BERMUDA TRIANGLE

Birinci Bölüm

Elimdeki dosyayı masaya sertçe attım.

" Benimle dalga mı geçiyorsunuz siz ? "

Karşımdaki afallamış benden büyük insanlara baktım. Gözlerini benden bir saniye ayırmadan dengesiz hareketlerimi takip ediyorlardı. Gülmek istesem de surat ifadelerini biraz daha izlemek istiyordum.

" Doktor hanım, iyi misiniz? "

Gözlerimi devirdim. Onlara defalarca bunu açıklamıştım. Hala anlamamış olmaları aptal olduklarını göstermez miydi ? Tanrı aşkına siz Güney Kore'nin seçilmiş insanlarısınız. Siz polissiniz. Bu kadar basit bir şeyi bile algılayamayan insanlar nasıl olur da azılı suçluları yakalayıp onlara bir dakika bile nefes aldırmazdı.

" İlk öncelikle Şef Han ben doktor değilim. Psikiyatri ve psikoloji farklı şeylerdir.  "

Önümdeki kahve bardağına baktım. Birazdan vereceği tepkileri hayal ederek bu konuyu zihnimden attım.

" İkincisi... Ben karamel aromalı şeylerden nefret ederim. "

Memur Jang sinirle bir kaç küfür savurdu. Bende artık içimde tuttuğum kahkahayı patlattım.

" Lanet olsun yarım saattir bu yüzden mi bağırıyorsun? Kişilik bozukluğun falan mı var? Seni nasıl mezun ettiler söylesene. "

Memur Lee'ye kısa bir bakış attım ve omuz silktim. Daha sonra bardağı dudaklarıma bir kez daha yaklaştırdım ve içip içmeme konusunu içimde bir kez daha tartıştım. Ama yapmayacaktım. Karamel sevmediğim bir aromaydı.

" Pekala, saygı değer kıdemlilerim nadiren bir araya geldikleri için bu fırsatı kaçırmak istemiyorum. Size söylemem gereken bir şey var. "

Az önce dağıttığım dikkatleri yeniden üzerime toplamıştım. Şimdi nereden başlayacağımı bilmiyordum. Halbuki haftalardır bunun provasını yapıyordum. Sesimi düzelttim ve bakışlarımı tavana diktim. Orta yaşlardaki adamların sert bakışları konuşmama yardımcı olmayacaktı. En iyisi göz teması kurmamaktı.

" Ben kendime ait bir ekip oluşturup geçmiş olayları araştırmak istiyorum. "

Bir kaç saniye süren sessizlikten sonra kahkaha tufanı ortaya çıkmıştı. Herkes birbirine bakıyor ve gülüyordu. Gülmeyi ilk kesen Şef Han gözündeki hayali göz yaşlarını sildi ve ciddi bir ifade takındı.

" Geçmiş olaylar derken ? Neye bu kadar güveniyorsunuz ? Elinizde geçmişle bağlantı kuran bir telsiz ya da onun gibi bir şey mi var ? Fazla dizi izliyor gibi görünüyorsunuz. "

Ardından herkes tekrar gülmeye başlamıştı. Bozulmuştum ama belli etmek istemiyordum. Güçlü gibi görünmeye çalışsam da acınası bir halim vardı. Her an her şeye ağlayabilirdim. Sailor Moon izlerken bile defalarca ağlamıştım ben.

'' Günümüz dizilerinin konularına hakim oluşunuza bakılırsa siz izliyor gibi görünüyorsunuz ? ''

Amacım şefi kızdırmak ya da insanları güldürmek falan değildi. Zaten kimse şuan sesini dahi çıkartamıyordu. Şefin yüz ifadesi ciddi bir hal aldığında bende sesimi çıkartmamış olmayı diledim, kısa bir süreliğine.

" Pekala, o halde fikrinizi açmak ister misiniz. Siz psikologsunuz. Nasıl karakolda çalıştığınızı bile anlamış değilim."

Derin nefes al ve ver. Yaptığım şey buydu. Beni hafife aldıklarını hissediyordum. Uzun zamandır buradaydım ama onlar ne iş yaptığımı bile bilmiyordu.

" Efendim ben Amerika'da psikoloji eğitimi aldım. Aynı zamanda suç psikolojisi üzerinde araştırma yaptım. Ama asıl işim ne diye sorarsanız ben profil uzmanıyım. Suçluların profilini çıkartırım. Size suçlu hakkında detay veririm. Şüphelileri sorgularım ve göz kırpışlarından bile yalan söyleyip söylemediklerini anlarım. Bundan önce Ilsan seri cinayet davasında Ilsan merkez karakolunda Cinayet Birimi ile çalıştım ve davayı çözmemiz ülke genelinde etki yarattı ama siz dizi izlemekten haber kanallarına göz atmayı unutuyor olmalısınız. "