De busreis van RoDa

Hoofdstuk 15

We zitten in de auto, David, Julia en ik, we komen net van de supermarkt vandaan. David zit achter het stuur, Julia er naast en ik achterin. We zingen met elk liedje mee dat langskomt op de radio. Dan komt er een liedje langs dat "How do you do" heet, ik ken het niet dus stop met zingen. Bij het refrein aangekomen gaat David los. Hij zet een zware stem op en brult op het liedje mee 'NANANANANANA'. Ik ga stuk, ook echt stuk... Ik kom niet meer bij van het lachen. Julia draait zich lachend om, 'Alles goed?' Ik lach nog steeds hard door tot de auto stopt bij het appartement van Julia en David.  David doet de portier van de auto open, ik stap, nog altijd grinnikend, uit de auto. David moet lachen en schud zijn hoofd.

Ik lig op de bank, inmiddels soort van mijn bank... 'Ga je mee?' David komt de kamer inlopen, ik ga recht op zitten, 'Wat is er?' David zag dat ik een traan wegveegde, hij komt naast me zitten en slaat een arm om me heen 'Hey?' Ik sta op, 'Niks..' Ik loop de keuken in en vul een glas. David zit nog steeds op de bank en draait zich om, 'Ga je mee naar Weert? Je kan wel helpen bij decor..' Ik lach, loop naar hem toe en ga weer naast hem zitten. 'Kon jij vroeger zingen?' zeg ik dan. David kijkt me aan, 'Een beetje.. Hoezo?' Ik zucht 'Een half jaar geleden heb ik ooit een keertje opgenomen dat ik zong en heb dat toen in vertrouwen naar een meisje gestuurd..' 'Ja?' David kijkt me vragend aan, 'Dat was niet al te best..' 'Ja, dat kan... Maar wat is er dan?' Ik ga met m'n rug tegen de leuning zitten, 'Zij stuurde een filmpje waarin zij "I will always love you" zingt... Toen vroeg ik aan haar of ze mijn aardige of eerlijke mening wilde. Ze zij eerlijke dus ik zei dat ze beter dat liedje niet kon zingen... Nu heeft ze naar allemaal mensen die ik niet ken die opnames van mij doorgestuurd en krijg ik berichten van die mensen.. Ik werd boos en zij tegen haar dat ze van mij dood mag gaan.. Die vreemde menen zeggen nu dat ik niet kan zingen en dat ik dood mag gaan..' David zucht en gaat ook tegen de leuning aanzitten 'Waarom zei je dat ze dood mocht gaan?' Ik krijg tranen m'n ogen 'Ze zet m voor allemaal mensen voor schut, die opname was alles behalve goed... Ik kan niet zingen..' David slaat een arm om me heen 'Dat kan jij wel... Het komt wel goed, echt waar! Ik heb trouwens denk ik wel iets dat je kan opvrolijken..' hij kijkt me geheimzinnig aan. Ik veeg de tranen van m'n gezicht af  'Wat dan?!' David staat op en steekt een arm naar me uit 'Dat hoor je in het theater!' Hij trekt me omhoog. Ik geef hem een knuffel, 'Dankje...'

'Waar gaan we vandaag naartoe?' vraag ik aan de chauffeur van de bus, 'Weert! Ga je weer mee?' Ik lach naar hem 'Jazeker!' Dan loop ik naar de deur van het busje toe en ik stap in. Ik zie dat de dames er alweer zitten, 'Hey, Rosanna!' Ik ga zitten, 'Hooi!' David stapt nu ook het busje in. 'Hey dames!' Hij komt naast me zitten. 'Hoelang moeten we rijden?' vraag ik, 'Ongeveer twee uurtjes...' zeg David niet al te enthousiast. 'Wanneer ga je me nou vertellen wat de verassing is? David moet lachen. Ellen, Frederique en Hanneke draaien zich om, 'Heb je het haar nog niet vertelt?' vraagt Hanneke lachend. 'Nope! God domme wat ga jij dit leuk vinden..' David kijkt me weer op heel geheimzinnige manier aan. 'Zeg het nou!' Ik moet lachen. David trekt z'n mond open '..... Nee!' Ik geef David een tik tegen z'n schouder aan.

'We hebben trouwens een cadeautje voor je!' Frederique draait zich om, ze heeft inderdaad een cadeautje in haar handen. Ik pak het aan en kijk iedereen even aan, 'Dankjulliewel!' zeg ik dan. Het voelt zacht. Het is ingepakt in zwart papier met een rood lintje er omheen.  Ik haal eerst het lintje eraf en gooi het tegen David aan, 'Moet je me maar niet zo nieuwsgierig maken!' Dan haal ik het zwarte papier eraf. Ik zie een blauw shirt. Ik til het op en zie dat er op de achterkant "Crew, de Grote 3" staat met daaronder het logo van "van Dommelgraaf en Cornelissen" Ik zie nog een briefje liggen op het inpakpapier, ik pak het. 'Wij willen vragen of je voor de aankomende maand het zusje van Gabriël wilt spelen in de Grote 3, wie weet nog wel langer..' Ik laat het briefje vallen en sla m'n handen voor m'n mond. David kijkt me met een grote lach aan, 'Is dat een ja of een nee?' Ik kan het niet geloven, 'Wat denk je nou zelf?!' Ik omhels David. Dit is toch niet te geloven! Ik... samen met David.. m'n idool.. op een podium!!! 'Dit is liefde, ware liefde, waarvoor jij wat je hebt wilt verlaten waarvoor je wilt gaan.. Toch?' Ik moet lachen. 'Jullie zijn helden, echt waar!!' De drie dames kijken voldaan, 'Ik zei toch dat je een zusje van hem kon zijn!' zegt Ellen Pieters lachend, dan draait ze zich om.

'Weet de producent er al van?' ik ben een beetje bijgekomen van de shock. David legt zijn telefoon weg, 'Ja, hij vond het een leuk plan, we moeten alleen nog de tekst aan je leren.. Je speelt in beide aktes, in de tweede akte ben je dus mee op reis naar het buitenland, daar help je een beetje met soundchecken. In de eerste akte speel je een belangrijke rol bij mij solo, je bent dus mijn zusje die nog bij m'n ouders woont, ik zie jou dus ook steeds minder vaak. Je mag een stukje van dat lied mee zingen!' Ik kijk hem recht in zijn ogen aan, 'Wauw...' zeg ik dan. 'Je vind dit leuk, hé? Ik zie je ogen twinkelen!' Ik lach naar hem. 'Niet zo lief lachen!' hij stoot me aan, 'Zusje..' David geeft m'n tekst aan me, het is niet veel, maar dat vind ik ook niet erg... Ik ben vaak op het podium... En telkens in de buurt van David!

Ik pak mijn telefoon en stuur Yvette een berichtje, 'Yvette! Ik mag mee spelen in de grote 3!' Ook stuur ik de "Môguhh" groep een berichtje dat ik mee mag doen. 'WAT!' krijg ik binnen van Lisa, 'HOEDAN?!'Ik leg het ze uit. Dan krijg ik ook een berichtje binnen van Yvette 'Huh?! Wat?! Hoe?! Wanneer?!' Ik moet lachen. Ik leg het ook haar heel precies uit 'Wauw... Wat gaaf! En wat lief dat David dat voor je doet!' 'Ja hé...' stuur ik terug. 'Succes straks! Toi toi toi!' 'Dankjewel!' Ik leg m'n telefoon weer weg. De Bus stopt met rijden.

We zijn er... In het theater waar ik de avond van me leven zal beleven! Samen met hem! Ja, samen met hem...