, kesa wala." Agad niyang ginawang wallpaper iyon.

"Sabi ko, lie low muna ako sa pagpapansin sa'yo pero wala eh... heto na naman ako. Mukang nakarecover na ako sa mga sinabi mo." She smiled. "Pinapatawad na kita."

Kapag narinig siya ni Ivy at Nika siguradong pagtatawanan na naman siya ng dalawa.

Maya-maya pa ay may naalala siya. "Aish! How did I forget about it?" Nasapo niya ang kanyang noo. Agad siyang tumayo at nagtungo sa kitchen para maglagay ng maligamgam na tubig sa bowl bago bumalik kay Chord. "Now saan ako kukuha ng towel?"

Ayaw niya namang mangalkal sa mga gamit ni Chord, sa kasungitan nito sigurado mapapagalitan siya. Nakapaa siyang pumunta sa sariling unit para kumuha ng face towel. Mas mabuti na yon kesa mapagalitan siya kinabukasan.

Bumalik siya sa pagkakaupo sa carpet at binasa ang dalang face towel. She started wiping his face and neck. Para naman mawala ang amoy alak nito kahit kaonti. Isinunod niya naman ang mga braso nito.

"Megan..." He said in his sleep.

Napatigil siya sa ginagawa at nilingon ito. His eyes is still closed, seems like he's dreaming.

"I love you so much." Muling saad nito.

Napaawang ang kanyang bibig. Hanggang sa panaginip nito si Megan parin.

"I miss you love, please don't leave me again..." his voice pleading.

Ano kayang nasa panaginip nito?

Ipinagpatuloy niya na lang ang pagpupunas sa braso nito. Ang tindi talaga ni Megan, hanggang panaginip siya parin.

"I miss you so much, it hurts. Don't leave me again love..."