Chapter 15-Reminiscing the past

149 4 0
                                    


"Well..........", sabay buntong hininga niya

"My dad's business is down",panimula niya. Tahimik lang kaming nakikinig ni Venice sa kwento niya.

At nagsimulang bumalik ulit lahat ng alala namin sa utak ko kung saan sobrang saya naming tatlo. Ngunit naalala ko ang ranking day na talaga namang iniyakan niya ng sobra.

6th Sheen Romdez

"Hey! Stop crying. You did well!"pagpapatahan ko sa kanya dahil ayaw niyang tumigil sa kaiiyak. Hinahaplos ko din ang buhok niya para mabawasan ang bigat na nararamdaman niya.

"Now,I'll have to leave the dorm next term",sabay iyak niya ulit.

"Really?'',parang bumagal ang tibok ng puso ko dahil pakiramdam ko mawawalan ako ng kapatid at bestfriend.

**************

At nang matutulog na sana kami ay parang balisa at siya parang malalim ang iniisip. At after 2 days..... 

Nawala siya. Namatay siya dahil sa pagpapakamatay niya sa bakanteng lote  sa  mismong ground (sirang building) na kabila lang nang building ng school namin.

Halos hindi ko matanggap na namatay siya at gusto kong makuha ang hustsiya na dapat matamo niya.

End of Flashback


"Sheen?......What if Sheen ghost is making us solve the questions", tanong ni Jareid sa aming lahat kaya nagtinginan kaming lahat sa sinabi  niyang iyon.

"Stop it!", nagulat kami nang biglang tumayo at sumigaw si Sir Aquino. Para siyang nabaliw sa ginawa niyang iyon.

"There's no such thing as ghost!!".

"Some sick bastard's after us!", dugtong pa niya. Bakit ba masyado siyang apektado kay Sheen. Sa totoo lang,wala namang masama sa sinabi ni Jareid eh, kaya di ko na naiwasang sagutin si Sir.

"Ghost or no ghost...... This has something to do with Sheen for sure Sir!",magalang kong sabi kay Sir dahil pakiramdam ko nainsulto ako para kay Sheen.

"Bakit si Sheen",tanong niya.

"Think about it Sir. Remember the auditoruim? Isn't that strange?",balik kong tanong sa kanya.

"S-H--U-T- T-H-E-H-E-L-L U-P!",sigaw niya pa sa akin kaya lumapit si Miss Choi sa amin para umawat.

"Relax, you're scaring the kids" aniya ni Miss Choi.  Napasigaw kaming lahat nang bumukas ang pinto ng canteen at may tumutok na flashlight saming lahat.

"Who are you?", sigaw ni Miss Choi na may halong takot naman.

"Oh, kayo po pala. Buti naman po magkakasama kayong lahat ngayon",sabay ngiti at bati ni Officer Jam sa amin.

"Hey, it's just guard!",pagpapakalma ni Sir sa amin. At sa hindi naming inaasahang pagkakataon.....

"No.....no... no!!",narinig namin na bigla na namang tumunog ang bell. Nakakapanghilabot talaga.















Death BellWhere stories live. Discover now