[(Series 1)Completed] That Ghost

TG-17.1

PLAGIARISM IS A CRIME!!

Sabina POV

Nang maka uwi na kami ni albie saka nila ay sinalubong agad sya ng magulang nya, ayaw na nila kasi ma pa gabi si albie sa labas dahil ayaw na nila ulit maulit pa yung nang yari sakanya sa naka lipas na linggo. ngayon naiintindihan ko na talaga ang lahat ng nang yayari. pinag pustahan lang naman pala ako ni mark at ng mga tropa nya, akala ko noon nag sisinungaling lang sina mara at vena tungkol kay mark, alam ko naman kasi na simula palang ay ayaw na nilang dalawa sakanya. dahil sa hindi ko sila pinakinggan at pinaniwalaan ay eto ang nang yari saakin. na matay ako dahil sa pang re-rep saakin ng tropa ni mark at kung anu-ano pa ang pinag gagawa saakin.

kapag natapos na ang lahat na ito gusto ko sana makita ang magulang ko.

alam ko masakit para saka nila ang pag kawala ko, dahil ako lang naman ang ka isa-isa nilang anak.

"sabina?...uy"

napa tigil ako sa pag iisip ng maramdaman ko ang pag kalbit saakin ni albie, nasa may kwarto nya kami at naka upo sa sofa. tapos na ata sya gumawa ng assignments nya.

"bakit?" tanong ko sakanya.

"bigla ka kasi tumahimik"

"ah..may iniisip lang ako" sagot ko at ngumiti sakanya.

simula ng makilala ko si albie madaming nag bago, para bang ayaw ko sya iwan kaso lahat may hangganan.

matatanggap kaya ni albie kung iwan ko sya?

kring**

Kring**

"dito ka lang sasagutin ko lang ang tawag" sabi ni  albie at tumungo nalang ako.

tumayo sya at nag lakad papunta sa side table nya sa may tabi kama at sinagot nya ang tawag.

iniisip ko palang na malapit ang pag tatapos nito, iiwanan ko na si albie hindi ko maiwasan hindi malungkot. kung sana nag kakilala kami agad ni albie ay sigurado ako mas sasaya ako kapag ako sakanya napunta. 

"a-ano? asan hospital kayo?" may pag aalang tanong ni albie.

"s-sige pupunta na ako dyan" tapos binababa na ni albie yung telepono.

bakas sa mukha ni albie ang pag kalungkot, kaya naman tumayo na din ako at nag lakad pumunta sakanya.

"ablie ano problema? sino ang tumawag?" tanong ko sakanya. tumingin sya saakin at bigla nya ako niyakap. "albie..."

"*snift* s-si vena" umiiyak na sabi ni albie.

"bakit albie may nang yari ba kay vena?" tanong ko. naramdaman ko ang pag higpit ng yakap ni albie saakin. ramdam ko din ang pag basa ng balikat ko dahil sa pag iyak ni albie.

"*snift* s-si vena ang tumawag...*snift* may nang yari kay hans"

"a-ano nang yari kay hans?"

"may *snift* nag bugbog daw sakanya ng papauwi na sila ni vena *snift* si hans...nasa hospital"

nakakainis si mark...bakit kailangan nya pa mang damay ng iba.

dahil ba alam nya na gumagawa ng hakbang sina albie tungkol sa kaso,ayaw nya mabuksan ulit ito.

"shss..gusto mo ba puntahan natin sila?"

naramdaman ko ang pag tungo ni albie

"bukas pupuntahan natin si hans, wag muna ngayon at masyado ng gabi"

ng dahil saakin...

pati kaibigani ni albie nadadamay...

**