İsimsiz Yazar|Bughead|

Bölüm 1

Hiç, tanımadığınız, görüntüsünü hatta adını bile bilmediğiniz birine aşık oldunuz mu?

Aşk, varlığını hissettiğinde midende kelebekleri uçurtan, gözlerine pür dikkat onu aratan, acı çektirmemesi gerektiği halde dünyanın en büyük derdi sendeymiş gibi hissettiren kalbimize hapis olan bir duygu.

Onu tanımıyorum. Nasıl göründüğünü ve hatta adını bile bilmiyorum. Beni kelimeleriyle kendine aşık eden bir adamdan bahsediyorum. Okulumun gazetesinin gizemli yazarı, adını vermeden her ay birinci sayfada kah düz yazı kah şiirlerini yayınladığı, herkes ilgi ve merakla onu konuşurken kendisine ''İsimsiz Yazar'' lakabı takıldıktan sonra bilgi kısmına bunu yazan birinden bahsediyorum. Birçok kız, erkek yazılarına bayılıyordu. Onun bir erkek olduğunu yazısında cinsiyetini ifşa etmesiyle anlamıştık; herkes onu çok yakışıklı, çekici hayal ediyordu.

Oysa ben, dış görünüşünü hayal dahi edemiyordum. Gözleri, saçları, teni ne renkti? Uzun boylu ya da kısa boylu muydu? Zihnimden bu düşünceler geçiyor fakat kafa yormamaya özen gösteriyordum. Benim için önemli olan nasıl göründüğü değil, nasıl birisi olduğuydu.

Şu an elimde bu ayki gazetesi var, yirminci defa beni kendisine tekrar aşık eden kısa şiirini okuyorum. Çok sık şiir yayınlamıyor, bu yüzden ne zaman şiir yayınlasa her zamankinden daha heyecanlı olurum. Koridorda bir yandan şiiri okuyup bir yandan yürürken, beni izlediğini düşünüyorum. Her defasında bu oluyor, bunu hissediyorum. Sıradan insanların geçerken bakması gibi değil, o burada. Benim için ne kadar farklı olduğunu biliyor ve beni izliyor.

''Betty!'' Adımın seslenildiğini duyduğumda, sesin geldiği yöne, arkama döndüm. Bu Emma'ydı.

Beni birden düşüncelerimin arasından silkelemiş gibi hissettim. Gerçek dünyaya dönmüştüm.

''Bırak artık şu gazeteyi elinden, yakında içine düşeceksin,'' diyerek omzuma dokundu. Gülümsedim, ''Keşke.'' dedim iç geçirerek. Gözlerini devirdi, alışkındı bu halime.

''Ders başlıyor, gidelim.''