hoofdstuk 14

39 7 2
                                    

Ik mag naar huis vandaag! Eindelijk. Saskia en Olivia komen me zo ophalen. Richard moet werken. Ik ben mijn spullen aan het pakken. Als alles in mijn tas zit loop ik naar Jules. Ik loop nu zonder krukken, omdat het eigenlijk heel erg goed gaat. Ik heb in totaal 3 weken hier gelegen. In die drie weken heb ik weer goed leren praten en lopen. Ik loop Jules kamer binnen. Hij zit rechtop in zijn bed een boek te lezen. 'Hey', zeg ik en loop naar binnen. 'Hey', zegt Jules en legt zijn boek weg. 'Je mag vandaag naar huis', zegt Jules. 'Ja' 'Je komt wel vaak langs, oké? En je mag op mijn kamer slapen als je het er geen zwijnenstal van maakt', zegt Jules lachend. Ik moet lachen. 'Ik kom elke dag langs. Na school. En ik beloof dat je kamer geen zwijnenstal wordt. Alhoewel die dat eigenlijk al is', zeg ik. Ik kijk hem aan. 'Kom maar snel naar huis' 'Ik doe mijn best', zegt Jules. 'Ik ga kijken of Saskia en Olivia er al zijn', zeg ik, 'Tot morgen, Jules.' Ik zoen hem. Na een tijdje maak ik mijn lippen los van die van hem. Ik loop naar de deur. Ik zwaai en loop weg. Saskia en Olivia komen net aangelopen. 'Hey! Heb je je tas al ingepakt?', vraag Olivia. 'Allang', zeg ik lachend. Ik pak mijn tas en trek mijn jas aan. 'Zullen we eerst even lekker wat gaan lunchen?', vaagt Saskia. 'Ja leuk!', zeg ik. Olivia neemt mijn tas over en met zijn drieën lopen we naar de uitgang van het ziekenhuis. Ik zie Hannah nog lopen. Ze ziet me en zwaait. Ik zwaai terug en glimlach naar d'r. We lopen de parkeerplaats op en Olivia gooit de tas achterin. Ik ga achterin zitten en Olivia op de bijrijder stoel. 'We kunnen naar het kookpunt? Daar hebben ze lekkere broodjes!', stelt Olivia voor. 'Ja lijkt me leuk', zeg ik. 'Dan gaan we daar heen!', zegt Saskia en slaat links af. Na 10 minuten rijden komen we aan bij het restaurant. We lopen naar binnen en nemen een plek aan het raam. We krijgen de kaart en ik bestel een ice-tea en een broodje carpaccio. We kletsen over van alles en nog wat. Ik zie Saskia en Olivia de hele tijd naar elkaar knipogen, maar ik besteed er geen aandacht aan. Als we klaar zijn, krijgt Saskia een telefoontje en gaat even naar buiten. Olivia rekent af en we lopen ook naar buiten. We stappen in de auto en we rijden richting huis.

Als we aankomen en ik mijn tas drop in de gang, legt Olivia haar handen voor mijn ogen. 'Huh Olivia? Wat doe je?', vraag ik. Olivia begeleid me ergens heen. Ik voel dat ik weer buiten sta. Olivia haalt haar handen van mijn ogen en voor me zie ik allemaal mensen. 'SUPRISE!!!', roepen ze. Ik stel mijn ogen scherp en zie mijn vrienden en vriendinnen en ik zie mijn oma staan. Ik gil en ren naar ze toe. Ik knuffel eerst al mijn vrienden en vriendinnen en dan mijn omaatje. 'Fijn dat je weer thuis bent, liefje', zegt ze. Ik kijk achter me en zie Richard staan. 'Richard? Moet jij niet werken?', vraag ik. Richard grijnst. 'Nee ik moest een verassing ophalen', zegt ie mysterieus. Ik kijk hem vragend aan. Dan komt Saskia aan met Jules in een rolstoel. Ik ren naar hem toe en knuffel hem. 'Moet jij niet in het ziekenhuis zijn?', vraag ik hem verbaasd. 'Ik mag thuis revalideren!', vertelt Jules me stralend. 'Dat is geweldig!!!!', zeg ik en spring in de lucht. Richard komt met een grote taart uit de keuken. Op de taart staat "welcome home!" Jules en ik snijden hem samen aan delen uit. Met zijn allen eten we de taart op. De bel gaat en Jules vrienden komen binnen. Inclusief Tom. Hij heeft iets. Iets wat hem heel aantrekkelijk maakt. Maar ik heb Jules, denk ik bij mezelf. Niet aan andere jongens denken. Als al Jules vrienden hem hebben omhelsd, geven ze mij ook allemaal een knuffel en als laatste Tom. 'Hey Tom', zeg ik als ie me een knuffel heeft gegeven. 'Hey! Hoe gaat het?', vraagt Tom aan me. 'Ja het gaat heel goed! Ik ben heel blij dat Jules thuis mag revalideren', zeg ik. 'Ga je maandag weer naar school?', vraagt Tom aan me. 'Ja denk het wel', zeg ik. 'Nice!' Tom zegt me gedag en loopt naar Jules en zijn vrienden. Ik draai me om naar mijn vriendinnen. 'Wat een hottie is dat zeg', zegt Charlotte tegen me. Ik lach. 'Bedoel je Tom? Waarmee ik net stond te praten?', vraag ik. Charlotte knikt. 'Nou hij is volgens mij nog vrijgezel, Char', zeg ik. W moeten allemaal lachen. 'Lau kom je maandag langs mij? Dan kunnen we samen naar school fietsen!', vraag ik aan Laura. Ze knikt.


Rond 19:00 uur is iedereen naar huis, behalve mijn oma en Tom. Zij mogen blijven eten. We eten tapas. Het lievelings eten van mij en Jules. Gezellig kletsend en pratend werken we het eten naar binnen. Mijn oma verteld een verhaal over mij toen ik klein was. Ook halen we herinneringen op over mijn ouders. Ik kan er nu gelukkig over praten zonder te huilen. 'Toen kwam je moeder dus thuis met je vader en ik dacht: "Wat heeft ze nu weer meegenomen?", vertelt mijn oma en iedereen moet lachen. Na het eten zwaaien we mijn oma uit.
Tom, Jules en ik gaan op Jules kamer zitten. We kletsen na over vandaag. 'Hey Tom, blijf anders slapen?', vraagt Jules aan Tom. 'Ja leuk! Maar kan dat wel?', vraagt hij. 'Ja joh blijf! Ik heb je echt gemist!', zegt Jules. 'Ik vraag het wel aan Richard en Saskia', zeg ik en loop naar beneden. 'Saskia?', vraag ik. 'Ja?', zegt ze en kijkt me vragend aan. 'Mag Tom blijven slapen?', vraag ik. 'Ja tuurlijk. Jules en Tom hebben zeker veel te bespreken?', vraagt ze lachend. Ik moet lachen en knik. Ik loop weer naar boven. 'Het mag!', zeg ik. Tom loopt me boos langs me heen. en Jules zit boos op het bed. 'Wat is er een de hand?', vraag ik. Ik loop naar Jules toe. 'Vraag het maar aan Tom', zegt Jules geïrriteerd. Ik loop naar beneden en zie dat Tom zijn jas en schoenen aan doet. 'Hey wat is er aan de hand?', vraag ik hem. Hij kijkt me aan en zegt niks. Hij gaat weer verder met zijn schoenen. 'Ik breng je naar het station', zeg ik en trek ook mijn schoenen aan. 'Nee hoeft niet', zegt Tom chagrijnig. 'Jawel ik ga mee', zeg ik en kijk hem met een vernietigende blik aan.  Ik trek ook mijn jas aan en loop de deur uit waar Tom al staat te wachten. Samen lopen we naar de bushalte en gaan we zitten op het bankje. Ik kijk hem aan. 'Vertel wat er aan de hand is', zeg ik. Tom kijkt me vermoeid aan. 'Nou kijk, ik uhm.. ik ben verliefd op je.'


CLIFFHANGER!!
Hoe gaat Marley hier op reageren?
En blijven Jules en Tom wel vrienden?
Bedankt voor het lezen!

Fucked UpWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu