Death Bell

Chapter 10-Wrong Move

Jareid's POV

"Venice! Venice! Veniceeeeeeeeeeee!",sigaw ni Zarah pagbalik namin sa auditorium dahil wala nang natirang estudyante doon maliban nalang kay Miss Choi at Sir Aquino.

"Sir nasaan po sila Venice?",tanong ni Zarah kay Sir Aquino. Nagtataka naman ako kung nasaan na sila. 

Sana walang mangyaring masama doon. Ako, gagawin ko ang lahat, wag lang mapahamak nag-iisang mahal kong babae sa buhay ko at yun ay si Zarah. Mahal na mahal ko talaga siya at umabot na sa puntong kaya kong isugal ang buhay ko wag lang siyang masaktan o kaya mamatay.

"Gather around kids! Hurry!",sigaw na utos ni SIr Aquino sa lahat ng natira sa auditorium. Agad na nagsilapitan ang lahat. 

"We're splitting into two groups,let's find them",ma-awtoridad na saad ni Sir Aquino.

Venice's POV

Nang makarating na kami sa dorm naming mga babae ay parang gusto ko magpalit ng damit.

"See? I told you we'd safe be,here",pangmamayabang na sabi ni Nicole sa aming lahat.

"I was wondering...... Can the boys and girls stay in different rooms?",tanong ko sa kanilang lahat.

"Don't you get it? We gotta stick together.",sabay irap ni Nicole sa akin. Ay naku! Mayabang na nga, paepal pa. Parang si Bunak! Buwisit! Buwisit!

"Guys, by the way. Ahmmmm.... I... I... I want to change my clothes",nahihiya kong pasabi sa kanilang lahat.

"Turn around boys",utos niya sa mga lalaking kasama namin.

"Just change. Who cares?", bastos na sabi ni Adrian. Walanghiya!

"Why you?!",akmang kokotongan na siya ni Shane nang makailag naman si Adrian.

"Forget it! Venice, just change. I saw you wet your pants",paepal na sabat ni Nicole na naman!

"Nooo! I didn't!".

Officer Jam's POV

Kasalukuyan akong nag aayos ng phone plugs sa Energy Room. Andami nang nangyayaring kalokohan dito sa school. Siguro dahil ito sa may pinaglalaban ang killer.  Masyado na siyang nakakatakot. Pero bigla ako napapitlag nang...... may daga lang pala,hehehehe.

Pagkalabas ko ng E Room ay may sumalubong sakin na isang malakas na hampas ng kahoy na may pako na tumama  sa aking palad.

"Ohhhh sorry. Ano ba kasing ginagawa mo diyan sa loob?'',tanong ni Miss Choi na may pag aalala. Nararamdaman ko pa din ang sakit ng pagkakatusok ng pako sa kamay ko.

"Inaayos ko lang naman kasi yung phone plug sa loob. A-a-ahhh-----Kaso lahat yun ay sira",inda ko ulit at paliwanag ko sa kanila. 

"Sorry talaga Officer Jam",paghingi niya ulit ng depensa.

"Okay lang Miss Choi. Alam ko namang hindi mo naman sinasadya eh. Tsaka wag mo na akong alalahanin, ang mga bata nalang ang atupagin natin kung paano sila ililigtas."sabi ko sa kanila.

Oshy's POV

"Mga bata dalian nyo. Tara! Dito tayo",pinagmamadali ko na sila, dahil baka kung may anong mangayre sa kanila. Nagkahiwalay na kami kanina ni Miss Choi para maghanap.

Napansin kong may kakaiba sa isang room kaya hindi ako nag atubili na pumasok agad. Pagkapasok ko parang may kakaiba akong nararamdaman. Parang may mali. 

*************************

7:35 PM 6 hours since Edward Cadwell disapperance.