Death Bell

Chapter 18- Unexpected

Pagdating namin sa PA Room ay agad ko nang isinagawa ang planong naiisip ko.

"Sir, I found it!",biglang sigaw ni Jareid dahil nahanap na niya ang wire na kailangan namain para maisagaw na nga ang mga nasa plano. "This goes throughout the whole school. If we follow this, there should be an A/V router.",sabi pa niya ulit.

"You know like splitting cable TV? ",nagbabasakali ako na alam niya ang sagot. "Teka hatakin nating wire na to', Tara magtutulong tayo!",suyo ko sa kanilang lahat.

"Isa, dalawa, tatlo", at nang mahatak na na namin iyon, sabay sabay kaming bumagsak dahil sa lakas ng pwersa na ibinigay namin. Kaya naman dali dali akong tumayo para  tignan ang naging resulta ng paghatak namin. Nakita ko na ang linya na yun ay patungo sa ibabang bahagi kaya naman sinundan namin agad.

"Hey! That's it!", turo ni Jareid sa pader na pinaghintuan ng linya. Kaya naman, naisipan ko na wasakin namin ang pader upang lalo pa naming masundan ang linya na iyon.

"The PA room can control all the A/V in the auditorium and classes",paliwanag sa akin ni Jareid. "If we follow this,we should get some answers", dugtong pa nito kaya naman naisipan ko na wasakin namin ang pader upang lalo pa naming masundan ang linya na iyon.   

"One two three *BOOOOOOOOOGSH!", sabay wasak namin sa pader hanggang sa sinundan na namin yun hanggang sa makarating na kami sa bakanteng lote ng school. Bigla ko na namang naalala ang lahat.

"Wait, who's there?", nagtatakang tanong ni Miss Choi, dahil naramdaman niya din pala na may biglang kaluskos dun sa gilid.

"Modrick?",tanong ni Zarah. Siguro naalala niya din ang ginawa sa kanya ng batang iyon. Lalapitan na sana namin siya nguinit...

"Modrick! Bitawan mo yan!", sigaw ni Miss Choi dahil bigla siyang nanugod sa amin na may hawak na kutsilyo kaya naman sinalubong ko  syang yakap para pigilan sa pwede niyang gawin sa amin. Ngunit nabigo ako dahil tila mas malakas pa siya sa akin kaya na out of balance ako dahilan ng pagkabagsak ko. Sinugod din siya ni Jareid para mabitawan ang hawak niya dahil baka mamaya ay mapatay niya kami sa ginagawa niya.

Napaisip ako, hindi kaya siya ang killer?

Pero mukhang nagkamali ang siya sa galaw niya. Dahil nang sinigawan niya si Zarah na tumakbo na, ay nakakuha ng pagkakataon si Modrick para masaksak siya. 

'Zarah! Tumakbo ka na! Iligtas mo ang sarili mo' kaya naman pagharap na pagharap niya kay Modrick, saksak sa mismong puso niya ang naabot niya.

"JAREEEEEEEEEEEEID!", sigaw ni Zarah dahil sa nangayre kay Jareid. Alam kong may kakaiba silang nararamdaman sa isa't-isa kaya hindi na ako nagtataka kung bakit ganun nalang ang naging reksiyon niya. Agad agad akong bumangon sa pagkakabagsak ko kaya pinukpok ko ang ulo niya nang naulot kong malaking bato kaya naman napabagsak siya.

Hindi ko na napigilan pa ang sarili ko na ulit ulitin ang pagpukpok ng bato sa ulo niya hanggang sa unti unti yung madurog at umagos ang dugo. Nakakasigurado na ako, patay na siya. Patay na talaga!

"Tigilan mo na yan! Nababaliw ka na! Tama naaaaaaaa!",bumalik lang ang tamang pag iisip ko ng pigilan ako nila Miss Choi at Zarah.

Zarah's POV

"Jareid! Bakit moko iniwan? Bakit kasi mas pinipili mo pang iligtas ako kesa sa sarili mo? Akala ko ba di moko iiwan? Akala ko ba palagi kalang nasa tabi ko? Bakeeeeeeeeet?".

"Ja naman eh! Ang unfair mo naman. Iniwan moko! Nakakainis ka, di mo naman tinupad yung pangako mo",iyak lang ako ng iyak dahil sariwang sariwa pa rin sa utak ko kung paano siya sinaksak ng demonyong si Modrick!

"Sana masaya ka na kung san ka man mapunta. Tandaan mo Jareid, kahit huli na ang lahat nang malaman kong mahal mo din ako, patuloy akong magmamahal sayo kahit nasa kabilang buhay ka na. Magpahinga ka na mahal kong Ja",patuloy lang ako sa paghagulhol dahil wala na siya. Makakamtan din namin ang hustisya sa pagkamatay nila. Lalo na at napatay na namin ang killer na si Modrick.

Akala ko tapos na ang lahat. Akala ko lang pala, dahil tumunog muli ang bell na hudyat na may mamatay na naman! Bakit?! Hindi ba si ............ urgh! THIS CAN'T BE!

Venice's POV  

Habang pinapakinggan ko ang mp3 player na ibinigay ni Zarah kani kanina lang ay nakaramdam ako ng matinding kaba, ewan ko ba kung bakit? Namataan ko na ang lahat ng mga classmate ko ay nakatulog na ngunit ako nalang pala ang naiiwang gising.Nasa harap ko namang natutulog si Officer Jam, himbing na himbing na talaga sila.

Naisip ko si Sheen. Hindi kaya siya nag nagmumulto at pumapatay. Sana hindi niya ako idamay, kasi kaibigan ko siya. Namin! Sana si Zarah, bumalik ng ligtas ngayon at buhay. Umaasa akong babalikan niya ako. 

Pero biglang "aaaaaaaaaaah!", napasigaw ako dahil may humatak sa buhok ko na babae. At nawalan na ako ng malay dahil doon.