De busreis van RoDa

Hoofdstuk 17

Er straalt een zonnestraal in m'n oog, die net door een kiertje van het gordijn komt. Ik lig op m'n bed, naja... m'n bank. Ik gooi de deken van me af. Het is stil in het appartement, ik denk dat David en Julia nog slapen. Ik pak m'n telefoon om te kijken hoe laat het is, half 8. 

Gister was laat geworden, ik heb m'n 10e show gespeeld en het gaat steeds beter. Vandaag zijn we vrij en morgen staan we in Waalwijk, wat misschien wel de spannendste show gaat worden van allemaal... Al m'n vrienden komen namelijk kijken, uit m'n klas, iedereen van de "Môguhh" groep en zelfs mensen van m'n sportvereniging... M'n ouders natuurlijk ook, samen met m'n broertje, opa, oma, ooms, tantes.... Ik zucht.

Ik loop naar het raam toe en gooi de gordijnen open. De zon straalt fel in m'gezicht, ik sla gauw m'n armen voor m'n ogen. Ik kijk naar beneden de straat in. Er word al druk met auto's gereden en veel gefietst. De lucht is blauw met een paar wolkjes. Het is een mooie 10 April! Ik draai me om en loop de keuken in. Ik vul de waterkoker met water en zet hem aan. Ik pak een paar thee glazen en zoek een thee smaakje uit. Ik hoor dat de waterkoker niet meer kookt dus ik vul de glazen met heet water en doe het thee zakje erin. Dan pak ik een dienblad en zet de thee erop. Ik ga een ontbijtje maken voor David en Julia. Ik doe de kast open en pak de bolletjes. Ik snij ze open en doe er verschillend beleg op. Wanneer de broodje klaar zijn, leg ik ze op het dienblad en breng het naar de kamer van David en Julia. Ik klopt onhandig, aangezien ik een dienblad vast heb, op de deur en schuif hem open. Ik zie dat David zijn arm beweegt en een lichtje aan doet, 'Goedemorgen!' zeg ik enthousiast. David bromt wat en wrijft in zijn ogen. Dan ziet hij het dienblad, 'Ahhw wat ben je ook een schat!' Hij gaat rechtop zitten en maakt Julia zachtjes wakker. Ik zet het dienblad bij ze op bed neer en loop dan de woonkamer weer in.

Ik heb me aangekleed, zit aan de keuken tafel een bolletje te eten en ben het script van de Grote 3 aan het lezen. David laat me van achter schrikken. 'Doe niet zo eng!' zeg ik en sla hem zachtjes tegen z'n arm. Hij leunt op m'n schouders, 'Wat lees je?' Ik heb net m'n bolletje in m'n mond dus pak het script en gooi het nog net niet naar achter. 'Aha... Morgen is de dag hé...' Ik knik, met nog altijd een bolletje in m'n mond. 'Over gestapt van de yoghurt?' Ik pak het bolletje uit m'n mond, 'De yoghurt was op..' David loopt naar de koelkast toe en kijkt er in, 'De yoghurt is inderdaad op.. Moeten we zo maar even naar de winkel gaan voordat we gaan oefenen..' Ik verslik me net niet in m'n bolletje, 'Oefenen? We hebben vrij!' David komt lachend naar me toe. 'We hebben een heel druk schema hoor vandaag..' Ik lach naar hem, 'Nou vooruit dan maar, wat gaan we vandaag doen?' David gaat tegen over me aan de tafel zitten, 'Wij gaan zomenteen eerst naar de supermarkt, dan rijden we door naar het repetitie lokaal en gaan we even lekker oefenen, dan gaan we naar mijn personal trainer en worden we even afgemat en dan is het inmiddels vier uur en krijg je nog een verassing van me!' Hij klapt een keer met z'n handen, 'Goed?' Ik knik. 'Maar wacht, wat is de verassing?' David kijkt me mysterieus aan, 'Dat zul je nog wel is zien..' Hij staat op, 'Kom je? Het is bijna negen uur, we moeten om half tien in het repetitielokaal zijn!' Ik knik en loop naar de deur toe.

'Oké, probeer nu is iets rechterop te staan als je zingt, je schouders recht en goed vooruit kijken..' Ik zing nog een keer de laatste zinnen van "Nooit meer" van Soldaat. Die laatste noten zijn best lastig om die goed te zingen. Ik let goed op of ik doe wat David zegt. 'Beter!' zegt hij dan blij, 'Nu blind vertrouwen!' Ik zie dat er een paar hoofden om de hoek steken, 'Wij kunnen wel helpen!' zegt een mannelijke stem die ik lichtelijk herken. 'Ja inderdaad, daar hebben wij wel ervaring mee!' deze stem herken ik veel meer! Het zijn Kevin en Sven. Ze lopen samen het repetitie lokaal in. 'Is dit de verassing?!' zeg ik blij, ik kijk verbaasd naar David. Hij schud zijn hoofd, 'De verassing ga jij nog vel gaver vinden..' Kevin en Sven staan naast ons, 'Zijn wij dan niet gaaf genoeg, Daaf?' David moet lachen, 'Gaan jullie nou maar samen oefenen.. Ik ga even wat drinken halen..' Hij draait zich om en loopt weg. 'Maar...' Ik wil niet dat hij weg gaat. David draait zich weer om, 'Je kan op ze vertrouwen, blind vertrouwen..' Ik lach naar hem, dan loopt hij het repetitielokaal uit.

'Goed!' zegt Kevin, 'Ken je de tekst?' Sven slaat hem tegen zijn schouder, 'Je praat tegen een echte fan hé! Tuurlijk kent ze de tekst, toch?' Ik knik lachend. 'Nou..' Kevin wrijft over zijn arm, 'Laat maar wat horen dan!' Ik doe m'n ogen dicht en zucht. Dan zing ik de eerste zinnen van het lied. 'Ho, stop is..' Kevin onderbreekt me, 'Probeer in die "Mag ik weg" iets meer emotie te gooien, dat je het ook echt meent.. Uhm.. Doe maar alsof je in de klas zit en het je laatste uur is!' Sven slaat zijn hand tegen z'n gezicht, zucht en schud "nee". 'Doe nog maar een keertje opnieuw.' zegt Kevin dan. En zo verbeterde Kevin, met ondersteuning van Sven natuurlijk, me nog een aantal keer. Ik heb het lied denk zeker 10 keer opnieuw moeten beginnen!

'Vertroooouuuw!' David komt klappend binnen lopen. 'Klinkt goed hoor!' Ik lach naar hem. 'Ik ben trots op haar!' zegt Sven dan lief. 'Ik ook hoor!' zegt Kevin dan. 'Het is bijna twee uur Rosanna, ga je mee?' Ik knik, 'Ja is goed! Heel erg bedankt!' Ik steek m'n hand uit naar Kevin, hij kijkt ernaar en geeft me dan een knuffel, 'Tot heel gauw talentje, tot heel gauw...' David slaat hem, ik kijk hem raar aan. 'Ook jij weer heel erg bedankt!' Ik sta tegenover Sven, 'Geen dank!' ook hij geeft me een knuffel, 'Ik zie je nog wel!' David staat bij de deur te wachten, 'Ja? Ready?' Ik loop naar hem toe en zwaai naar Sven en Kevin 'Doei!'

Ik zit uitgeput bij David thuis op de bank. We zijn volledig afgemaakt.. David staat onder de douche en ik ben aan het wachten totdat het mijn beurt is. Julia komt thuis. 'Hey!' zegt ze blij. 'Hooi!' 'Zo, jij ziet er moe uit..' Ik knik, 'We waren naar Stephan geweest...' 'Ooh, ja dan begrijp ik dat je kapot bent! Waar is David?' Op dat moment hoor ik David vanuit de douche zingen. Julia kijkt om, 'Laat maar, ik weet al genoeg!' zegt ze dan lachend, 'Wil je wat te drinken?' Ik sta op, 'Ja graag!'

Ik zit met Julia aan tafel thee te drinken wanneer David uit de douche komt. Z'n haar zit netjes en hij heeft dezelfde trui aan als toen ik hem bij Soldaat zag. 'Is dat je favoriete trui?' vraag ik hem dan. 'Misschien een beetje... Maar ik heb nog veel meer leuke truien hoor!' Ik moet lachen. Julia staat op en fluistert wat in Davids oor, 'Ohja!' zeg hij dan. Hij komt naar me toe lopen en zet zijn hand naast m'n oor. Hij fluistert iets, 'Wat nou als ik zeg dat....' Ik sla m'n handen voor m'n mond, 'NEE!' schreeuw ik het dan uit...